از دیرزمان باور بر این بوده است که تشویش، سترس و فشارهای شدید عصبی و روحی سبب سفید شدن موی می‌شود، اما کمتر دانسته شده بود که چرا و چگونه؟
اکنون، دانشمندان پوهنتون هارورد ایالات متحده پی برده اند که سترس حاد یا فشار شدید عصبی و روحی سبب عملکرد بیش از حد سیستم عصبی سمپاتیک در بدن شده و از آن طریق منجر به سفید شدن موی می‌شود.
سیستم عصبی سمپاتیک مسوول واکنش‌های غیراختیاری بدن، چون جنگ و گریز در زمان ترس، واکنش خودکار در صورت صدمه مثلاً دور کردن دست پس از تماس با یک شی داغ یا هم واکنش غیراختیاری بدن در صورت شنیدن صدای انفجار یا صدای مهیب وغیره، است.
یافته‌های این پژوهش که در ژورنال طبیعت نشرشده، نشان داده است که فعال شدن بیش از حد اعصاب سمپاتیک، حجرات اساسی یا بنیادی را که مسوول رنگ مو در بدن می‌باشد، به گونۀ سریع کاهش می‌دهد. کاهش این حجرات سبب زدوده شدن رنگ و در نهایت سفید شدن موی می‌شود.
رنگ مو توسط حجرات موسوم به "میلانوسیت" مشخص می‌شود و میلانوسیت‌ها نیز از حجرات بنیادی ملانوسیت یا MeSC منشا می‌گیرند. زمانیکه انسان‌ها سالمند می‌شوند، تولید MeSC به تدریج کاهش یافته و در نتیجه موها سفید می‌شوند.
دانشمندان در این پژوهش تاثیر سترس را بر موش‌های لابراتواری آزمایش کردند. آنان با زرق کردن مواد زهری به نام "ریزینیفیراتوکسین" به بدن موش‌ها این حیوانات را درد دادند و سپس متوجه شدند که در جریان چند هفتۀ محدود رنگ موهای این موش‌ها سفید شد.
آنان با تحقیق بیشتر پی بردند که با فعال شدن بیش از حد اعصاب سمپاتیک، مقدار "نارادرنالین" در بدن بلند می‌رود. نارادرنالین مواد کیمیایی است که هم به صفت هورمون عمل کرده و هم در انتقال تنبیه در رشته‌های اعصاب به صفت منبه عمل می‌کند.
دانشمندان متوجه شدند که نارادرنالین سبب کاهش شمار حجرات بنیادی میلانوسیت در ریشۀ موها شده و رفته رفته سبب خیره شدن و در نهایت سفید شدن رنگ مو می‌شود.
یافته‌های جدید، نظریه‌های پیشین را در می‌کند که گویا سفید شدن موی در اثر سترس یا فشار عصبی ناشی از عملکرد ایمنی بدن یا هم افزایش هورمون‌های سترس‌زا، چون کورتیزول می‌باشد.
یاچی هسو، استاد پوهنتون هارورد امریکا و سرمحرر پژوهش جدید گفته است که یافته‌های وی و همکارانش زمینه را فراهم کرده است تا چگونگی تاثیر سترس و فشارهای عصبی و روحی بر سلول‌ها، انساج و اعضای بدن به درستی درک شود.