نابسامانی اقتصادی، آموزش آنلاین را در افغانستان به چالش کشیده است

ثنا، آموزگار آنلاین

پس از ممنوعیت طالبان بر آموزش زنان و دختران افغان، شماری از دانشجویان دختر در افغانستان به آموزش آنلاین رو آورده اند، اما ضعف اقتصادی خانواده‌ها برای تهیه امکانات مانند تلیفون هوشمند، کمپیوتر و عدم دسترسی به خدمات انترنت قوی در افغانستان، آموزش آنلاین را دشوار ساخته است.

از زمان آغاز تسلط دوبارهٔ طالبان و ممنوعیت تحصیل زنان و دختران توسط این گروه، شماری از نهاد‌های آموزشی ملی و بین‌المللی به هدف حمایت از دختران بازمانده از تحصیل، برنامه‌های درسی آنلاین را در این کشور آغاز کردند و در مدت کمتر از دو سال به شمار این برنامه ها افزوده شده است.

با اینکه آموزگاران می‌گویند که آموزش آنلاین جاگزین و بدیل آموزش حضوری شده نمی‌تواند، در حال حاضر آن را یگانه روزنۀ امید برای ادامۀ تعلیم و آموزش دختران محروم از رفتن به مکتب و پوهنتون تحت حاکمیت طالبان می‌بینند.

دختران متعلم و محصل از نبود امکانات و هزینه آن جهت فراگیری آموزش آنلاین و عدم موثریت این برنامه در افغانستان شاکی اند.

این مطلب مرتبط را نیز بخوانید تلاش برای راه‌اندازی برنامه‌های رایگان و آنلاین آموزشی به دختران افغان

فاطمه، محصل طب در یکی از دانشگاه‌های خصوصی افغانستان می‌گوید که نیمی از مردم افغانستان در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برند و ممکن یک خانواده چند دختر متعلم و محصل در خانه داشته باشند که همۀ آنان برای آموزش آنلاین نیاز به کمپیوتر، تلیفون‌های هوشمند و انترنت قوی دارند، چون خانواده ها اقتصاد خیلی ضعیف دارند نمی‌توانند این همه هزینه را برای دختران شان مهیا کنند.

شهلا فرید، استاد پیشین فاکولته حقوق پوهنتون کابل، به این باور است که آموزش آنلاین در کشورهایی که دارای امکانات و ظرفیت آموزگاران استند موثر است، اما به گفتۀ وی در افغانستان، بنا بر مشکلات موجود، به هیچ وجه موثر واقع شده نمی‌تواند.

فرید گفت: "فکر می‌کنم در شرایط فعلی افغانستان آموزش آنلاین بدیل آموزش حضوری شده نمی‌تواند ولی راهی برای نجات جوانان ما، از سکوت و اینکه از تحصیل دور مانده اند، می‌تواند باشد."

این مطلب مرتبط را نیز بخوانید ممنوعیت آموزش دختران پوهنتون‌های خصوصی را با مشکلات مالی مواجه کرده است

از سوی دیگر، شماری از استادان مکاتب دختران در کابل به این باور اند که ترویج آموزش آنلاین برای دختران، فشارها را بر طالبان برای بازگشایی مراکز آموزشی دختران کمتر می‌کند.

فلورانس سادات، معلم یک مکتب در کابل، گفت: "آموزش آنلاین نمی‌تواند حکومت فعلی را زیر فشار قرار دهد، برعکس طالبان از این فرصت استفاده کرده و هیچگاهی به فکر باز کردن دروازه های مکاتب و دانشگاه ها نخواهند شد."

به گفتۀ سادات، با آنکه تضمینی برای موثریت این برنامه ها وجود ندارد، مسله آموزش آنلاین دری این روزها به یک روند تجارتی در افغانستان مبدل شده است.

ایمان نوری، خبرنگار ساکن کانادا و یکی از جوانان فعال در بخش رسانه‌های افغانستان معتقد است که آموزش آنلاین با واقعیت‌های فعلی جامعه افغانستان از لحاظ اقتصادی و از لحاظ ذهنی همخوانی ندارد.

او گفت:"چطور می‌توانیم ضمانتی را حاصل کنیم از سوی گروه طالبان که خواهر ما بعد از فراگیری آموزش آنلاین در افغانستان می‌تواند وارد چرخه کار شود و اجازه کار کردن را داشته باشد و بتواند استقلالیت مالی داشته باشد."

طالبان کار کردن زنان در بیرون از منزل را ممنوع کرده اند، و در حالی که از ابتدای حاکمیت دوبارهٔ شان بر افغانستان، تعهد کرده بودند که دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها را به روی دختران و زنان باز می‌کند، اما با گذشت ۲۰ ماه، تاهنوز این کار را نکرده اند.