وزارت معارف حکومت طالبان می‌گوید که این گروه به تمام حقوق افغان‌ها به ویژه "حقوق شرعی" زنان و دختران به شمول حق آموزش، متعهد است و تلاش‌ها برای بازگشایی مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران جریان دارد.
عزیز احمد رایان، سخنگوی این وزارت روز پنجشنبه ۱۴ اپریل (۲۵ حمل) با فرستادن یک پیام ویدیویی به خبرنگاران گفت که حکومت طالبان "وجیبۀ ملی و شرعی" خود می‌داند تا محیط مصوون آموزشی را برای زنان و دختران فراهم کند.
طالبان برخلاف تعهدات شان به تاریخ سوم حمل، روز نخست سال تعلیمی جدید، یک بار دیگر اعلام کردند که مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران برای مدت نامعلوم مسدود باقی خواهد ماند. با آنکه حدود هشت ماه از حاکمیت این گروه در افغانستان می‌گذرد، تا کنون دروازه‌های مکاتب را به روی دانش‌آموزان دختر باز نکرده اند.
آقای رایان در نشستی که به گونۀ مجازی زیر نام "جرگۀ پاک-افغان" برگزار شده بود، افزود: "امارت اسلامی با جدیت کار می‌کند که با رعایت اساسات دین مقدس اسلام و اقتضای فرهنگ افغانی برای آغاز تعلیم دختران از صنف هفتم تا دوازدهم، یک میکانیزمی را طرح و به عمل پیاده سازیم که در این راستا تا حدودی پیشرفت‌ها نیز صورت گرفته است."
به گفتۀ سخنگوی وزارت معارف تعطیلی مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران در افغانستان دایمی نیست، بلکه به گفتۀ وی با ایجاد یک فضای مصوون، به زودی مکاتب به روی دانش‌آموزان دختر باز خواهد شد.
با ادامۀ بسته‌ماندن مکاتب در افغانستان، جامعه جهانی به شمول سازمان ملل متحد بارها خواستار بازگشایی تمامی مکاتب دختران در این کشور شده و در تازه‌ترین مورد انتونیو گوتیرش، منشی عمومی این سازمان هشدار داد که ادامۀ بسته‌ماندن مکاتب دختران به کل افغانستان آسیب خواهد رساند.
سخنگوی وزارت معارف می‌گوید که آنان به خواست‌های مشروع "ملت افغانستان" ارج قایل اند، اما به هیچ‌گونه فشارهای "خارجی‌ها" تن نخواهند داد.
پیش از این نیز، امریکا و کشورهای غربی به طالبان گفته بودند که اگر در پی کسب مشروعیت جهانی اند باید حکومت همه‌شمول ایجاد کنند و به حقوق تمامی شهروندان افغانستان، به شمول زنان، دختران واقلیت‌ها احترام بگذارند. اما طالبان این پیشنهادات را مداخله در امور داخلی افغانستان خواندند.
بر اساس معلومات وزارت معارف حکومت طالبان در حال حاضر، بیش از دو میلیون و ۷۰۰هزار دانش‌آموز دختر پایین‌تر از صنف ششم در سراسر افغانستان مصروف آموزش اند.
تحت حاکمیت قبلی طالبان، از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، زنان عمدتاً از حق کار و تحصیل محروم بودند و معمولاً هنگام خروج از خانه مجبور بودند که صورت خود را بپوشانند و با یک محرم شرعی همراه باشند.
