صدها نفر علیه آزادی زودهنگام متجاوزین جنسی در هند تظاهرات کردند

صدها نفر روز شنبه ۲۷ اگست (پنجم سنبله) در نقاط مختلف هند در اعتراض به آزادی زودهنگام ۱۱ مردی که به جرم تجاوز گروهی بر یک زن مسلمان در ایالت گجرات محکوم به حبس ابد شده بودند، دست به اعتراضات زدند.

تظاهرکنندگان در دهلی نو، پایتخت این کشور، شعارهای ضد دولتی سر دادند و از مقامات دولت گجرات خواستند تا تصمیم خود را تغییر بدهند.

افزون بر دهلی نو، تظاهرات مشابهی در شهرهای دیگر هند نیز برگزار شد و معترضین شعارهای ضد دولتی سر دادند.

گروهی از هندوها در سال ۲۰۰۲ بر یک گروه ۱۷ نفری مسلمانان در غرب ایالت گجرات حمله کرده، ۱۴ نفر آنان را کشتند که بلقیس بانو و دو فرزندش تنها بازماندگان این حمله بودند. بلقیس در آن زمان باردار بود و به شمول دختر سه ساله‌اش، هفت نفر از کشته‌شدگان بستگان این زن بودند.

در پیوند با این قضیه ۱۱ مرد هندو به حبس ابد محکوم شدند، اما این افراد روز دوشنبه ۱۵ اگست پس از توصیه یک هیات حکومت ایالتی از بند آزاد شدند. حکومت گجرات اعلام کرد که میعاد باقی ماندۀ زندان آنان به مناسبت ۷۵مین سالروز استقلال هند بخشیده شده است.

کویتا کریشنن، یک فعال برجستۀ هندی گفت: "تمام کشور باید مستقیماً از صدراعظم هند پاسخ بخواهند".

بلقیس پس از آزادی متجاوزین‌اش در بیانیه‌ای که توسط وکیل‌اش منتشر شد گفت :"واژه‌ای برای گفتن ندارم. من هنوز بی حس هستم...من به بالاترین محکمهٔ سرزمین مان اعتماد کردم. به سیستم اعتماد کردم و آرام آرام یاد می‌گرفتم که با غم‌هایم زندگی کنم".

در بیانیهٔ خانم بلقیس آمده است: "آزادی این محکومان آرامشم را از من گرفته و باورم به عدالت را متزلزل کرده است. غم و اندوه و باور متزلزل من تنها برای خودم نیست بلکه برای هر زنی است که در محاکم برای عدالت مبارزه می‌کند."

حزب بهارتیا جاناتای نرندرا مودی، صدر اعظم هند، از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۱۴ به تشویق تندروان هندو به آزار و اذیت مسلمانان و دیگر اقلیت‌ها متهم شده است؛ اتهامی که این حزب آن را همواره رد کرده است.

راج کمار، یکی از مقامات ارشد حکومتی گفت: "بخشش ۱۱ محکوم پس از ارزیابی عوامل مختلفی مانند حبس ابد در هند که معمولاً ۱۴ سال یا بیشتر است بر اساس سن، رفتار افراد وغیره صورت گرفت."

بر اساس آمار رسمی، حدود یک هزار نفر عمدتاً مسلمان، در شورش‌هایی که پس از کشته شدن ۵۹ زایر هندو در اثر آتش‌سوزی یک قطار آهن در ماه فبروری ۲۰۰۲ آغاز شد، مورد ضرب و شتم و تیراندازی قرار گرفتند یا سوختانده شدند.

حکومت هند بیش از ۳۰ مسلمان را به خاطر آتش سوزی محکوم کرد، اگر چه علت آن تاکنون مورد بحث است.

هند با آنکه بزرگترین دموکراسی جهان محسوب می‌شود، یکی از خطرناک‌ترین کشورهای جهان برای زنان خوانده شده است.