شماری از زنان امریکایی به رسم اعتراض در روز زن به کار نرفتند

در هشتم مارچ، روز جهانی زن، شماری از زنان در ایالات متحده از رفتن به وظایف شان خود داری کردند. هدف این اقدام نمادین، بر جسته کردن نقش، اهمیت و تاثیر گذاری زنان در عرصۀ شغلی عنوان شده است.

روز جهانی زن که در سال ۱۹۰۰ میلادی به رسمیت شناخته شد، همه ساله به تاریخ هشتم مارچ تجلیل می گردد. هدف از برگزاری این روز، به رسمیت شناختن نفش و فعالیت زنان در رشد و انکشاف عرصه های مختلف جامعه عنوان شده است.

اکنون در ایالات متحده، ماه مارچ به نام ماه تاریخ زنان مشخص شده است. در جریان این ماه، زنان در نقاط مختلف ایالات متحده، گردهمایی های مختلف را برگزار می کنند و از دست آورد های زنان ستایش به عمل می کنند.

باوجود ارج گذاری و ستایش از فعالیت و نقش زنان در ایالات متحده، شماری از زنان امریکایی اعتقاد بر این دارند که آنان راه درازی را برای کسب حقوق کاملا مساوی با مردان پیش رو دارند.

بریندا که خود یک مهندس ساختمانی و باشندۀ ایالت ورجنیا است در مورد عدم تساوی حقوق زنان با مردان به این باور است که " زنان امریکا هنوز راه طولانی را برای تحقق کامل حقوق مساویانه پیشرو دارند--به خصوص زنان در رشته ها و علوم ساینس ، زنان هنوز در سطوح پایین تر از نظر مدیریت و مقام های ارشد قراردارند".

در همین حال، یکی از محصلین با انتقاد از عدم تساوی حقوق بین زنان و مردان در ایالات متحده، می گوید که بانوان حتی معاش برابر با مردان در امریکا ندارند و به گفتۀ وی "این عادلانه نیست، زیرا همه مساوی خلق شده اند و همه باید یک سان معاش داشته باشند"

علاوه بر آن، این محصل امریکایی می گوید که لازم بود تا بانوان این روز را تعطیل بگیرند و کار نکنند تا حجم کار و توانایی شان شناسایی و بیشتر درک گردد.

تجلیل از روز جهانی زن در ایالات متحدۀ امریکا

در همین حال، نتایج یک تحقیق که از سوی مرکز پژوهشی پیو نشر شده، نشان می دهد که با وجود پیشرفت های عمده و سهم فعال زنان در مراجع مختلف کاری و شغلی، در مقایسه با مردان، زنان در موقف های بلند مدیریتی نمی رسند و در مقایسه با زنان، به مردان رجعت داده می شود تا کرسی های بلند را احراز کنند.

زنان درایالات متحده راه طولانی را برای رسیدن به حقوق شان پیموده اند. با وجود این همه پیشرفت های قابل ملاحظه، برخی از زنان به این باوراند که هنوز هم شرایط رشد بیشتر برای آنان موجود است.

آنان استدلال می کنند که زنان نیمی از پیکرۀ اجتماع را تشکیل می دهند و مثل مردان قادر اند هر نوع کار و شغل را به صورت درست و موثر به پیش ببرند.

با وجود پیشرفت های قابل ملاحظۀ زنان در ایالات متحده، در بسیاری از کشور های جهان، به خصوص کشور های رو به انکشاف، زنان هنوز هم با محرومیت های گسترده دست و پنجه نرم می کنند. آنان از تحصیل محروم اند؛ به مراقبت های صحی دسترسی اندک دارند؛ فعالیت اقتصادی به صورت آزاد ندارند؛ به از همه بدتر، مورد خشونت قرار می گیرند.