داکتران شفاخانه یکصد بستر تداوی معتادان در ولایت بلخ می‌گویند روزانه حدود شش نفر معتاد مواد مخدر به این شفاخانه مراجعه می‌کنند.
داکتر داوود راتب، مسئول این شفاخانه به رادیو آشنا - صدای امریکا گفت نبود اشتغال، برنامه تداوی معتادین به مواد مخدر را متاثر میسازد.
" یکی از مشکلات و چالش های که برنامۀ تداوی ما را متاثر میسازد، بیکاری است. اگر افراد پس از ترک اعتیاد به کاری روی بیاورند، دیگر به مواد روی نمی‌آورند؛ اما شما می‌دانید که بیکاری، اقتصاد ضعیف و مشکلات فامیلی از عوامل روی آوردن دوباره به مواد مخدر است "
هم اکنون بیشتراز ۶۰۰ مریض برای ترک اعتیاد در شفاخانه یک صد بستر تداوی معتادان بلخ، تحت معالجه قرار دارند.
آنان، می‌گویند آرزو دارند مانند دیگران، زندگی عادی و سالم داشته باشند و تنها راه حل را تداوی شدن می‌دانند.
رامین سرباز اردوی ملی بود. او گفت با جمعی از دوستانش به مواد مخدر معتاد شد.
"سه، چهار سال میشود که به مواد روی آوردیم. ۱۳ روز میشود که می‌خواهم ترک کنم. از دست این مواد به تنگ آمدیم. از دولت می‌خواهیم که برای ما زمینه کار را مساعد سازد، اگر کار نباشد این نگرانی وجود دارد که دوباره به این مواد روی بیاوریم"
نقیب، نیز در شفاخانه یکصد بستر تداوی معتادان در بلخ، تحت تداوی قرار دارد. او گفت در یک کارگاه خیاطی کار می‌کرد و با تشویق دوستانش برای نخستین بار، تابلیت تریمادول استفاده کرد.
"در کارخانه خیاطی کار می‌کردیم و همین تریمادول را می‌خوردیم هیچ خسته نمی‌شدیم و شب تا صبح کار می‌کردیم. وقتی که ما تابلیت را می‌‍خریدیم داکتران و فروشندگان نمی‌گفت که این دوا معتادی دارد "
به گفته مسوؤل شفاخانه یکصد بستر تداوی معتادان در بلخ، در یک سال گذشته بسترهای این شفاخانه از ۱۰۰ به ۱۵۰ بستر افزایش یافته است.
آنان می‌گویند سالانه ۶۰۰ معتاد به مواد مخدر را تداوی می‌کردند؛ اما در سال جاری بیش از یک هزار و دوصد تن جهت تداوی ثبت شده اند.
معتادان با درخواست داوطلبانه، توصیه فامیل و جمع اوری از جاده‌ها توسط مأمورین شفاخانه یکصد بستر تداوی معتادان بلخ، در این شفاخانه ثبت می‌شوند و مورد تداوی قرار میگیرند.
افراد معتاد به مواد مخدر از ۴۵ تا ۹۰ روز از سوی داکتران متخصص مورد تداوی قرار میگیرند.
یکی از داکتران به رادیو آشنا - صدای امریکا گفت که پس از ختم دوره تداوی مریضان معتاد به مواد مخدر، تعقیب آنها دشوار است که این مسأله روند ترک اعتیاد را با مشکل مواجه میسازد.
مریضان تحت تداوی و نزدیکان آنان، می‌گویند تا حدودی از شیوۀ تداوی و برخورد داکتران، راضی اند.
به گفته داکتران، برای مریضان در این شفاخانه درکنار تداوی، برنامه‌های آموزشی و تفریحی نیز وجود دارد و این برنامه‌ها برای معتادان زیر تداوی به برگشتن به زندگی عادی کمک می‌کند.
آببازی، آموزش، سیر و سیاحت، شطرنج بازی، موسیقی از برنامه‌های شفاخانۀ یکصد بستر برای معتادانی است که مورد تداوی قرار دارند.
در همین حال کارشناسان اجتماعی تأکید می‌کنند که باید مسوولان دولتی، برنامه‌های وقایوی و آگاهی‌دهی از اضرار مواد مخدر را افزایش دهند.