میلیون ها زن و دختر در جهان امروزی قاچاق شده، خرید و فروش شده و به کار های جبری واداشته میشوند. با آنهم مدافعان حقوق زنان و فعالعان حقوق بشر میگویند که با وجود وضعیت بدی که زنان خصوصاً در کشور های غیر مترقی و در حال انکشاف دارند، رقم واقعی تعداد این زنان واضح نیست.
ملل متحد، تخمین میکند که شمار زنانی که در جهان قاچاق شده و به فحشا یا کار های اجباری واداشته شده اند، چهار میلیون است اما سازمان بین المللی کار یا (International Labor Organization) شمار این زنان و دختران را بیش از ۱۱میلیون و برخی از سازمان های غیر دولتی آنرا تا ۲۷ میلیون تخمین میکند.
تاینا بیانامی، رئیس اجرائیوی ایتلاف ضد قاچاق زنان مستقر در امریکا میگوید که شمار دقیق زنان و دخترانی که تا اکنون چاقاق شده اند واضح نیست.
او گفت:"همه به این موافقت دارند که اکثریت انسانانی که قاچاق میشوند، زنان و دخترانی اند که اکثریت آنان در نهایت به فحشا مجبور ساخته شده اند. شمار این دختران و زنان قاچاق شده در هر کشور مختلف است و در هر کشور منطقۀ خاصی برای قاچاق آنان وجود دارد. وضعیت برای اکثریت زنان و دختران آسیب پذیر در سراسر جهان، بسیار وخیم است."
او افزود که در بسیاری کشور ها، خصوصاً کشور های جنوب شرق آسیا، شرق اروپا و افریقا جایکه بیشتر خانواده ها آسیب پذیر اند، دختران و زنان به بهانه های کار به کشور های مترقی انتقال داده میشوند و در آنجا پاسپورت های شان قید شده و آنان به روسپی گری واداشته میشوند.
تقاضا و عرضۀ تن فروشی
بیانامی میگوید در کشور های که به دختران و زنان ارزش گذاشته نمیشود، دسترسی زنان و دختران به تحصیلات کمتر بوده و خطر آسیب پذیری و رهایی از خشونت بیشتر متوجه آنان است.
این فعال حقوق زن همچنان گفت که تقاضا برای تجارت جنسی وابسته به انکشاف کشور ها است.
بیانامی گفت:"در برخی از کشور های غربی، یا کشور های اروپایی، جایکه تن فروشی از لحاظ قانونی آزاد است، فرصت کار و پیشرفت برای زنان موجود بوده و آنان از مجبور شدن به فحشا مصؤون اند. و در همین جاست که دختران و زنان از اروپای جنوبی در کشور های با اقتصاد رو به انکشاف برای فحشا آورده میشوند."
خانم بیانامی گفت که رابطۀ قوی بین تقاضای تن فروشی تجارتی و افزایش قاچاق زنان و دختران وجود دارد.
تن فروشی یا فحشا یک نوع از خشونت است و دلیل موجودیت آن تبعیض بنیادی علیه زنان میباشد. رئیس اجراییوی ایتلاف ضد قاچاق زنان علاوه کرد که تن فروشی یا روسپی گری، یک وظیفه نیست جائیکه زنان فرصت برای پیشرفت داشته باشند.
او افزود:"تعریف تن فروشی، در اصل آزاد و اذیت و خشونت جنسی است."
بیانامی علاوه کرد که "بدبختانه" در هند، جایکه بر اساس تخمین، شش میلیون زن و دختر تن فروشی میکنند، از سوی ملل متحد قانونی شدن روسپی گری پیشنهاد شده است. بیش از ۴۰ در صد روسپی های هندی زیر سن ۱۸ اند و بر اساس اصول بین المللی، این ها روسپی نه بلکه دخترانی اند که قاچاق شده و به فحشا مجبور ساخته شده اند."
بیانامی افزود که داد و گرفت پول در این جا، وضعیت را تغییر نمیدهد و این روند خشونت محسوب میشود.
ازدواج های زیر سن
تاینا بیانامی به نقل از یک گزارش ملل متحد گفت که اردواج های زیر سن نیز، خشونت جنسی محسوب میگردد. او گفت که در افغانستان ۸۰ در صد دختران پیش از رسیدن به سن ۱۸ ازدواج میکنند که از آن جمله ۵۰ در صد آنان پیش از رسیدن به سن ۱۵سالگی از سوی خانواده های شان مجبور به ازدواج می شوند، که این خود نحوی از قاچاق جنسی است.
با آنهم این فعال حقوق زنان ودختران میگوید که در کشور های که مساوات جنسیتی وجود داشته باشد و زنان و مردان از حقوق مساوی برخوردار باشند، هیچ روسپی گری و هیچ نوع چاقاق انسان به هدف تن فروشی وجود نخواهد داشت و برای کاهش قاچاق زنان باید منابع تقاضای قاچاق و بهره برداری جنسی از زنان هدف قرار داده شود.