دروازۀ چند شفاخانۀ مجهز و آماده در نقاط مختلف افغانستان به خاطر نبود توانایی کاری و بودجۀ ناکافی در حالی به روی افغان ها بسته است که نیازمندی های طبی در آن کشور، به ویژه بین کودکان و مادران مبرم می باشد.
یک شفاخانۀ کودکان که به کمک شش میلیون دالر امارات متحدۀ عربی در کابل ساخته شده، به خاطر عدم توانایی کاربرد تجهیزات پیشرفته مسدود می باشد.
این مطلب را نشریۀ نشنل امارات به نشر رسانده که شفاخانۀ صد بستر "کودک و مادر" از سال ۲۰۱۰ به این طرف آمادۀ کاربرد می باشد و اما باوجود مصرف چند میلیون دالر توسط بنیاد کمک رسان زاید، هیچ کسی از آن بهره نمی برد.
اما داکتر کنشکا بکتاش ترکستانی، سخنگوی وزارت صحت عامۀ افغانستان با رد گزارش نشنل می گوید که این شفاخانه حتا تا کنون به دولت افغانستان سپرده نشده است. او افزود " شفاخانه از نظر وزارت صحت افغانستان تکمیل نگردیده و تیم تخنیکی وزارت صحت افغانستان به صورت رسمی یافته هایی را در مورد این کاستی ها به جانب امارات ارایه کرده."
سرنوشت نامعلوم
در گزارش نشریۀ اماراتی آمده، با وجودیکه پیشنهادات مختلف از جانب سفیر امارات در افغانستان، به شمول واگذاری آن به سکتور خصوصی، شفاخانه تا کنون بی سرنوشت باقی مانده است.
احمد شبیب الدهری، رییس این بنیاد زید می گوید که در نخستین موافقتنامه در مورد این شفاخانه آمده است که امارات فقط آنرا اعمار کرده به افغانستان تحویل می دهد. اما سخنگوی وزارت صحت عامۀ افغانستان می گوید که شفاخانه کاستی هایی دارد که امارات متحد باید در تامین آن کمک کند.
این یگانه شفاخانه یی نیست که پس از تکمیل کار ساختمانی و فراهم شدن لوازم به بهره برداری سپرده نشده است. به گزارش مفتش خاص ایالات متحده در اموربازسازی افغانستان، دو شفاخانه یی که به مصرف هجده و نیم ملیون دالر از طرف ایالات متحده در ولایات پکتیا و پکتیکا اعمار گردیده و نیز شفاخانۀ جمهوریت که چین آنرا اعمار کرده، به چنین سرنوشتی دچار شده است.
نبود پول یا ظرفیت؟
داکتر نقیب الله فایق، رییس کمیسیون صحت و تربیت بدنی ولسی جرگه می گوید که گذشته از مدیریت ضعیف وزارت صحت عامۀ افغانستان، به اساس قانون اساسی آن کشور عرضۀ خدمات معیاری رایگان بوده و حکومت افغانستان نمی تواند از عهدۀ چنین مصارفی برآید.
این نمایندۀ ولایت فاریاب گفت "اگر قرار باشد که وزارت صحت عامۀ افغانستان این شفاخانه ها را فعال سازد، همۀ بودجۀ آن وزارت صرف این کار خواهد شد. تنها سکتور خصوصی می تواند، با در یافت پول – هرچند اندک، از سوی مراجعین، از عهدۀ هزینۀ خدمات پیشرفتۀ طبی برآید."
آقای فایق به این باور است که این کشور در یازده سال گذشته به قدر کافی داکتران و متخصصینی دارد که در خارج و یا در داخل آموزش دیده اند ولی مساله همان هزینۀ به کارگیری از وسایل پیشرفته می باشد.
یک شفاخانۀ کودکان که به کمک شش میلیون دالر امارات متحدۀ عربی در کابل ساخته شده، به خاطر عدم توانایی کاربرد تجهیزات پیشرفته مسدود می باشد.
این مطلب را نشریۀ نشنل امارات به نشر رسانده که شفاخانۀ صد بستر "کودک و مادر" از سال ۲۰۱۰ به این طرف آمادۀ کاربرد می باشد و اما باوجود مصرف چند میلیون دالر توسط بنیاد کمک رسان زاید، هیچ کسی از آن بهره نمی برد.
اما داکتر کنشکا بکتاش ترکستانی، سخنگوی وزارت صحت عامۀ افغانستان با رد گزارش نشنل می گوید که این شفاخانه حتا تا کنون به دولت افغانستان سپرده نشده است. او افزود " شفاخانه از نظر وزارت صحت افغانستان تکمیل نگردیده و تیم تخنیکی وزارت صحت افغانستان به صورت رسمی یافته هایی را در مورد این کاستی ها به جانب امارات ارایه کرده."
سرنوشت نامعلوم
در گزارش نشریۀ اماراتی آمده، با وجودیکه پیشنهادات مختلف از جانب سفیر امارات در افغانستان، به شمول واگذاری آن به سکتور خصوصی، شفاخانه تا کنون بی سرنوشت باقی مانده است.
احمد شبیب الدهری، رییس این بنیاد زید می گوید که در نخستین موافقتنامه در مورد این شفاخانه آمده است که امارات فقط آنرا اعمار کرده به افغانستان تحویل می دهد. اما سخنگوی وزارت صحت عامۀ افغانستان می گوید که شفاخانه کاستی هایی دارد که امارات متحد باید در تامین آن کمک کند.
این یگانه شفاخانه یی نیست که پس از تکمیل کار ساختمانی و فراهم شدن لوازم به بهره برداری سپرده نشده است. به گزارش مفتش خاص ایالات متحده در اموربازسازی افغانستان، دو شفاخانه یی که به مصرف هجده و نیم ملیون دالر از طرف ایالات متحده در ولایات پکتیا و پکتیکا اعمار گردیده و نیز شفاخانۀ جمهوریت که چین آنرا اعمار کرده، به چنین سرنوشتی دچار شده است.
نبود پول یا ظرفیت؟
داکتر نقیب الله فایق، رییس کمیسیون صحت و تربیت بدنی ولسی جرگه می گوید که گذشته از مدیریت ضعیف وزارت صحت عامۀ افغانستان، به اساس قانون اساسی آن کشور عرضۀ خدمات معیاری رایگان بوده و حکومت افغانستان نمی تواند از عهدۀ چنین مصارفی برآید.
این نمایندۀ ولایت فاریاب گفت "اگر قرار باشد که وزارت صحت عامۀ افغانستان این شفاخانه ها را فعال سازد، همۀ بودجۀ آن وزارت صرف این کار خواهد شد. تنها سکتور خصوصی می تواند، با در یافت پول – هرچند اندک، از سوی مراجعین، از عهدۀ هزینۀ خدمات پیشرفتۀ طبی برآید."
آقای فایق به این باور است که این کشور در یازده سال گذشته به قدر کافی داکتران و متخصصینی دارد که در خارج و یا در داخل آموزش دیده اند ولی مساله همان هزینۀ به کارگیری از وسایل پیشرفته می باشد.
