دانشمند جاپانی جورۀ روباتیک خود را ساخت

پروفیسور ایشیگورو و روبات هم شکل اش

هیروشی ایشیگورو، دانشمند جاپانی، که باورمند است زمانی نسل‌های جدید روبات ندیم و رفیق انسان‌ها خواهند شد، روبات هم شکل خود را در یک نمایشگاه در ایتالیا نمایش داد.

این روبات که صورت اش از سیلیکون یا پلاستیک نرم ساخته شده و عوض قلب یک کمپیوتر در سینه دارد، ظاهر کاملاً شبیه به مخترع اش، پروفیسور اشیگورو، دارد.

ایشیگورو که استاد پوهنتون اوساکای جاپان است، یکجا با روبات هم شکل خود، به ایتالیا آمدند تا در مورد آیندۀ روابط میان انسان‌ها و روبات‌ها در موزیم هنرهای معاصر روم صحبت کنند.

این روبات انسان مانند که جیمینوید نام دارد با هوش مصنوعی مجهز بوده و پروفیسور ایشیگورو می خواهد آن را در خدمت انسان‌ها قرار دهد.

جیمینوید هدف مخترع اش را در مقابل تماشاچیان ثابت ساخت و گفت "اگر بخواهم می توانم عوض او صحبت کنم، اما بدبختانه امروز نمی توانم این کار را انجام دهم چرا که او اینجا می آید. اجازه دهید پروفیسور اشیگورو را معرفی کنم، او واقعی است".

به طور ساده، جیمینوید مجموعۀ از انجینیری روباتیک و علوم شناختی است که از راهی دور اداره می شود. او تنها یک ماشینی نیست که شکل انسان را دارد. پروفیسور اشیگورو می گوید از طریق برنامه ریزی برای جیمینوید آرزو دارد ماهیت انسان بودن را درک کند.

آقای ایشیگورو گفت "اگر ما قادر به ساختن روبات مشابه به انسان شویم، به این معنی است که ما عمیقا ً درک می کنیم که انسان چگونه موجود است. به همین دلیل من به چنین پروژه ها علاقمند استم."

در حال حاضر روبات های انسان مانند در جاپان به حیث فروشنده و در فرانسه به حیث بازیگران تیاتر استفاده می‌شوند. با تقلید اغوا کننده از انسان‌ها و توان برقراری رابطۀ اجتماعی، این روبات‌ها احساس حضور یک فرد را ایجاد می‌کنند.

آقای ایشیگورو استدلال می‌کند که اگر روبات را به صفت یک همراه خود قبول کنیم، در واقع کودکان و بزرگسالان می توانند آنان را مانند یک یار، دوست و یا هم صحبت بپذیرند و بعد از آن احتمالا ً جامعه نیز این روبات را به حیث دوست در اجتماع قبول خواهند کرد.

این پروفیسور جاپانی که مسوول بخش انجنیری و ساینس پوهنتون اوساکا نیز می باشد، پیش بینی می‌کند که در آیندۀ نزدیک جامعه انسانی شاهد به میان آمدن جامعه روبات ها خواهد بود، جاییکه حقوق انسانی برای روبات‌ها نیز داده خواهد شد.

آقای ایشیگورو گفت "ما نمی توانیم انسان ها را به حیث اجسام گوشتی تعریف کنیم، وقتی ما افراد دارای معلولیت را می نگریم، طوری فکر نمی کنیم که آنها ۸۰ درصد یا ۹۰ در صد انسان استند، بلکه آنها صد در صد انسان اند، به این مفهوم که برای انسان بودن داشتن جسم گوشتی لازمی نیست."

به هر حال ایشیگورو تصدیق می کند که ساینس هنوز راه طولانی در پیش دارد تا ماشین هایی بسازد که خصوصیات اساسی انسانی یعنی احساسات را تقلید کند.

آقای ایشیگورو گفت "بعضی اوقات با نگاه کردن به غروب گریه می کنیم، اما هیچ کسی دلیل آن را نمی داند، هیچ کسی نمیداند ما چگونه این ذهن عاطفی را انکشاف می دهیم. بناً این کار مشکل است. ما و شما به داشتن درک و هوش باورمند استیم، اما هیچ کسی نمی‌داند که این درک و هوش چه است. بنا بر این ما چگونه می توانیم هوش و درک را به یک روبات بدهیم. بناً فکر می کنم این چالش بزرگ برای چندین دهۀ آینده است."

گروه پژوهشی جیمینوید در پوهنتون اوساکا به کار خود ادامه می دهد تا روبات کاملاً تطابق پذیر را بسازد که پهلو به پهلو با انسان ها زندگی کنند.

روبات مشابه با پروفیسور ایشیگورو چندین دهه می شود که وجود دارد، اما تا هنوز به مرحلۀ نرسیده است که بی خطر، فصیح، خود مختار و دارای معاشرت شود.