کردها، جنگجویان داعش را از شهر سنجار عراق بیرون راندند

Peshmarga

حملات هوایی نیرو های امریکای نیز کردها را در بازپس گیری بخشهای عمدۀ شهر ستراتیژِک سِنجار کمک کرده است.

شهرک ستراتیژیک سِنجار عراق، سال گذشته به دست گروه دولت اسلامی یا داعش افتاد که به دنبال آن، ده ها هزار تن از اقلیت ایزدی، مجبور به فرار شدند.

سقوط سِنجار باعث شد که ایالات متحده برای نخستین بار حملات هوایی را علیه داعش آغاز کند. شورای امنیت منطقوی کرد ها در عراق گفته است که حدود هفت هزار و پنجصد تن از نیرو های پیشمرگه، از سه جهت به سِنجار نزدیک شده اند تا آن را تصرف کنند و به اینگونه، مسیر ستراتیژیک اکمالات داعش را قطع سازند.

پیشرفت های بطی

یک مقام ارشد سازمان ملل متحد درعراق روز چهارشنبه گفت که نیروهای امنیتی عراق به کندی اما با دقت در حال پیشرفت و مبارزه علیه شورشیان گروه دولت اسلامی اند که بخش های بزرگی از قلمرو آن کشور را تحت کنترول درآورده اند.

این مقام به شورای امنیت سازمان ملل گفت که از اواسط ماه جولای، نیروهای امنیتی و شبه نظامیان شیعه، با حمایت حملات هوایی ائتلاف بین المللی، شورشیان را از شهرها ، قصبات و روستاها، و به طور قابل توجه به عقب رانده و بزرگترین پالایشگاه نفت این کشور را از تصرف گروه تندرو آزاد ساخته است.

لکن وی هشدار داد که برای شکست کامل داعش همچنان به بودجه و ظرفیت نظامی در دراز مدت برای بازپس گیری بخش های زیادی از عراق نیاز مبرم است.

رشد بحران بشری

گروه تندرو دولت اسلامی یا داعش به تصرف و تحت کنترول دراوردن شهر های عراق سال گذشته اغاز کردند که تا کنون حد اقل یک برسوم این کشور را تحت کنترول درآورده اند و بیش از سه ملیون افراد ملکی وحشت زده از جنگ اواره شدند. هزاران تن از مردم عراق به دنبال امنیت تن به سفر دادند و اغلب با سفر های خطرناک از طریق ابها به کشور های اروپایی پناهنده شده اند.

در آخرین گزارش سازمان ملل در مورد وضعیت در عراق و سؤاستفاده از غیرنظامیان از جمله قتل ، ادم ربایی ، تجاوز ، شکنجه استخدام اجباری کودکان و غارت ، ابراز نگرانی صورت گرفته است. این گزارش حاکیست که تا کنون یک نزدیک به یک هزار و پنجصد تن از زنان و کودکان از اقلیت جامعه ایزدی توسط داعش در اسارت اند.

درین گزارش سازمان ملل متحد امده است که نزدیک به تعداد ۸.۶ ملیون نفر که یک بر چهارم جمعیت ان کشوررا تشکیل میدهد به کمک های بشردوستانۀ فوری نیازدارند اما سازمان های جهانی با کمبود شدید منابع برای رسیدگی به این تعداد روبرو اند.