ملل متحد: با کاهش کمک‌ها رقم کودکان و مادران دچار سوتغذیه افزایش یافته است

ملل متحد گفته است که امسال سه میلیون کودک و بیش از ۱.۲ میلیون مادر به سوتغذیه مبتلا خواهند شد

برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد می‌گوید که پس از قطع کمک‌ها به ده میلیون نیازمند در افغانستان، شمار کودکان و مادران در مراکز درمان سوتغذیه در این کشور افزایش یافته است.

مونا شیخ، مسوول بخش سوتغذیه در برنامه جهانی غذا، اخیراً هنگام بازدید از یک کلینیک درمانی گفت که این اداره ملل متحد ۲۷۰۰ مرکز درمانی را در سراسر افغانستان حمایت می‌کند که زنان و کودکان مبتلا به سوتغذیه در آن تحت درمان قرار می‌گیرند.

مسوول بخش سوتغذیه در برنامه جهانی غذا گفت که سال گذشته انتظار داشتند نزدیک به ۸۰۰هزار زن باردار و شیرده در سراسر افغانستان به سوتغذیه مبتلا شوند، اما آمار در کلینیک‌ها فراتر رفت و به ۱.۲ میلیون رسید.

مونا شیخ افزود: "امسال متاسفانه منتظر ارقام حتا بالاتر استیم. در مورد کودکان، امسال سه میلیون کودک در افغانستان دچار سوتغذیه خواهند شد. با این حال، ما قادر خواهیم بود برای نزدیک به ۱.۶ میلیون نفر از این تعداد رسیدگی کنیم."

به گفتۀ او، برنامه جهانی غذا به دلیل کمبود بودجه مجبور شده که "جیره غذایی مهم" را برای خانواده‌ها کاهش دهد و این اقدام این منجر به سوتغذیه بیشتر می‌شود.

در سال ۲۰۲۳، برنامه جهانی غذا به دلیل کمبود بودجه شمار افراد نیازمند را که تحت پوشش قرار می‌داد، از ۱۵ میلیون به پنج میلیون کاش داد.

سازمان ملل متحد گفته است که گرسنگی و سوتغذیه در افغانستان هنوز هم در سطح بلند قرار دارد و تخمین می‌شود که ۱۵.۸ میلیون افغان در سال ۲۰۲۴ با عدم مصوونیت غذایی روبرو شوند.

صندوق وجهی این سازمان برای کودکان گفته است از میان تمام افرادی که با عدم مصوونیت غذایی مواجه اند، ۳.۶ میلیون نفر در وضعیت اضطراری و نزدیک به ۱۲.۳ میلیون دیگر در حالت بحرانی قرار دارند.

معلومات صندوق وجهی ملل متحد برای کودکان نشان می‌دهد که در ماه فبروری بیش از یک میلیون و ۴۱ هزار کودک زیر پنج سال از رهگذر سوتغذیه حاد در ۳۳۰۰ مرکز بهداشتی ثابت و سیار تحت حمایت این اداره در سراسر افغانستان معاینه شدند که در نتیجه بیش از ۴۳هزار کودک با ضایعات شدید وزن به شمول ۵۷ درصد دختران برای درمان بستری شدند.

ملل متحد گفته است که در حال حاضر ۲۳.۷ میلیون افغان به کمک‌های حیاتی بشری نیاز دارند، اما نهادهای امدادرسان می‌توانند ۱۷.۳ میلیون نفر تحت پوشش قرار دهند.

خشکسالی، رویدادهای طبیعی، فقر و گرسنگی، بیکاری، محدودیت‌ها بر زنان، رقم بلند بیجاشدگان داخلی و عودت بیش از ۵۰۰هزار مهاجر افغان از پاکستان، مواردی اند که سبب افزایش سطح نیازمندی‌ها در افغانستان شده است.