یافتههای یک تحقیق جدید نشان داده است که مصرف مشتقات کانابیس یا شاهدانه که چرس یکی آن است، اثر زهری بر جینها داشته و با اثر گذاشتن بر معلومات ارثی در داخل سلولهای بدن، چندین نسل را متاثر کرده میتواند.
این اثرگذاری منفی بر جینها، در نهایت منجر به تغییراتی چون جهش دیانای، تسریع روند بیولوژیک پیری و افزایش خطر ابتلا به سرطان میشود.
نویسندگان این پژوهش گفته اند که اثر زهری کانابیس بر جینها منجر به تخریبات در تخمه یا سپرم شخص مصرف کننده شده و احتمالاً مشکلات صحی را عاید حال نسلهای آینده نیز کرده میتواند.
ستوارت ریس، استاد دانشگاه غربی آسترالیا و یکی از نویسندگان این پژوهش گفته است: "پیوندی را که بین استعمال کانابیس و تاثیر سمی آن بر جینها شرح داه ایم، پیامدهای دور و درازی دارد. این پژوهش جدید نشان میدهد که چگونه صدمات جنتیکی ناشی از مصرف کانابیس به نسلهای بعدی منتقل شده میتواند."
پژوهش ریس و همکارانش به قدرت مایتوکاندریا در داخل سلول ریشه دارد. این ساختمان مخصوص، انرژی مورد نیاز را برای روندهای داخل سلول فراهم میکند. پیش از این تحقیقات نشان داده بود که در صورت مصرف کانابیس و موجودیت آن در بدن، مایتوکاندریا انرژی کمتری تولید میکند.
ریس و همکارانش از پژوهشی الهام گرفتند که در مجلهٔ علوم نشر شده و حاکی از آن بود که تغییر فعالیت مایتوکاندریا منجر به تخریب کروموزومها شده و در نهایت خطر ابتلا به سرطان، تسریع روند پیری و نقیصههای ولادی را افزایش میدهد.
این دانشمندان به کاوش در مورد موضوعات مرتبط به کانابیس پرداختند که به درستی شناسایی نشده بود، به شمول تاثیرات کانابیس بر مایتوکاندریا و تخریبات جنتیکی ناشی از آن.
پیش از این یافتههای علمی ثابت کرده بود که مصرف مشتقات کانابیس با افزایش خطر ابتلا به سرطان خصیه ربط دارد.
با اینحال، مشخص نیست که تخریبات ناشی از مصرف مشتقات کانابیس چون مروانا، وید و چرس تا چه حد دیرپا و ماندگار است.
ریس امیدوار است که یافتههای پژوهش زیر رهبری وی، که هفتهٔ گذشته در ژورنال بیولوژی اعتیاد نشر شد، در جوامعی که مصرف کانابیس قانونمند شده است، این بحث را دامن بزند که هرچند مصرف این ماده یک انتخاب فردی است، میتواند چندین نسل بعدی را متاثر کند.
گروه