به گزارش وب‌سایت نور نیوز، وابسته به شورای عالی امنیت ملی حکومت ایران، بخش‌هایی از توافق ایران و هند برای توسعۀ بندر چابهار "محرمانه" شد.
این وب‌سایت به نقل از علی اکبر صفایی، رییس سازمان بنادر و دریانوردی ایران نوشته است: "بخش‌هایی از توافق جدید با هند برای توسعه بندر جنوب شرقی چابهار محرمانه شده است تا از مشکلات ناشی از تحریم‌هایامریکا جلوگیری شود."
صفایی مدعی شده که در صورت فاش شدن جزییات قرارداد چابهار در رسانه‌ها، این احتمال وجود دارد که هند تحت فشار ایالات متحده قرار گیرد.
بنابر گزارش‌ها، قرارداد مشارکت یک شرکت هندی در تجهیز و بهره‌برداری از ساختار کانتینری و کالای عمومی بندر چابهار، به تاریخ ۲۴ ثور با حضور وزیر راه و شهرسازی حکومت ایران و وزیر بنادر، کشتیرانی و آب‌راه‌های هند امضا شد.
براساس این قرارداد، شرکت بندرگاه‌های هند به مدت ۱۰ سال اجازۀ توسعه و کنترول چابهار را به دست آورد.
روزنامه هندی "اکانومیک تایمز" در این رابطه نوشته است که برای هند بندر چابهار حلقه اتصال مهم به افغانستان، آسیای مرکزی و منطقه وسیع‌تر اورپا-اسیا است که از آن طریق می‌تواند با بندر گوادر پاکستان یا طرح چین موسوم به ابتکار "یک کمربند یک راه" رقابت کند.
این روزنامه افزود که با این حال، تحریم‌های ایالات متحده بر ایران، توسعۀ بندر چابهار را کند کرده است.
ودانت پتیل، معاون سخنگوی وزارت خارجۀ ایالات متحده ساعاتی پس از از امضای قرارداد میان ایران و هند به خبرنگاران گفت: "همه شرکت‌ها و افرادی که به دنبال قراردادهای تجارتی با ایران هستند، باید از خطرات بالقوه‌ای که متوجه خود کرده‌اند و خطر بالقوه تحریم‌ها مطلع باشند."
این قرارداد با واکنش منفی شهروندان و فعالان بلوچ نیز به همراه بود.
عبدالستار دوشوکی، مدیر مرکز مطالعات بلوچستان در لندن، در صحبت با صدای امریکا گفت که حکومت ایران "در حالی بندر مهم و استراتیژیک چابهار را طی قرارداد ده ساله که به صورت اتوماتیک هر ده سال تمدید می‌شود، به هند واگذار کرد که مردم بلوچ هیچگونه مشارکتی در منافع آن ندارند."
او گفت: "قرارداد جمهوری اسلامی ایران با هندوستان نشان می‌دهد که حاکمیت ایران نه تنها هیچ برنامه‌ای برای توسعه و عمران بلوچستان و دخیل کردن مردم بلوچ در این گونه پروژه‌ها ندارد بلکه سهم بلوچ‌ها، فقر، حاشیه‌نشینی، تبعیض، محرومیت، زندان، ترورهای مشکوک، اعدام، سرکوب، ظلم و ... است.»
به گفته دوشوکی، حکومت ایران با وجود اینکه بارها درآمدهای میلیارد دالری از طریق بندر چابهار را اعلام کرده، هیچگونه سرمایه‌گذاری را در منطقه انجام نداده، طوریکه سالانه صدها نفر در جاده‌های ترانزیتی که همین بارهای وارداتی و صادراتی از آن عبور می‌کند، جان خود را از دست میدهند.