قدامت عرس بیدل در افغانستان و منطقه

نخستین عرس مرزا عبدالقادر بیدل، یک سال پس از درگذشت وی در هندوستان توسط یکی از وابستگان وی برگزار شد که تا ۳۵ سال ادامه پیدا کرد.

محمد عبدالعزیز مهجور پیش کسوت مکتب بیدلخوانی در کابل می گوید که عرس گرفتن در بین عرفا معمول بوده و از کلمۀ عروسی مشتق شده است.

آقای مهجور علاوه می کند که مقصد از عرس که یک کلمۀ ترکی است، همانا وصل عاشق و معشوق است که با رفتن یک عارف از دنیا به معشوق اصلی خود می رسد.

اما، هاشم شایق افندی یکی از مخلصان حضرت بیدل، برای نخستین بار عرس ابوالمعانی را در منزلش در کابل برگزار کرده است.

آقای افندی، به گفتۀ عزیز مهجور یک دیپلومات بوده که بعدها تابعیت افغانستان را کسب و به حیث استاد در پوهنتون کابل تدریس می کرد.

آقای مهجور، از امین غربت، شایق جمال، شایق هروی، خلیل الله خلیلی، داکتر امیر محمد اسیر، حصیم، رحیمی، غلام نبی و ...به عنوان نخستین اشتراک کنندگان حلقۀ بیدلخوانی نام برد که در دهۀ ۲۰ خورشیدی در منزل محمد اسیر مشهور به "قندی آغا" برگزار می شد.

به همین منظور، از ۳۰۳ مین سالروز وفات بیدل روز چهارشنبه ۲۶ نومبر در منزل آقای مهجور در جنگلک کابل یادبود به عمل آمد.

محمد عبدالعزیز مهجور تا کنون ۲۳ اثر نوشته که ۲۰ آن در بارۀ بیدل می باشد.

جریان مکمل صحبت با عزیز مهجور را از این لینک شنیده می توانید