در گزارش اخیر کمیته ارزیابی و نظارت علیه فساد امده است که نصف دوا وارد شده به افغانستان قاچاق گردیده و و بی کیفیت است.
براساس این گزارش ارزش بازار دوا در افغانستان حدود هشتصد میلیون دالرست که از این میان چهارصد میلیون دالر ان غیر قانونی میباشد.
معضله دوا های بی کیفیت یکی از مشکلات عمده برای مریضان در این کشور بشمار میرود که انها سیستم غیر موثر نظارت بر واردات دوا را مسبب ان دانسته و بیان میدارند که به دلیل ان، مریضان مجبور به مصرف هنگفت پول برای خرید انواع دوا و در نهایت سفر به خارج برای تداوی میگردند.
همچنان برخی از مریض ها، داکتران را نیز در بی تاثیر بودن نسخه هایشان متهم میکنند ولی داکتران بیان میدارند که مشکل عمده از تجویز دوا نه بلکه بی خاصیت بودن دوا میباشد که بر فرد مصرف کننده تاثیر مطلوب را نمی گذارد.
هند، یکی از کشورهایست که در حال حاضر نود و سه شرکت تولید دوا دارد ولی بیش از سیصد کمپنی این کشور به افغانستان دوا صادر میکند که اکثر انها، شرکت های ممنوع قرار داده شده و غیر قانونی هستند که این دوا های تولید شده خود را به افغانستان صادر میکنند.
این در حالیست که برخی از مریضان، وزارت صحت عامه بدلیل ضعف کنترول بازار دوا و واردات دوا های بی کیفیت مسؤل میپندارند. ولی وزارت صحت عامه، در پاسخ به این ادعا، بیان میدارد که تلاش های در جریان برای جلوگیری از صدور دوا های بی کیفیت به افغانستان جریان دارد و انها سعی میکنند تا از صدور این گونه دوا به افغانستان جلوگیری کنند.
در این گزارش امده است که مسؤلین گمرکات در سرحدات در بدل دریافت رشوه ، اجازه ورود محموله های دوا را به افغانستان میدهند. برخی از کارشناسان بر این باورند که افزایش شرکت های مختلف که دوا های بی خاصیت را به افغانستان صادر میکنند نیز باعث دشوار شدن کنترول این پروسه شده است.
در عین زمان، تاجران بر این عقیده اند که قدرت مالی محدود و عدم قابلیت مالی مردم به پرداخت پول بیشتر برای دوا های دارای کیفیت بالا، باعث میشود تا وارد کننده گان دوا به شکل غیر قانونی به وارد ساختن این گونه دوا ها به قیمت پائین، ادامه دهند.