تعداد تلفات واقعه واژگون شدن کشتی کوریا جنوبی بروز چهارشنبه به یکصد و پنجاه تن رسید، این واقعه یک هفته قبل زمانیکه این کشتی مسافربری در سواحل جنوب غرب ان کشور غرق شد بوقوع پیوست.
غواصان اکنون به طبق سوم و چهارم این کشتی در زیر اب راه یافته اند، این کشتی به حالت وارونه در اب های تیره این منطقه که با امواج قوی اقیانوس احاطه شده است غرق شد.
کو میانگ ساک، محافظ در سواحل میگوید که به زودی، وسایل دارای سیستم تکنالوژی قوی به این غواصان خواهد رسید و به انها کمک خواهد کرد.
این در حالیست که بیش از یکصد و پنجاه مسافر دیگر هنوز مفقودالاثر بوده و در زمره تلفات محسوب میگردند که تعداد کل تلفات واقعه را به سیصد تن افزایش خواهد داد.
بیشتر مسافرین این کشتی که تعداد ان چهار صد و هفتاد و شش تن ذکر گردید، شاگردان یک لیسه بودند که به سمت یک جزیره رهایشی بنام جی جو سفر میکردند، یک مراسم یادبود برای این شاگردان و معلمین شان که در واقعه غرق شدن این کشتی بروز چهارشنبه کشته شدند در شهر ان سان برگزار گردید.
اوم می کیونگ یک تن از دوستان معاون مدیر مکتب بود که از این واقعه نجات یافت ولی بعدا بدلیل تاثیرات منفی روانی این واقعه خودکشی کرد از عدم رسیدگی به وقت امدادگران و کندی روند نجات به مطبوعات شکایت کرد.
این فاجعه باعث شگفت زدگی کوریا جنوبی گردید، خشم مردم بر عمله کشتی نیز در ان گسترش یافت که انرا بعد از وقوع واقعه وعدم تخلیه کامل ترک گفتند.
عمله این کشتی گفتند که انها به تخلیه مسافرین بی توجهی کردند چرا که نگران بودند که خودشان در ابهای سرد و امواج قوی اقیانوس زنده نمانند، انها گفتند که کشتی از مسافر پر بود و این یافتن کشتی نجات را مشکل ساخته بود.
کپتان در زمان غرق شدن این کشتی در حال ایفای وظیفه نبود و به جای او دستیار سوم او کشتی را اداره میکرد، انها و چهار عمله دیگر نیز تحت توقیف قرار دارند، پارک گون هی، رئیس جمهور کوریا جنوبی بیان داشت که این روش عملکرد انها معادل طرح پلان کشتار است.
غواصان اکنون به طبق سوم و چهارم این کشتی در زیر اب راه یافته اند، این کشتی به حالت وارونه در اب های تیره این منطقه که با امواج قوی اقیانوس احاطه شده است غرق شد.
کو میانگ ساک، محافظ در سواحل میگوید که به زودی، وسایل دارای سیستم تکنالوژی قوی به این غواصان خواهد رسید و به انها کمک خواهد کرد.
این در حالیست که بیش از یکصد و پنجاه مسافر دیگر هنوز مفقودالاثر بوده و در زمره تلفات محسوب میگردند که تعداد کل تلفات واقعه را به سیصد تن افزایش خواهد داد.
بیشتر مسافرین این کشتی که تعداد ان چهار صد و هفتاد و شش تن ذکر گردید، شاگردان یک لیسه بودند که به سمت یک جزیره رهایشی بنام جی جو سفر میکردند، یک مراسم یادبود برای این شاگردان و معلمین شان که در واقعه غرق شدن این کشتی بروز چهارشنبه کشته شدند در شهر ان سان برگزار گردید.
اوم می کیونگ یک تن از دوستان معاون مدیر مکتب بود که از این واقعه نجات یافت ولی بعدا بدلیل تاثیرات منفی روانی این واقعه خودکشی کرد از عدم رسیدگی به وقت امدادگران و کندی روند نجات به مطبوعات شکایت کرد.
این فاجعه باعث شگفت زدگی کوریا جنوبی گردید، خشم مردم بر عمله کشتی نیز در ان گسترش یافت که انرا بعد از وقوع واقعه وعدم تخلیه کامل ترک گفتند.
عمله این کشتی گفتند که انها به تخلیه مسافرین بی توجهی کردند چرا که نگران بودند که خودشان در ابهای سرد و امواج قوی اقیانوس زنده نمانند، انها گفتند که کشتی از مسافر پر بود و این یافتن کشتی نجات را مشکل ساخته بود.
کپتان در زمان غرق شدن این کشتی در حال ایفای وظیفه نبود و به جای او دستیار سوم او کشتی را اداره میکرد، انها و چهار عمله دیگر نیز تحت توقیف قرار دارند، پارک گون هی، رئیس جمهور کوریا جنوبی بیان داشت که این روش عملکرد انها معادل طرح پلان کشتار است.
