هورست ونزل، مدرس ۲۷ سالۀ آلمانی، برای مردان ثروتمند آلمانی که در تامین رابطه با زنان اضطراب دارند، آموزش می دهد تا چگونه با زنان جوان، رابطه ایجاد کنند.
او برای تدریس خصوصی یک فرد در یک روز معادل ۱۵۰۰ دالر امریکایی، اخذ می کند و برای یک گروپ از مردان در یک روز معادل بیش از چهار هزار دالر می گیرد.
اما با سرا زیر شدن بیش از یک میلیون پناهجو در آلمان، صنوف درسی ونزل، محدود به مردان ثروتمند آلمانی نماند: حال وی به صورت دواطلبانه و رایگان، شماری از پناهجویان عراقی و سوری را نیز آموزش می دهد تا آنان بتوانند با زنان و دختران جوان رابطه ایجاد کنند.
اکثر این پناهجویان را مسلمانانی تشکیل می دهد که از کشور های جنگ زده به آلمان پناه آورده اند. روابط میان مردان و زنان در کشور های اسلامی به طور گسترده متفاوت با کشور های غربی مثل آلمان است.
ونزل به این باور است که ایجاد رابطه میان مردان و زنان، بهترین راهی است تا پناهجویان در جامعۀ آلمان، مدغم شوند و روی همین دلیل، وی تصمیم گرفت تا برای پناهجویان نیز آموزش بدهد، آنهم رایگان.
هفتۀ گذشته، ونزل سومین صنف آموزشی خود را برای یازده مرد جوان پناهجو فراهم کرد.
هورنست ونزل فکر می کند که معاشرت با زنان بهترین راه ادغام پناهجویان در آلمان است
آموزه های ایجاد رابطه
شیوۀ تدریس ونزل با شاگردان اش بسیار ساده است. به گونۀ مثال، از شاگردان اش می پرسد که هرگاه با دختر مورد نظر شان برخوردند، چگونه با او صحبت کنند.
عصام ال کاتب، جوان ۲۰ سالۀ پناهجو، دست خود را بالا می کند تا پاسخ و نحوۀ برخورد خود را به دختر مورد نظرش بیان کند: "خدواند ترا برای من خلق کرده است. دوستت دارم. می توانم در خانۀ شما بخوابم؟ "
ونزل در حالیکه از پاسخ ال کاتب متعجب شده بود، با حوصله مندی گفت که "حد اقل در سه ماه اول رابطۀ تان به دختران نگوید که دوست شان دارید، در غیر آن آنان از شما فرار خواهند کرد".
عمر محمد ۲۴ ساله پناهجوی سوری، یکی از شاگران این صنف است. محمد که جوان خجالتی است، می گوید که مجذوب آنعده از زنان آلمانی است که شباهت به زنان شمال اروپا یا کشور های اسکاندیناوی دارند. اما وی می گوید هیچ نمی داند که چگونه با این زنان، تماس بر قرار کند.
محمد می گوید "زمانیکه لسان را ندانید، نمی توانید با دختر که ملاقات می کند، صحبت کنید. تفاوت های زیادی میان ما موجود است—نه فقط تفاوت های فرهنگی و مذهبی. ما این گونه آزادی های کامل را در کشور خود نداریم".
با آنهم محمد می خواهد با دختر آلمانی ازدواج کند، زیرا فکر می کند که وی را در قسمت آموزش لسان آلمانی کمک خواهد کرد و در عین حال، زوج آلمانی با قوانین آن کشور بیشتر آشنایی دارد.
خداب ال بان، یکی از شاگران این صنف می گوید که وی حال آموخته است زنان آلمانی، چگونه فکر می کنند، چگونه با آنان صحبت کرد و عرف و عادات آن را درک کرد.
مثل ال باب، بسیاری از پناجویانی که در این صنف آموزشی اشتراک کردند گفتند که آنان چیز های زیادی آموختند. ال باب می گوید که او می خواهد تا دوست دختر آلمانی داشته باشد، اما زمانیکه تصمیم به ازدواج گرفت، ترجیح می دهد با دختری از کشوری خودش—سوریه—ازدواج کند، زیرا با دختری سوری فرهنگ مشترک دارد.
فراهم آوری صنوف تدریس برای پناهجویان، دلچسپی شماری از زنان آلمان را نیز به خود جلب کرده است. جسمین اولبریچ، یکی از این زنان است. او می گوید علاقمند چهرۀ مردان شرق میانه است و در عین حال، از مردان آلمان شکایت دارد، زیرا به گفتۀ وی، "مردان آلمان بیشتر مصروف بیر یا آب جو نوشی و تماشای فوتبال استند."