فیض الله، باشنده ولسوالی کشم ولایت بدخشان که در حدود ۱۲ سال است مواد مخدر استعمال می‌کند، هم‌نشینی با دوستان ناباب را دلیل اصلی معتاد شدن خود می‌داند.
فیض الله ۳۵ ساله که دو فرزند دارد، سخت‌ترین دوره اعتیاد را دوری از خانواده و فرزندان خود می‌داند.
فیض الله به صدای امریکا گفت: "در مسیر ایران وضعیت معتادان را مورد تمسخر قرار دادم و به دوستانم گفتم که برای اینها مرگ نسبت به این زندگی بهتر است. این تمسخر من را به دام دوستان خراب انداخت و سرنوشتم مثل همان کسانی شد که بالای شان خندیده بودم."
او که در ۱۲ سال گذشته چرس، تریاک، شیشه (مت‌امفتامین) و پودر (هیرویین) استعمال کرده است، اکنون خانواده، کار و تمامی زندگی خود را از دست داده و برای دریافت پول مواد مخدر، گدایی می‌کند.
فیض الله افزود:" پسر کاکایم مرا به استفاده (استعمال) از تریاک تشویق کرد تا فشار کار را تحمل بتوانم. بعد دوستان دیگر هم گفتند که با ادامه این کار مریضی و جان دردی‌هایت گم می‌شوند، بلاخره معتاد شدم. وظیفه خود را از دست دادم. از ایران اخراج شدم و اینجا خانواده هم مرا از خانه بیرون کردند."
او به جوانان توصیه می‌کند تا از شب‌نشینی و هم‌نشینی با افراد ناباب دوری کرده و به سلامت خود و خانواده‌شان اهمیت دهد.
بر بنیاد آمارهای غیر رسمی حدود ۴۰ هزار معتاد در ولایت بدخشان وجود دارند. مسوولان در بدخشان می‌گویند که برای درمان این معتادان و ادغام دوبارۀ آنان به خانواده و جامعه کوچکترین امکانات در اختیار ندارند.
با قطع کمک جامعه جهانی در ۱۰ ماه گذشته، بخش مبارزه با مواد مخدر در افغانستان نیز متاثر شده و بیشتر مراکز درمانی معتادان به دلیل نبود امکانات از فعالیت باز مانده اند.
