مسئولین نهاد ابتکار آزاد و مدنی برای صلح می گویند که پژوهشی را تحت عنوان "کتمان جرم با مصلحت خشونتبار" بخاطر ارزیابی قضایای "بد دادن" در ولایات کابل، پروان و پنجشیر در سال ۲۰۱۴ میلادی انجام داده و این پژوهش نشان داده که هنوز هم رسم بد دادن در این ولایات بیشتر صورت می گیرد.
ابتکار آزاد و مدنی برای صلح، یک نهاد غیر سیاسی و مستقل است که در بخش حقوق زنان فعالیت دارد.
جاوید محتاط، رئیس این نهاد می گوید که این پژوهش در نتیجه مصاحبه با ۱۰۰۰ نفر که شامل ۸۰۰ فرد عادی جامعه و ۲۰۰ فرد دولتی و رهبران قومی و بزرگان قوم بوده، صورت گرفته است.
آقای محتاط گفت که پس از کسب یافته های این پژوهش، حالا بر راه اندازی نشست های آگاهی دهی را در مورد پیامدهای بد دادن و انجام این پدیده از نگاه اسلام در ولایات کابل، پروان، و پنجشیر آغاز کرده اند.
آقای محتاط گفت که آنان این برنامه را با همکاری کارمندان وزارت زنان و حج و اوقاف در ولسوالی های میربچه کوت، استالف، گلدره، چاریکار، بگرام، آنابه، بازارک و رخه راه اندازی خواهند کرد.
جاوید محتاط گفت: "همچنان ما این برنامه را از طریق افراد شوراهای ولایتی و ولسوال وافراد صاحب نفود همان منطقه انجام میدهیم تا بیشتر بر مردم منطقه تاثیر گزار باشد."
بد و بدل دادن دختران، یکی از عنعنه های رایج و ناپسند است که درمیان برخی اقوام درافغانستان وجود دارد.
احمد هنایش، مسئول نهاد رسانه یی جامعه مدنی کهکشان ولایت پروان با اظهار تاسف می گوید که این رسم ناپسند هنوز هم در این ولایات وجود دارد و به گفته وی زمانیکه میان دو خانواده یا قوم نزاع و یا قتل صورت می گیرد، علمای مذهبی تصمیم می گیرند که با بد دادن روابط دوباره احیا شود.
آقای هنایش گفت: "بنام اصلاح کوشش می کنند دختر خانواده قاتل را به پسر خانواده مقتول که با هر قدر تفاوت سنی باشد، به عقد نکاح در آورند تا روابط دو خانواده دوباره احیا شود. این رسم همین حالا هم به شدت جریان دارد."
ثریا پاکزاد، رئیس نهاد ندای زن می گوید که بد دادن دختران مبنی بر روبط خویشی برای مردم به گونه فرهنگ اسلامی تلقی شده است.
خانم پاکزاد می گوید: "زمانیکه مشکل خانوادگی ایجاد می شود، برای مردم گفته شده که خویشی نماید و روابط حسنه داشته باشد. اگر از دیدگاه اسلام برای مردم تشریح شود، در کاهش بد دادن تغییر مثبتی رونما خواهد شد. و از سوی دیگر دولت باید تصمیم بیگیرد که این پدیده را در قانون جرم بشمارد."
در حالیکه عمل بد دادن دختران به تصمیم و تحت نظر بزرگان قوم و علمای منطقه صورت می گیرد، ولی برخی از علمای دینی می گویند که بد دادن دختر جنبه اسلامی و شرعی ندارد.
ثریا پاکزاد می گوید: "بد دادن هیچ در اسلام مشروعیت ندارد. اگر دو خانواده یا دو قوم بخواهند اتفاق با اتحاد کنند، بسیار راه های مشروع وجود دارد."
در این حال خانم پاکزاد می گوید که چون مردم افغانستان بیشتر به اعتقادات اسلامی و دینی پابند استند بنابراین مشکل بد دادن دختران بیشتر می تواند از طریق آگاهی دهی توسط علمای دینی و متنفدین قومی تاثیر گزار باشد و این وظیفه و مسوولیت علمای دینی است تا در اصلاح و نظم اجتماعی تلاش کنند.
