ايران و ايالات متحده در انچه که شايد يک حالت نوساني ديپلو ماتيکي تعريف شود، قرار داشته اند. يک لحظه چنان مي نمايد که گويا هردو کشور در استانه جنگ قرار دارند و لحظه بعد تر چنان معلوم ميشود که آنان يک تغير کوچک و اما قابل درک در پاليسي را در برابر يک ديگر اختيار ميکنند.
طوريکه گري تاماس، خبر نگار صداي امريکا گزارش ميدهد در حلقه هاي قدرت در تهران و واشنگتن، محاسبات سياسي پيچيده صورت ميگرد.
حکومت رئيس جمهور بش بعد از اين اصرار که هيچگاه در مذاکرات با ايران شرکت نمي کند، اخيرا يک فرستاده ارشد را در مذاکرات بين المللي با مقامات ايراني در ژنيو روي موضوع ذروي، فرستاد. و يک پيشنهاد جديد مشوق ها را که هدف ان متوقف ساختن ايران از غني سازي يورانيوم است، توسط ايا لات متحده و اتحاديه اروپا روي مذاکرات گذاشته شد.محمود احمدي نژاد، رئيس جمهور ايران در يک مصاحبه با تلويزيون ان بي سي، از آنچه او روش جديد مقامات امريکا خواند، محتاطانه استقبال نمود. وي گفت اگر روش جديد امريکا همچنان تغير يابد، ايران بصورت مثبت پاسخ خواهد داد.
رئيس جمهور ايران از طريق ترجمان با براين ويليمز، خبر نگار تلویزيون ان بي سي در تهران صحبت مینمود.
احمدي نژاد: "سوال من اين است که ايا چنين روش از يک مشي جديد نشات ميکند،بعباره ديگر احترام و همکاري متقابله و عدالت؟ و يا اينکه اين مشي ادامه روياروئي بامردم ايران، در يک قيافه جديد است؟"
اما خلاصه مطلب اينکه مذاکرات ذروي به بن بست مواجهه گرديده است. ايران به پيشنهاد جديد غرب پاسخ نداده و به غني سازي يورانيوم ادامه مي دهد.
کن کتزمن، يک تحليل گر امور ايران در اداره ريسرچ کانگرس ميگويد زعامت ايران در واقع وقت کمائي ميکند تا اينکه يک رئيس جمهور جديد در امريکا انتخاب شود.
کتزمن: "ايراني ها اميد وارند که آقاي اوباما در انتخابات برنده شود و پيش بيني ميکنند که بعد از آن مشي ايالات متحده معتدل تر خواهد بود. به همين خاطر، به عقيده من ايراني ها کوشش دارند هر اقدام نظامي امريکا يا اسرائيل و حتي يک فيصله نامه تعزيرات ديگر را، دفع کنند."
کتزمن علاوه ميدارد که لهجه نرمتر رئيس جمهور ايران بازتاب يک مباحثه وسيعتر در حلقه هاي قدرت ايران است.
احمدي نژاد، رئيس جمهور ايران در مصاحبه اي خود تکرار نمود که خيال توليد اسلحه ذروي را بسر نمي پروراند.
ريڤا بها لا از سترتفور، يک موسسه خصوصي استخبارات عقيده دارد که بعضي شباهت ها به سال هاي ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ وجود دارد، يعني زمانکيه مذاکره کنندگان قرار بود گروگان ها را در سفارت امريکا در زمان رياست جمهوري کارتر، ازاد سازند، ولی ايراني ها آنها را رها نکردند تا اينکه رونالد ريگن بحيث رئيس جمهور حلف وفاداري ياد نمود.
بها لا: "انها در انزمان زمان کارتر را از يک پيروزي مشي خارجي محروم ساختند. در عوض، اين پيروزي نصيب ريگن گرديد. اما، همه کار ها در دوره کارتر انجام يافت. لهذا، شايد اين بارهم همان حساب باشد که ايراني ها نمي خواهند پيروزي مشي خارجي نصيب حکومت بش شود. ولی فعلا براي انجام توافق همه چيز را بر ميز مذاکره گذاشته اند، زيرا انها واقعا نمي خواهند خطرات زياد را قبول کنند، چون نمي دانند که حکومت اينده چه پلاني براي انها خواهد داشت."
ولی ساير تحليل گران ميگويند، قبل از انکه امتيازات قابل توجه از تهران بدست آيد، تعزيرات اقتصادي بيشتر و شديدتر بايد برايران وضع گردد.