کودکان روز چند ساعت سرگرم بازی‌های کمپیوتری باشند؟

بر اساس پژوهش تازه، کودکانی که بیشتر از یک ساعت در روز ویدیو گیم بازی می کنند، ممکن از مشکلات سلوک رنج ببرند.

یافته های این پژوهش همچنان حاکی است، کودکانی که برای مدت محدود مثلاً هفتۀ یک یا دو ساعت سرگرم بازی‌های کمپیوتری باشند، از بهبود ظرفیت های شناختی لذت خواهند برد.

داکتر هیسوس پوهول نویسندۀ این پژوهش در پاسخ به ایمیلی به خبرگزاری رویترز نگاشته است "حقیقت است که کودکان ما بخشی از وقت شان را در برابر صفحاتی سپری می‌کنند که خوب و حتا ضروری است، با آنهم، سفارش می شود که این تماس باید محدود باشد."

آقای پوهول می‌گوید که باید توازن و ترکیب فعالیت های بدنی و بازی با سرگرمی‌های کمپیوتری رعایت شود، زیرا به گفتۀ وی مصروفیت مفرط و دوامدار کودکان با گیم و کمپیوتر آنان را معروض به مشکلات خلقی و اجتماعی می‌سازد.

دانشمندان ۲۴۴۲ کودک بین سنین هفت تا ۱۱ سال را که در این پژوهش شامل بودند از رهگذر مدت زمان سرگرمی با بازی‌های کمپیوتری زیر نظر گرفتند.

یک پنجم کودکان شامل در این پژوهش اصلاً وقت شان را صرف بازی‌های کمپیوتری نمی‌کردند، اما کودکانی هم در آن شامل بودند که از آنان به عنوان "گیم بازان افراطی" یاده شده و کم از کم ۱۸ ساعت را در هفته صرف ویدیو گیم می‌کردند.

حد اوسط سرگرمی کودکان با ویدیو گیم و کمپیوتر چهار ساعت در هفته بود و نیز پسران در مقایسه با دختران حدود دو ساعت وقت بیشتر را صرف این بازی‌ها می‌کردند.

بر اساس این گزارش، به هر اندازه وقت زیاد که کودکان صرف بازی‌های کمپیوتری کرده بودند، به همان اندازه والدین آنان از مشکلات سلوکی و خلقی آنان شاکی بودند.

این پژوهش همچنان سرعت واکنش حرکی، توجه و کارکرد حافظه کودکان را بررسی کرده است. هفتۀ یک ساعت سرگرمی با گیم برای تسریع واکنش حرکی کودکان مفید ثابت شد.

اما در پایان این پژوهش، میان کودکان گیم و باز و کودکانی که با این بازی‌ها مبادرت نمی‌ورزیدند، از رهگذر توجه و مهارت های حافظه هیچ تفاوتی مشاهده نشد.

محدودیت پژوهش جدید این است که بر اساس گزارشدهی مادران و پدران از عملکرد و سلوک کودکان مورد مطالعه تهیه شده است و ممکن آنان ساعات بازی با گیم را دقیقاً سنجش نکرده باشند.

با اینحال به گفتۀ یکی از پژوهشگران شامل در این مطالعه، پژوهش تازه نظارتی بوده و تاثیر مستقیم اشتغال با بازی‌های کمپیوتری را بر سلوک و فعالیت حرکی کودکان تثبیت نمی‌کند.

همچنان نوع بازی‌های کمپیوتری که کودکان با آن مصروف می‌شوند نیز چالش دیگری در نتیجه گیری و در نهایت تعیین سود یا زیان احتمالی اشتغال به این بازی‌ها می‌باشد.