بیماران مبتلا به زوال عقلی یا دمانس که موسیقی می‌شوند، بر اساس یافته های یک پژوهش جدید، برای بهبود سلوک شان به مقادیر کمتر دوا نیاز خواهند داشت.
برنامۀ اختصاصی موسیقی که زیر نام "موسیقی و حافظه" برای پرستارخانه های بیماران مبتلا به زوال عقلی طراحی شده است، شاید مشکلات خلقی این بیماران را کاملاً رفع نکند، اما به گفتۀ پژوهشگران می تواند نیازمندی آنان را به دواهای ضد اضطراب و سایر دواهای مورد استفاده در زوال عقلی بکاهد.
کالی تامس، استاد در پوهنتون پرافیدنس ایالت رودآیلند ایالات متحده، که رهبری این پژوهش را عهده دار است در پاسخ به ایمیلی به خبرگزاری رویترز نگاشته است "الزایمر و زوال عقلی می‌تواند به پرخاشگری یا سایر مشکلات سلوکی منجر شود ... موسیقی، تاثیر مسکن یا لذت بخش دارد که مصرف دوا برای کنترول سلوک بیماران را می تواند کاهش دهد".
دانشمندان در این تحقیق مصرف دوای ۱۳ هزار بیمار از ۹۸ پرستارخانه را که شامل برنامۀ "موسیقی و حافظه" بودند با دوای مصرفی عین تعداد بیمار که در این برنامه شامل نبودند، در دو سال متوالی – ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ - با هم مقایسه کردند.
مصرف کلی دوای پرستارخانه هایی که شامل برنامۀ موسیقی بودند، در جریان شش ماه حدود ۱۸ درصد و در یک سال بیش از ۲۰ درصد کاهش را نشان داد. اما مصرف دوا در پرستارخانه هایی که شامل این برنامه نبودند، ثابت باقی ماند.
اوری مک‌درموت، پژوهشگر ارشد در پوهنتون نوتینگهم بریتانیا که در این تحقیق شامل نیست، مفاد موسیقی را برای افراد مبتلا به زوال عقلی مهم و برجسته می‌داند. او می‌گوید که همرسانی موسیقی مورد پسند و سهمگیری در فعالیت‌های توأم با موسیقی، فرصت خوب و مثبت اجتماعی را برای بیماران مبتلا به زوال عقلی مهیا می‌کند.
مشارکت در فعالیت‌های گروهی و اجتماعی برای بیماران مبتلا به زوال عقلی بسیار مهم و ارزنده تلقی می‌شود زیرا به گفتۀ داکتر مک‌درموت این بیماران رفته رفته انزواگرا شده و از جمعیت فرار می‌کنند، چیزی که سبب وخامت بیماری و مشکلات خلقی آنان می شود.
خانم مک‌درموت گفت "جمعیت سالمندان مبتلا به زوال عقلی به ویژه آنانیکه در پرستارخانه ها نگهداری می‌شوند رو به افزایش است...این پژوهش نشان می‌دهد که "موسیقی و حافظه" می تواند روش امیدوارکنندۀ درمانی برای آنان باشد".