کتلین کاریکو و درو ویسمن، دو دانشمند امریکایی که تحقیقات آنان منجر به تولید واکسین‌های حیات‌بخش فایزر و مدرنا برای کروناویروس شد، برندۀ جایزۀ نوبل طب شدند.
این دو دانشمند تحقیقات زیادی در زمینۀ رایبو نیوکلیک اسید پیام‌رسان یا mRNA کردند. این مالیکول‌های ارثی به سلول‌های بدن پیام می‌رساند که کدام پروتین‌ها را برای زنده نگهداشتن و سلامت بدن تولید کنند.
کمیتۀ جوایز نوبل، مستقر در شهر استکهلم سویدن روز دوشنبه دوم اکتوبر (دهم میزان) با نشر خبرنامه‌ای گفت: "یافته‌های پیشگامانۀ آنان برداشت ما را از تعامل mRNA با سیستم ایمنی بدن متحول کرد. آنان در انکشاف شمار زیاد واکسین‌هایی سهیم اند که در جریان بزرگترین تهدید صحی عصر کنونی، تولید شده است."
تکنالوژی mRNA برگرفته از ایده‌ها و تحقیقات این دو دانشمند مسیر به کلی متفاوت از روش‌های معمول تولید واکسین را پیمود.
معمولاً، رایبو نیوکلیک اسید پیام‌رسان که در لابراتوارها تهیه می‌شوند سبب تولید واکنشی در بدن می‌شود که منجر به تخریب آن خواهد شد، اما کاریکو و ویسمن، تعدیلی را در این روند ایجاد کردند که از این واکنش تخریبی جلوگیری می‌کند.
اکنون از این تکنالوژی برای تولید واکسین‌های بیشتر برای دیگر امراض عفونی و نیز روش‌های درمانی برای انواع خاص سرطان‌ها کار گرفته می‌شود.
کاریکو که اکنون ۶۸ سال عمر دارد، بخش زیاد دهۀ ۱۹۹۰ را صرف نوشتن درخواست‌ها برای تمویل تحقیقات خود در مورد رایبو نیوکلیک اسید پیام‌رسان یا mRNA کرد. این بانوی دانشمند به این باور بود که کلید درمان شمار زیاد بیماری‌ها در mRNA نهفته است.