منظور پشتین، رهبر جنبش تحفظ پشتون پاکستان، که اخیراً در میان پشتون های دو طرف مرز به چهرۀ محبوب مبدل گردیده، با تهدید زندانی شدن و حتی کشته شدن مواجه است.
در حالی که تحصن و گردهمایی های اعتراض آمیز به هدف تأمین حقوق پشتونها ادامه دارد، منظور پشتین، چهرۀ نامدار این جنبش در پاکستان مورد اتهام قرار گرفته که گویا با سخنان تحریک آمیزش مردم را علیه دولت و اردوی آن کشور به قیام وامیدارد.
پشتین در جریان چند هفتۀ اخیر، نه تنها در پاکستان، بلکه در افغانستان نیز میان جوانان پشتون محبوبیت پیدا کرده و هواخواهانش، حتی با تقلید از او در برسر کردن کلاه سرخ، علاقۀ شان را به او و مرام وی نشان می دهند.
اما این محبوبیت، با خطر هایی نیز توأم بوده است. او با تهدید زندانی شدن مواجه است و خانواده اش نیز در هراس آنست که مبادا روزی پشتین کشته شود.
منظور پشتین در مصاحبه با تلویزیون انگلیسی زبان الجزیره گفت: "هر روز پدر و مادرم این هراس را دارند که خبر مرگ یا ناپدید شدن مرا بشنوند. آنان از بابت من تشویش دارند و گاهی اوقات بر من قهر میشوند."
پولیس در مناطق ژوب و قلعۀ سیف الله، هفتۀ گذشته علیه او دوسیۀ شکایت درج کرده و اگر اتهام جنبش مردم علیه دولت و اردو بر منظور پشتین ثابت گردد، ممکن تا مدت پنج سال، زندانی شود.
اما پشتین در سخنرانی هایش میگوید که مرام او فقط حصول آن حقوق برای پشتونها است که قانون اساسی پاکستان برای اتباع آن کشور قایل شده است، و هدف اش کدام خلاف کاری نیست. پشتین میگوید که در پاکستان برخی ها به حال مردم کشمیر، فلسطین و اقلیت های روهینگیا گریه سر میدهند، اما در مورد وضعیت پشتونها که جوانان شان به ناحق توقیف میشوند، کشته میشوند، ناپدید میشوند، و در مناطق قبایلی برای رفتن از یک محل به محل دیگر مثل فلسطینی ها از پوسته های متعدد تلاشی میگذرند، زبان ها خاموش اند.
پشتین به این امید است که به شمول دخترش، فرزندان تمام پشتونها آیندۀ روشنی داشته باشند.
شماری از جوانان افغان نیز همبستگی شان را با جنبش دادخواهانۀ پشتونهای پاکستان ابراز داشتند
جنبش تحفظ پشتون در پی چیست؟
گردهمایی های جنبش تحفظ پشتون پاکستان، نخست در واکنش به کشته شدن یک جوان قبیلۀ محسود به دست راو انور، یک مسئول بانفوذ پولیس کراچی، آغاز یافت و اعتراض کنندگان از دولت خواستند که راو انور را دستگیر کرده به عدالت بسپارند. آنان همچنان خواستار رسیدگی به قضایای آن عده پشتونها شدند که به ناحق توقیف شده اند و نیز از دولت خواستند تا کمیسیونی را برای روشن شدن سرنوشت کسانی که به گونۀ مرموز ناپدید شده اند، نیز تعیین کند.
رفع قیود گشت و گذار در مناطق قبایلی و پاکسازی آن مناطق از وجود ماین ها، خواستهای دیگر جنبش تحفظ پشتون در پاکستان است.
حکومت پاکستان نخست وعده داد که این تقاضا ها را برجا خواهد کرد، اما تا حال نه راو انور را دستگیر کرده و نه وعده های دیگر را کامل بر جا آورده است.
سازمان بین المللی دیدبان حقوق بشر از پاکستان خواسته که به شکایات پشتونها گوش دهد و اتهامات وارده بر سازماندهندگان جنبش دادخواهانۀ آنان را نیز رفع سازند.
بر اساس برخی آمار، شمار پشتونها در پاکستان به ۳۵ میلیون میرسد و سازمانهای حقوق بشر میگویند که آنان از حقوق بی شمار مدنی و انکشافات سیاسی و اقتصادی بی بهره اند.