ارگان خبری فعالان حقوق بشر ایران (هرانا) اعلام کرده است که از آغاز اعتراضات سرتاسری در ایران تا کنون بیش از ۵۱۶ نفر کشته شده اند که ۷۰ نفر آنان کمتر از ۱۸ سال سن داشتند.
این ارگان ناظر حقوق بشر مستقر در ایالات متحده، آمار بازداشت شدگان توسط نیروهای امنیتی حکومت ایران را بیش از ۱۹۲۰۰ نفر اعلام کرده و افزوده که تنها هویت ۴۵۶۶ تن آنها مشخص شده است.
اعتراضات ضد حکومتی در ایران در ۱۳ سپتمبر ۲۰۲۲ پس از آن آغاز شد که مهسا امینی، زن ۲۲ ساله کرد ایرانی از سوی پولیس "گشت ارشاد" ایران به خاطر رعایت نکردن حجاب بازداشت و به پایگاه پولیس امنیت اخلاقی برده شد. او چند ساعت بعد با امبولانس در وضعیت صحی وخیم به شفاخانه منتقل شد و سه روز بعد جان باخت.
براساس گزارش هرانا، شمار دانشجویان بازداشت شده هم در این مدت ۶۸۷ نفر اعلام شده است.
افزون بر آن در جریان اعتراضات نزدیک به چهار ماه گذشته، ۶۷۰ نفر از معترضان در محاکم مختلف ایران محاکمه شده و احکام آنها به اجرا درآمده است.
دیدبان حقوق بشر ایران مستقر در اسلو، پایتخت ناروی به تاریخ ۲۷ دسمبر ۲۰۲۲با نشر گزارشی گفت که کم از کم ۱۰۰ معترض در ایران با اتهاماتی مواجه اند که مجازات آن مرگ است.
این نهاد روز دوشنبه اعلام کرد که دو جوان ایرانی پس از آنکه به خاطر اعتراضات به اعدام محکوم شدند، حالا با خطر به دار آویختن مواجه اند.
در همین حال گزارش شده که به سارا سادات خادم الشریعه، قهرمان شطرنج ایران که بدون پوشیدن حجاب در مسابقات قهرمانی جهانی شطرنج در شهر الماتای قزاقستان اشتراک کرده بود، هشدار داده شده که به کشورش بر نگردد.
یک منبع نزدیک به خادم که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش فاش شود، گفته است که خادم چندین تماس تلیفونی هشدار دهنده دریافت کرده است که نباید به ایران برگردد.
این منبع همچنین گفته که بستگان و والدین خادم که در ایران به سر می‌برند، نیز هشدارهای دریافت کرده اند. اما او در مورد جزییات ارایه نکرد.
خادم روز سه شنبه سوم جنوری در حالی وارد اسپانیا شد که روز پنجشنبه روزنامه اسپانیایی ال‌پايس گزارش داد که سارا سادات خادم الشریعه، پس از مسابقات جهانی شطرنج قزاقستان دیگر به ایران بازنمی‌گردد. این روزنامه مدعی شده بود که او با همسر و فرزندش به اسپانیا مهاجرت می‌کند.
ایران پس از مرگ مهسا امینی به تاریخ ۱۶ سپتمبر، شاهد تظاهرات گسترده بوده است، تظاهراتی که از سوی حکومت ایران به شدت سرکوب شده است. این اعتراضات، یکی از بزرگترین چالش‌هایی است که رهبری ایران پس از انقلاب ۱۹۷۹ میلادی با آن مواجه شده است.