بریتانیا به تاریخ ۳۰ مارچ (۱۰ حمل) کمک ۳۷۴ میلیون دالری را برای فراهم آوری مواد غذایی حیاتی و سایر معاونت‌ها با افغانستان تعهد کرد. این در حالی است که قرار است فردا نشست بین المللی اهداکنندگان برگزار شود؛ نشستی که با وجود نگرانی های روز افزون در مورد حکمرانی طالبان خواهان ۴.۴ میلیارد دالر معاونت برای افغانستان است.
لیز تراس، وزیر خارجهٔ بریتانیا گفت "یکجا با متحدین و شرکای خویش می‌توانیم برای کمک با افغانستان کار‌های بیشتری را انجام دهیم و انجام خواهیم داد."
این مقدار پول، هنگفت‌ترین مبلغی است که ملل متحد تا اکنون برای یک کشور تقاضا می‌کند. سخنگوی ملل متحد گفته است که تا اکنون ۱۳ درصد این تقاضا بر آورده شده است.
ملل متحد گفته است که این کمک‌ها از طریق ادارات ملل متحد در افغانستان مصرف خواهد شد و طالبان به آن دسترسی نخواهند داشت.
قرار است انتونیو گوتیرش، منشی عمومی ملل متحد این نشست مجازی را از ژنیف در حالی آغاز کند که کشورهای جهان از تصمیم طالبان مبنی بر مسدود نگهداشتن مکاتب دختران در افغانستان نگران اند.
ملل متحد که این نشست را با بریتانیا، آلمان و قطر میزبانی می‌کند گفته است که در حدود ۲۳ میلیون شهروند افغانستان گرسنگی حاد را تجربه می‌کنند و ۹۵ در صد مردم این کشور غذای کافی برای خوردن ندارند.
ملل متحد همچنان گفته است که ۱۰ میلیون کودک افغان برای زنده ماندن به کمک‌های فوری نیاز دارند.
یان ایگلاند، منشی شورای مهاجرت ناروی در خطاب به کشورهای اهداکننده گفت: "این نشست یک فرصت خوب است تا نشان دهیم که در این ساعات تاریک در کنار افغانستان ایستاده ایم."
همزمان با به قدرت رسیدن طالبان، جامعهٔ جهانی کمک‌ها با افغانستان را متوقف کرد و دارایی‌های افغانستان در امریکا و سایر بانک‌ها منجمد شد. این اقدام سبب شد که اقتصاد افغانستان که بر کمک‌های خارجی متکی بود در پرتگاه سقوط قرار بگیرد.
بر اساس معلومات دفتر سرمفتش ویژۀ ایالات متحده برای بازسازی افغانستان، پیش از سقوط حکومت پیشین افغانستان، در حدود ۷۵ درصد مصارف دولتی افغانستان را اهداکنندگان خارجی فراهم می‌کردند.
محمد حسن آخند، رییس الوزرای طالبان در ماه نومبر گفت که طالبان مسوول فراهم آوری غذا به تودهٔ گرسنهٔ این کشور نیستند.
او به مردم گفت که "وعدهٔ رزق را خداوند داده است" و مردم باید با سر کشیدن فریاد از خداوند درخواست کمک کنند.
کارشناسان می‌گویند که وضعیت کنونی پایدار نیست زیرا تعهد اهداکنندگان برای فراهم آوری کمک‌ها به افغانستان در نهایت کاهش خواهد یافت، به ویژه زمانی که حکومت میزبان حس مسوولیت نکند.
