تانک "هوشمند" و موتر "خودکار" بدون سرنشین تازه ترین اختراع محصلین دیپارتمنت انجینری کمپیوتر پوهنتون پولی تخنیک کابل است.
پوهنیار میر عزیزالله رحمتی آمر دیپارتمنت انجینیری کمپیوتر پولی تخنیک در صحبت ویژه با صدای امریکا گفت که این نخستین بار است که طرح روبات های یاد شده در لابراتوار دیپارتمنت انجینیری کمپیوتر این پوهنتون ساخته شده است.
او گفت این طرح ها را یک گروپ چهار نفری فارغین سال ۱۳۹۲ این پوهنتون ساخته اند " این تازه ترین کار ها و گام نخست ما در بخش روباتیک بوده و پروژه های روباتی را که در سال ۹۳ در نظر داریم شامل هلیکوپتر می شود، یک هلیکوپتر ساخته می شود و یک روباتی مانند انسان که حرکت میکند."
به اساس معلومات محصلینی که این روبات ها را ساخته اند تانک "هوشمند" با توانایی حسگر و شناسایی آشیایی اطراف اش مانند ماین های کنار جاده طراحی شده است و هم میتوانند معلومات را به کمپیوتر مرکزی انقال دهد.
محصلین ایجادگر پ،هنتون پولی تخنیک کابل
سلطان حسین محمدی، فارغ تحصیل دیپارتمنت انجینیری کمپیوتر یکی از مخترعین تانک هوشمند در مورد چگونگی کار این وسیله گفت " من یکی از چهار محصلی بودم که این روبات ها را ساختیم، سمارت تانک سه وظیفه دارد، یکی کنترول خط، سوم آبجک تاوایدنس است، شبکه وایرلیس است که با کمپیوتر مرکزی ایجاد میکند و از دور کنترول می شود"
این روبات ها در مدت پنج ماه ساخته شده است. محمد رضا نورزاد مخترع دیگر این روبات ها در مورد میگوید " روباتی است که نام اش را خود ما گذاشتیم. سه قابلیت دارد که میتواند از طریق وایرلس از راه دور کنترول شود، همچنان توسط سنسور های که نصب کردیم میتواند اشیا را از راه دور شناسایی کند و مسیر خود را تغیر دهد، همچنان برخی سنسور های لمسی دارد که وقتی با اشیاء تماس کند می تواند مسیر خود را تغیر دهد، اگر در آینده حمایت شویم می توانیم این را بالای موتر های واقعی تطبیق کنیم وموتر های اتومات می توانیم بسازیم"
این محصلین از دولت میخواهند که زمینه بیتشر تحصیل در این عرصه در خارج را برایشان فراهم کنند چون در داخل افغانستان تا کنون نه کدام پوهنتون و یا نه کدام شرکتی وجود دارد که آنان بتوانند ظرفیت و توانایی های خود را انکشاف دهند.
آمر دیپارتمنت انجینیری کمپیوتر پولی تخنیک که خود نیز در بخش روباتیک ماستری دارد میگوید در نظر دارد که تدریس روباتیک را در نصاب درسی بخش انجینری کمپیوتر این پوهنتون شامل سازد.
اختراغات تجربوی محصلین پوهنتون پولی تخنیک کابل
اما او میگوید عدم دست رسی به مواد و وسایل از جمله مشکلات اساسی آنان در بخش ساخت و طرح روبات ها است.
او گفت در قدم نخست که تدریس روبات ها را در این دیپارتمنت آغاز کرد تمام وسایل آنان یک چپتر یا کتاب بوده اما بعدا به همکاری ناتو که این پروزه را کمک میکند بخشی از مواد توسط پوهنتون عنقره ترکیه در اختیار محصلین قرار داده شده است.
ولی او گفت بخشی از مواد را محصلین از پول شخصی خود فراهم کرده اند " وسایلی را که شما می بینید وصل شده اکثریت اش از پول محصلین است و تعداد آن را در دیپارتمنت داشتیم، پوهنتون عنقره تطبیق کننده یک پروژه است که از ناتو است و ناتو ما را کمک میکند"
او همچنان گفت تلاش دارند با در نظر داشت نیازمندی های افغانستان مودل های جدیدی از تکنالوژی را ارایه کنند.
اقای رحمتی میگوید ساختن طرح های اتومات سازی اتاق، اشارات ترافیکی اتومات، ساختن ساعت ها و سنسرها یا حسکر های نوری، صوتی و حرارتی بخش دیگری از کار های است که در دیمپارتمنت انجینیری کمپیوتر این پوهنتون صورت گرفته است.
آقای رحمتی همچنان در مورد برخی دیگر از طرح ها معلومات داد که قرار است محصلین این دیپارتمنت در سال ۱۳۹۳ روی آن کار کنند " بخش های پروسس تصویر است که شامل پروسس پلیت موتر است یا تصویری از انسان گرفته می شود و انسان شناسایی می شود، شناسایی انسان توسط چشم و شناسایی انسان توسط فنگر پرنت یا نشانه های دست شان است"
اختراغات تجربوی محصلین پوهنتون پولی تخنیک کابل
اقای رحمتی میگوید فکر اختراع روبات ها و چنین طرح ها در جریان دوره ماستری اش در انگلستان در وی به وجود آمده و پس از برگشت به افغانستان آن را در دیمپارتمنت انجینیری کمپیوتر پوهنون پولی تخنیک تطبیق کرده است.
اقای رحمتی مگوید در پوهنتون پولی تخنیک ظرفیت، مفکوره های نو و قوه کار برای ساخت و تولید اشیایی مدرن مانند موتر اتومات و تانک هوشمند و دیگر اشیا وجود دارد اما بخاطر نبود حمایت، امکانات و مشکلات اقتصادی و نبود فضای مناسب سیاسی آنان نمی توانند مفکوره ها و طرح های تازه را عملا تطبیق کنند.
او میگوید در نظر دارند که بالای یک موتر اتومات عملا کار خود را شروع کنند و وزارت دفاع افغانستان نیز وعده داده است که برایشان بودیجه فراهم کنند تا روی یک تانک واقعی کار خود را آغاز کنند.
اختراغات تجربوی محصلین پوهنتون پولی تخنیک کابل
آقای رحمتی گفت در صورت موجودیت امکانات و حمایت دولت و نهاد های بین المللی بیش از نود در صد باورمند است که این طرح های تازه را می توانند به حقیقت مبدل سازند.