انتخابات مقدماتی ایالات متحده در ماه جنوری آغاز شده و در ایالاتهای مختلف این کشور یکی پی دیگر برگزار میشود تا نامزدان نهایی برای انتخابات ریاست جمهوری مشخص شوند.
روند رایدهی، به شمول انتخابات مقدماتی و نشستهای حزبی حدود شش ماه طول میکشد و سرانجام نامزدان نهایی احزاب دموکرات و جمهوریخواه پس از گردهمایی انجمنهای ملی هر دو حزب در ماههای جولای و اگست مشخص خواهند شد.
در اینجا تلاش شده است که روند مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری امریکا تشریح داده شود.
رایگیری مقدماتی
رایگیری مقدماتی به روند رایدهی در سطح یک ایالت اطلاق میشود که در آن رایدهندگان نامزدان حزبی را انتخاب میکنند که سپس در مراحل بعدی، یکی از این نامزدان به نمایندگی از حزب در انتخابات سرتاسری رقابت خواهد کرد. مقررات رایگیری مقدماتی، به شمول اینکه کی در آن رای داده میتواند، از سوی ایالت و احزاب سیاسی وضع میشود. بر خلاف نشستهای حزبی، رایدهی در رایگیری مقدماتی سری است.
نشستهای حزبی
نشستهای حزبی، مانند رایگیری مقدماتی، روشی برای احزاب سیاسی است تا نامزدان شان را برای انتخابات عمومی برگزینند. برخلاف رایگیری مقدماتی، نشستهای حزبی نوعی گردهماییهای محلی است که در تاریخ مشخص برگزار شده و چندین ساعت طول میکشد.
شرکت کنندگان در این نشستها آزادانه و آشکارا در مورد نامزدان حرفزده و رایگیری در این نشستها علنی است. زمانی، نشستهای حزبی معمولترین روش برای انتخابات نامزدان انتخابات ریاست جمهوری بود، هرچند در عصر کنونی، شمار معدودی از ایالتها به این روش متکی بوده و آن را حفظ کرده اند.
ظهور نامزدان
رایدهندگان امریکایی در رایگیری مقدماتی و نشستهای حزبی مستقیماً به نامزدان رای نمیدهند، بلکه آنان نمایندگانی را انتخاب میکنند که بعداً این نمایندگان در نشستهای ملی حزبی به نامزدان حزبی رای خواهند داد، نامزدانی که در انتخابات سرتاسری ماه نومبر رقابت خواهند کرد. به هر اندازه که یک ایالت پرجمعیت باشد، به همان اندازه نمایندهٔ بیشتر را به نشستهای ملی حزبی اعزام خواهند کرد.
استراتیژی نامزدان
ماهیت تقویم انتخابات مقدماتی ایالات متحده به نامزدان اجازه میدهد که منابع شان را در اوقات مختلف به ایالتهای مختلف تخصیص دهند، تا اینکه در تمام ایالتها به یکبارگی کارزارهای شان را راه اندازی کنند.
نامزدان اغلباً بر ایالتهایی تمرکز دارند که روند مقدماتی انتخابات و نشستهای حزبی را اولتر برگزار میکنند. آنان همچنان در صدد رقابت در ایالاتهای بزرگ و پرجمعیت میبرآیند تا شمار بیشتر نمایندگان حزبی را به خود جذب کنند. ایالتهای کالیفورنیا، تکزاس و فلوریدا به ترتیب بیشترین شمار نمایندگان را دارند.
ایووا و نیوهمشر
به گونهٔ سنتی، ایالت ایووا آغازگر فصل انتخابات بوده و نخستین نشست حزبی در این ایالت برگزار میشود، همچنین نیوهمشر نخستین ایالتی است که رایگیری مقدماتی را برگزار میکند. در حالیکه کارزار نامزدان جمهوریخواه در ایووا و نیوهمشر آغاز میشود، حزب دموکرات نخستین کارزار انتخاباتی را در کارولینای جنوبی آغاز کرده و استدلال میکند که این ایالت از ساختار جمعیتی این حزب نمایندگی بهتر میکند. در نتیجه، کمیتهٔ ملی دموکرات تصمیم گرفته است که تمرکز زیاد بر رایگیریهای مقدماتی در نیوهمشر و ایووا نکند.
