چندین عضو خانواده یک سرباز پولیس ملی که از ترس طالبان از ولایت بادغیس به هرات مهاجرت کرده اند، به مواد مخدر معتاد شده اند.
اعضای این خانواده که پیش از این در یکی از کمپ های بیجاشدگان داخلی در ولایت هرات زندگی می کردند، حالا در یک مرکز تداوی معتادین بسر میبرند و می گویند که بعد از درمان، جایی برای زندگی ندارند.
صد برگ، همسر سرباز پولیس ملی که به مواد مخدر معتاد شده است، می گوید که پس از آنکه طالبان تمام ملکیت آنان را در ولایت بادغیس به آتش کشیدند، مجبور شدند تا به هرات بیایند و در خانه برادر شوهرش واقع در کمپ بیجاشد گان زندگی کنند. او ادعا می کند که به علت اعتیاد برادر شوهرش، خودش، یک کودکش و شوهرش معتاد به مواد مخدر شده اند.
داکتران در هرات می گویند که مردان معتاد در بیشتر مواقع بدلیل این که همسرشان را از دست ندهند، آنان را نیز به مواد مخدر معتاد می‌کنند.
صدبرگ به صدای امریکا گفت: "ما اول بادغیس بودیم و ۱۵شبانه روز در راه بودیم تا به هرات رسیدیم. در بین راه موتر نبود و حتی یک بچه سه سالۀ من نیز جان باخت. در هرات برادر شوهرم در کمپ بیجاشدگان معتاد بود و شوهر من را نیز معتاد کرد. وقتی آن دو نفر میکشیدند {مواد مخدر استعمال می کردند} من هم کم کم به استفاده از مواد مخدر شروع کردم."
شوهر این زن نیز در یک مرکز ترک اعتیاد خصوصی دیگر در شهر هرات تحت درمان است و از میان سه کودک این خانواده، وحید احمد، معتاد به مواد مخدر شده و اکنون همراه با مادرش در مرکز درمانی زنان و کودکان در هرات، زیر تداوی قرار دارد.
زنان و کودکان زیادی در هرات مانند این خانواده سرنوشت شان با مواد مخدر گره خورده است. آمارهای ادارات دولتی نشان می دهد که از مجموع بیش از شصت هزار فرد معتاد به مواد مخدر در ولایت هرات، ۱۳ در صد آنان را زنان و هفت در صد آنان را کودکان تشکیل می دهند.
