پیمان اتلانتیک شمالی امروز پنجم جولای (۱۴ سرطان) طی مراحل عضویت سویدن و فنلند را رسماً آغاز کرد تا تعداد کشورهای عضو ناتو را در واکنش به تهاجم نظامی روسیه بر اوکراین از ۳۰ به ۳۲ گسترش دهد.
ینس ستولتنبرگ، منشی عمومی ناتو، پس از آغاز روند تایید عضویت این کشورها گفت که این اقدام برای فنلند، سویدن، ناتو و امنیت اروپا-اتلانتیک یک "روز تایخی" است.
پیکا هاوستو، وزیر خارجهٔ فنلند، گفت: "عضویت سویدن و فنلند نه تنها در بخش امنیت ما، بلکه به صورت مجموعی با امنیت متحدین این پیمان کمک خواهد کرد."
این دو کشور با وجود آنکه با نیروهای ناتو تمرینات مشترک نظامی انجام می‌دادند، برای مدت طولانی غیرمنسلک بودن خویش را حفظ کرده بودند، اما پس از تهاجم نظامی روسیه بر اوکراین، در ماه می تصمیم خویش برای پیوستن با ناتو را اعلام کردند.
عضویت این دو کشور در آغاز با تهدید مخالفت ترکیه مواجه شد؛،کشوری که فنلند و سویدن را به پناه دادن به اعضای حزب کارگران کردستان متهم کرده است. ترکیه، اتحادیهٔ اروپا و ایالات متحده حزب کارگران کردستان را منحیث سازمان دهشت افگن شناسایی کرده اند.
اما رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه، پس از توافق با این کشورها روی استرداد شماری از کردها، رفع محدودیت تسلیحاتی که پس از مداخلهٔ نظامی ترکیه در سوریه وضع شده بود و همچنان کسب تعهد ایالات متحده برای فروش طیاره‌های جنگی به انقره، از مخالفت‌اش دست کشید.
با آنهم، رییس جمهور ترکیه گفته است که اگر فنلند و سویدن به تعهدات شان با انقره عمل نکنند، مانع عضویت آنان در ناتو خواهد شد.
روند عضویت این دو کشور چند ماه را در بر خواهد گرفت و این زمان پر مخاطره برای فنلند و سویدن است، زیرا نخست تهدید ترکیه پابرجا بوده و دوم در صورت حملهٔ کشور سومی بر این دو کشور، ناتو به دلیل این که عضویت این پیمان را ندارند، از آنان دفاع نخواهد توانست. تا زمانی که روند عضویت فنلند و سویدن نهایی نشده و آنان رسماً عضویت ناتو را کسب نکرده باشند، نمی‌توانند از مزایای دفاعی این پیمان مستفید شوند.
با آنهم، ان لینده، وزیر خارجهٔ سویدن، گفت که ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، آلمان، اسپانیا، ایتالیا، پولند و سایر اعضای ناتو به این دو کشور تضمین‌های امنیتی داده اند.
ستولتنبرگ از متحدین ناتو خواست تا به سرعت روند عضویت این کشور را تصویب کنند.
تمامی کشورهای عضو پس از امضا و پذیرش عضویت کشورهای جدید ناتو، پیشنهادات آنان را باید برای تصویب به پارلمان‌های خویش نیز بفرستند.