ملل متحد: یک میلیون نفر در عراق در نیم قرن گذشته به گونهٔ جبری ناپدید شده اند

ملل متحد گفته است که در زمان خلافت خود خواندهٔ‌ داعش در عراق نیز اقلیت ایزدی آن کشور به گونهٔ ویژه در معرض ناپدید شدن اجباری قرار گرفتند

سازمان ملل متحد گزارش داده است که در جریان نیم قرن گذشته در عراق که دیکتاتوری صدام حسین، تهاجم به رهبری ایالات متحده و ظهور گروه دولت اسلامی (داعش) شامل آن می‌شود،‌ کم و بیش یک میلیون نفر در آن کشور ناپدید شده اند.

کمیتهٔ ملل متحد در امور ناپدید شدن اجباری روز سه شنبه چهارم اپریل (۱۵ حمل) با نشر گزارشی در مورد، حکومت عراق را ترغیب کرده است تا قربانیان مفقود شده را جستجو کرده و نیز عاملان آن را مجازات کند. با این آمار، عراق یکی از کشورهای جهان است که بیشترین شمار ناپدید شدن اجباری را دارد.

در گزارش این کمیتهٔ ملل متحد آمده است که تعریف مشخصی که ناپدید کردن اجباری را جرم بپندارد،‌ در قانون عراق موجود نیست. در این گزارش بر حکومت عراق تاکید شده است تا "برای جلوگیری، ریشه کن کردن و ترمیم این جنایت فجیع" به گونهٔ فوری اقدام کند.

تا کنون حکومت عراق در پیوند به یافته‌های این گزارش واکنش نشان نداده است.

ملل متحد گزارش داده است که در اثر "کمپاین نسل‌کشی" صدام حسین بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۲۰۰۳ میلادی کم و بیش ۲۹۰ هزار نفر به شمول ۱۰۰ هزار کرد در عراق به گونهٔ جبری ناپدید شده اند.

گزارش حاکی است که ناپدید شدن‌ها در عراق پس از تهاجم به رهبری ایالات متحده بر آن کشور در سال ۲۰۰۳ نیز ادامه یافت که بر اساس یافته‌ها نزدیک به ۲۰۰ هزار عراقی ناپدید شدند و نزدیک به نصف آنان در زندان‌های زیر ادارهٔ امریکا و بریتانیا نگهداری می‌شدند.

کمیتهٔ ملل متحد گفته است: "ادعا شده است که برخی از بازداشت شدگان بدون مدارکی که دخالت آنان را در عملیات شورشگری نشان دهد، دستگیر شده اند."

روند ناپدیدشدن اجباری در عراق با اعلام خلافت خود خواندهٔ داعش بر بخش‌هایی از آن کشور ادامه یافت که بیشتر اقلیت ایزدی را هدف قرار می‌داد.

ملل متحد گفته است: "ناپدید شدن اجباری کودکان، به ویژه کودکان ایزدی که پس از تجاوز جنسی بر مادران شان در کمپ‌های داعش به دنیا آمده بودند، شامل این روند است."

ملل متحد با اشاره به ناپدید شدن حدود یک میلیون نفر در عراق از سال ۱۹۶۸ به اینسو،‌ از حکومت آن کشور خواسته است تا یک گروه کاری مستقل را ایجاد کند، تا اطمینان حاصل شود که همهٔ ناپدید شدگان و بازداشت شدگان درج فهرست شده و اگر سراغی از آنان وجود دارد، خانواده‌هایشان از محل بازداشت شان مطلع شوند.