نماینده ویژۀ وزارت خارجۀ ایالات متحده در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان، گفته است که طالبان با "سرکوبی" نمی توانند ادعا کنند که زندگی افغان‌ها را بهبود بخشیده اند.
رینا امیری گفته است: "طالبان نمی‌توانند ادعا کنند که زندگی برای افغان‌ها بهتر شده است، زمانی که نیمی از جمعیت در حال حذف شدن است و فرهنگ ترس و سرکوب وجود دارد."
به سلسلۀ تقاضا‌های نهادهای بین‌المللی برای آزادی فعالان زن از بند طالبان، امیری نیز خواستار آزادی فوری آنان شد.
او ناوقت شنبه ۳۰ سپتمبر (هشتم میزان) در شبکه اجتماعی ایکس، نگاشته است که از طالبان می‌خواهند تا فوراً ژولیا پارسی، ندا پروانی و دیگرانی را که با بی‌عدالتی‌های مشابه روبرو اند، آزاد کنند.
شماری زنان معترض در افغانستان نیز امروز یکشنبه اول اکتوبر (نهم میزان) به بازداشت ژولیا پارسی و ندا پروانی واکنش نشان داده اند.
جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان گفته است که ابراز نظر در مورد شرایطی که در آن زندگی می‌کنیم، از حقوق اولیه انسان‌ها است، در حالی که طالبان در دو سال گذشته هیچ صدای مخالف و دیگر اندیش را نشنیده اند، بلکه کسانی را با آنان مخالفت و از این گروه انتقاد کرده، "زندانی، شکنجه و حتا کشته اند."
در اعلامیۀ این جنبش آمده است که "حکومت دیکتاتوری، تمامیت‌خواه و مستبد طالبان در ادامۀ کارنامۀ سیاه دو سال گذشتۀ خویش" ندا پروانی و ژولیا پارسی را بازداشت کرده است و با وجود واکنش‌های بین المللی هنوز هم این دو تن در بند طالبان به سر می‌برند.
صابره اکبری، عضو این جنبش، گفت: "طالبان همواره در پی خاموش‌ساختن صدای زنان معترض، فعالین حقوق بشر، فعالین اجتماعی و خبرنگاران استند که همین اکنون ندا پروانی، ژولیا پارسی، مطیع‌الله ویسا، مرتضی بهبودی و همچنان رسول پارسی در بند طالبان و زیر شکنجۀ طالبان قرار دارند، ما زنان معترض خواهان آزادی هم‌سنگران خود استیم."
ڑ این جنبش همچنان از مردم خواستار قیام در برابر طالبان شده و از سازمان‌های بین‌المللی و جامعه بین المللی خواسته است که به جای تعامل با گروهی که پابند هیچ قانون و پیمانی نیست، حکومت طالبان را به گونۀ همه جانبه تحریم کنند.
برخی از اعضای جنبش زنان تخار نیز با بلندکردن عکس‌های ژولیا پارسی و ندا پروانی، در ویدیوهایی با سر دادن شعار "ما زنان بیداریم، از تبعیض بیزاریم" گفتند که در زندان‌های طالبان افراد بی‌گناه به سر می‌برند.
به گفتۀ آنان، خواستن حق، عدالت و آزادی جرم نیست که برای دادخواهی آن باید پشت میله‌های زندان طالبان رفت.
آنان همچنان تاکید کردند که زنان حذف شدنی نیستند تا با چنین "عملکرد خشونت‌آمیز و متعصب طالبان" میدان مبارزه را رها کنند.
پیش از این، دفتر هیات معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما)، سازمان عفو بین‌الملل و ریچارد بنیت، گزارشگر ویژۀ شورای حقوق بشر ملل متحد برای افغانستان، با نگرانی از بازداشت‌های خودسرانه و غیرقانونی فعالان و منتقدان طالبان، خواستار آزادی ژولیا پارسی و سایر فعالان در بند شده اند.
به گفتۀ یوناما، بازداشت‌ها و توقیف‌های دوامدار افراد فقط به دلیل استفاده از حقوق‌شان برای آزادی بیان و عقیده، "عمیقاً نگران‌کننده" و بر خلاف تعهدات بین‌المللی حقوق بشری افغانستان است.
مقامات طالبان تا حالا در مورد بازداشت این دو فعال حقوق زن چیزی نگفته اند.
بنا بر ادعای برخی از نهادهای حامی حقوق زنان، نیروهای امنیتی طالبان به تاریخ ۱۹ سپتمبر (۲۸ سنبله) ندا پروانی، همسر و یک پسر چهار ساله‌اش را در خیرخانه از مربوطات ناحیه یازدهم شهر کابل بازداشت کردند و به یک مکان نامعلوم بردند.
یک هفته پس از نشر خبر بازداشت ندا پروانی توسط طالبان، فعالان مدافع حقوق زنان در افغانستان و نزدیکان خانم ژولیا پارسی، فعال شناخته شده حقوق زنان از بازداشت او و پسرش توسط استخبارات طالبان خبر دادند.
نزدیکان پارسی به صدای امریکا گفتند که این فعال حقوق زنان، روز چهارشنبه ۲۷ سپتمبر (پنجم میزان) در ساحهٔ قلعه فتح‌الله شهر کابل بازداشت شده است.
پس از آنکه طالبان به تاریخ ۱۵ اگست ۲۰۲۱ بار دیگر بر افغانستان مسلط شدند، محدودیت‌های روزافزون را بر زنان و دختران در سراسر آن کشور وضع کرده اند.
منع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، منع تحصیل زنان و دختران در دانشگاه‌ها و موسسات تحصیلات عالی، منع کار زنان در ادارات دولتی و سازمان‌های غیرحکومتی داخلی و خارجی به شمول دفاتر ملل متحد، ممانعت بر رفتن به حمام، پارک‌های تفریحی، ورزشگاه‌ها و بستن آرایشگاه‌های زنانه بخشی از محدودیت‌هایی اند که طالبان بر زنان و دختران اعمال کرده اند.