وزارت خارجۀ ایران به گونۀ آشکار مخالفت خود را با امضای توافقنامۀ امنیتی میان افغانستان و ایالات متحده ابراز داشته و آن را برای آیندۀ افغانستان عاری از مفاد توصیف کرده است.
مرضیه افخم، سخنگوی وزارت خارجۀ گفت "جمهوری اسلامی ایران امضا و تصویب این پیمان امنیتی را برای منافع و مصالح دراز مدت ملت و دولت افغانستان مفید نمی داند. ما فکر می کنیم امضا و اجرای این پیمان امنیتی در هر حال تاثیرات منفی بر روند موضوعات منطقه یی دارد."
توافقنامۀ امنیت دو جانبه با ایالات متحده زمینۀ حضور هزاران سرباز امریکایی را در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ مهیا می سازد. امری که ایران –همسایۀ غربی افغانستان- به شدت از آن نگران است.
تحلیلگران به این باور اند که ایران در پی سود و زیان افغانستان نبوده بلکه بیشتر نگران منافع خود است.
مسعود سفیری، کارشناس مسایل ایران به این باور است که حضور امریکا در افغانستان به هر حال ایران را متاثر می سازد.
آقای سفیری استدلال می کند که این موافقتنامه به امریکا اجازه می دهد تا به عنوان یک ابرقدرت در منطقه حضور داشته باشد. او می افزاید که این امر منافی مفاد ایران است و سبب می شود که نقش ایران در بازی های منطقه یی رنگ ببازد.
پس از خروج قشون سرخ از افغانستان و کمرنگ شدن نقش اتحاد جماهیر شوروی وقت که منجر به فروپاشی حکومت کمونستی وقت شد، افغانستان به پیکارگاه رقابت کشور های همسایه به ویژه ایران و پاکستان مبدل شد.
برگشت به گذشته
میراحمد جوینده، تحلیلگر مسایل سیاسی افغانستان و منطقه می گوید که ایران با مخالفت و ضدیت با توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن در صدد است تا بار دیگر افغانستان را در وضعیت دهۀ ۱۹۹۰ میلادی قرار دهد و زمینه را برای دست اندازی خود مهیا سازد.
آقای جوینده می گوید که حضور امریکا در افغانستان دست ایران را در منطقه به ویژه در افغانستان کوتاه می سازد. آقای جوینده افزود که ایران تلاش نهایی به خرج خواهد داد تا نه به خاطر منافع علیای افغانستان بلکه برای زیانی که به اغراض آن کشور از ناحیۀ حضور امریکا در افغانستان وارد می شود، مانع امضای توافقنامۀ امنیتی میان افغانستان و امریکا شود.
آقای جوینده می گوید که عراق با عدم امضای همچو پیمانی با امریکا با مشکلات فراوانی از جملۀ مداخلۀ همسایه اش ایران روبرو شد. او می گوید که هشیار زیباری، وزیر خارجۀ عراق در سفر اخیر به افغانستان تجارب خود را با مقام های افغان در این زمینه شریک ساخته است.
ایالات متحده گفته است که باید موافقتنامۀ یاد شده تا پایان روان میلادی امضا شود تا برای آرایش و پلانگذاری حضور سربازان آن کشور در افغانستان پس از سال 2014 فرصت کافی در دست باشد.
اکنون تصمیم در دست حامدکرزی، رئیس جمهور افغانستان است که آیا به خواست مخالفان این پیمان پاسخ خواهد گفت یا هم طرفدارانی که امضای آن را به سود صلح، ثبات و رشد اقتصادی افغانستان می خوانند.
مرضیه افخم، سخنگوی وزارت خارجۀ گفت "جمهوری اسلامی ایران امضا و تصویب این پیمان امنیتی را برای منافع و مصالح دراز مدت ملت و دولت افغانستان مفید نمی داند. ما فکر می کنیم امضا و اجرای این پیمان امنیتی در هر حال تاثیرات منفی بر روند موضوعات منطقه یی دارد."
توافقنامۀ امنیت دو جانبه با ایالات متحده زمینۀ حضور هزاران سرباز امریکایی را در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ مهیا می سازد. امری که ایران –همسایۀ غربی افغانستان- به شدت از آن نگران است.
تحلیلگران به این باور اند که ایران در پی سود و زیان افغانستان نبوده بلکه بیشتر نگران منافع خود است.
مسعود سفیری، کارشناس مسایل ایران به این باور است که حضور امریکا در افغانستان به هر حال ایران را متاثر می سازد.
آقای سفیری استدلال می کند که این موافقتنامه به امریکا اجازه می دهد تا به عنوان یک ابرقدرت در منطقه حضور داشته باشد. او می افزاید که این امر منافی مفاد ایران است و سبب می شود که نقش ایران در بازی های منطقه یی رنگ ببازد.
پس از خروج قشون سرخ از افغانستان و کمرنگ شدن نقش اتحاد جماهیر شوروی وقت که منجر به فروپاشی حکومت کمونستی وقت شد، افغانستان به پیکارگاه رقابت کشور های همسایه به ویژه ایران و پاکستان مبدل شد.
برگشت به گذشته
میراحمد جوینده، تحلیلگر مسایل سیاسی افغانستان و منطقه می گوید که ایران با مخالفت و ضدیت با توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن در صدد است تا بار دیگر افغانستان را در وضعیت دهۀ ۱۹۹۰ میلادی قرار دهد و زمینه را برای دست اندازی خود مهیا سازد.
آقای جوینده می گوید که حضور امریکا در افغانستان دست ایران را در منطقه به ویژه در افغانستان کوتاه می سازد. آقای جوینده افزود که ایران تلاش نهایی به خرج خواهد داد تا نه به خاطر منافع علیای افغانستان بلکه برای زیانی که به اغراض آن کشور از ناحیۀ حضور امریکا در افغانستان وارد می شود، مانع امضای توافقنامۀ امنیتی میان افغانستان و امریکا شود.
آقای جوینده می گوید که عراق با عدم امضای همچو پیمانی با امریکا با مشکلات فراوانی از جملۀ مداخلۀ همسایه اش ایران روبرو شد. او می گوید که هشیار زیباری، وزیر خارجۀ عراق در سفر اخیر به افغانستان تجارب خود را با مقام های افغان در این زمینه شریک ساخته است.
ایالات متحده گفته است که باید موافقتنامۀ یاد شده تا پایان روان میلادی امضا شود تا برای آرایش و پلانگذاری حضور سربازان آن کشور در افغانستان پس از سال 2014 فرصت کافی در دست باشد.
اکنون تصمیم در دست حامدکرزی، رئیس جمهور افغانستان است که آیا به خواست مخالفان این پیمان پاسخ خواهد گفت یا هم طرفدارانی که امضای آن را به سود صلح، ثبات و رشد اقتصادی افغانستان می خوانند.