سه شنبه بزرگ
اکثر ایالتهای امریکا رایگیریهای مقدماتی یا نشستهای حزبی شان را در یک روز سه شنبه در اواخر ماه فبروری یا اوایل ماه مارچ برگزار میکنند که به آن سه شنبه بزرگ گفته میشود. در سه شنبه بزرگ، بیشترین حوزههای انتخاباتی رقابت نامزدان حزبی را برگزار میکنند. امسال سه شنبه بزرگ مصادف با پنجم مارچ است که در آن رایگیریهای مقدماتی یا نشستهای حزبی در ۱۵ ایالت برگزار خواهد شد.
تقسیمات نمایندگان
روش تقسیمات نمایندگان به نامزدان به مقررات هر ایالت ربط میگیرد. برخی ایالتها مانند کالیفورنیا، تمام نمایندگان خود را به نامزدی تخصیص میدهند که بیشترین رای را گرفته باشد، اما برخی ایالتها مانند نیوهمشر روش تناسبی را کار گرفته و بر اساس سهم هر نامزد از مجموع آرای ایالت به وی نماینده تخصیص میدهند.
نمایندگان متعهد و غیرمتعهد
نمایندگانی که در نشستهای حزبی و رایگیری مقدماتی انتخاب میشوند به نام نمایندگان "متعهد" یاد میشوند چون از آنان انتظار میرود که نامزدانی را تایید کنند که رایدهندگان آنان را انتخاب کرده اند. اما احزاب دموکرات و جمهوریخواه در نشستهای ملی حزبی نمایندگانی دارند که از سوی رایدهندگان انتخاب نشده اند و به نام نمایندگان "غیر متعهد" یاد میشوند.
در نشست ملی حزب جمهوریخواه نمایندگان "غیرمتعهد" یا "غیروابسته" مشتمل بر سه مقام ارشد حزبی هر ایالت است. حزب دموکرات روش متفاوت را برای گزینش نمایندگان "غیر متعهد" به کار میبرد.
صدها رهبر و مقام انتخاب شدهٔ حزبی دموکرات به صفت نمایندگان "غیر متعهد" در نشست کمیتهٔ ملی حزب دموکرات شرکت میکنند که به آنان "ابر نماینده" نیز گفته میشود. نمایندگان "غیرمتعهد" چه از حزب دموکرات یا جمهوریخواه آزاد بوده و دست باز دارند که از هر نامزدی که خواسته باشند، حمایت کنند.
رایگیری مقدماتی باز و بسته
در ایالتهایی که رایگیری مقدماتی باز برگزار میشود، تمام رایدهندگان ثبت نام شدهٔ حزبی به هر نامزد، صرف نظر از وابستگی حزبی، رای داده میتوانند. به گونهٔ مثال، یک رایدهندهٔ دموکرات میتواند در رایگیری مقدماتی باز به نامزد جمهوریخواه رای بدهد یا هم یک رایدهندهٔ جمهوریخواه به نامزد دموکرات رای بدهد، اما هر رایدهنده فقط یکبار رای داده میتواند.
بر عکس، در ایالتهایی که رایگیری مقدماتی بسته برگزار میشود، یک رایدهندهٔ ثبت نام شدهٔ حزبی تنها به نامزد حزبی خود رای داده میتواند. به گونهٔ مثال، یک رایدهندهٔ ثبت نام شدهٔ دموکرات تنها میتواند در رایگیری مقدماتی بستهٔ حزب دموکرات شرکت کند و قادر به شرکت در انتخابات بستهٔ حزب جمهوریخواه نیست.
انتخابات مقدماتی و قانون اساسی امریکا
قانون اساسی ایالات متحده از نظر حدود قانونی، هیچ قیودی را بر احزاب سیاسی وضع نکرده است، احزابی که از نظر تخنیکی سازمانهای مستقل بوده و میتوانند نامزدان شان را به هر گونهای که خواسته باشند، انتخاب کنند. افزون بر این، نظام فدرال امریکا به هر ایالت دست باز داده است تا در مورد زمان و نوعیت برگزاری انتخابات کنترول داشته باشند.