طب سنتی درمان بیماران بااستفاده از گیاه های طبیعی و روش های تجربی نسل های گذشته می باشد.
هند اعلام کرده حاضر است به ۲۰ دانشجوی افغان، زمینۀ آموزش طب سنتی یونانی را در آن کشور فراهم سازد.
اما متخصصین طبی می گویند به عوض محصلین تازه فارغ شده از مکتب، حکیم هایی برای تحصیل فرستاده شوند که در عرصۀ تداوی یونانی از تجربۀ کافی برخوردار اند.
این ۲۰ دانشجوی افغان برای فراگیری طب سنتی در حالی قرار است به پوهنتون "هنر بهتر زیستن" شهر بنگلور برود که برخی از متخصصین طبی می گویند که این نوع درمان، کتلۀ عظمیی از مردم افغانستان را تحت پوشش قرار نمی دهد.
داکتر اکمل سمسور، کارشناس بخش صحت عامه می گوید در عصر حاضر طب مدرن پیشرفت های بیشتری در افغانستان داشته است.
سمسور می گوید "با توجه به پیشرفت سیستم طب معاصر افغانستان، طب سنتی کتلۀ کمی از مردم را تحت پوشش قرار می دهد. طب یونانی در کشور های مانند هند در گذشته نیز پیشرفت کرده بود و به همین دلیل آن کشور ها تصمیم گرفتند بالای طب یونانی سرمایه گذاری کند."
آقای سمسور می افزاید "اما در افغانستان از طب یونانی تعداد کم مردم استفاده می کنند و کسانی که می خواهند محصلین را در این رشته به هند بفرستند بنا بر نیازمندی های که آنان آگاه اند، این تصمیم را گرفته اند."
اما عبدالعزیز ابراهیمی، مشاور مطبوعاتی وزارت امور زنان می گوید محصلین که عازم پوهنتون "هنر بهتر زیستن" بنگلور خواهند شد در کنار طب سنتی، پارۀ از طب معاصر را نیز فرا خواهند گرفت.
ابراهیمی می گوید "تمام تسهیلات بیست بورسیۀ تحصیلی از جانب هند برآورده شده و رایگان می باشد. محصلین در پهلوی طب سنتی بخش های از طب معاصر را نیز فرا می گیرند. "
قدامت طب یونانی در جهان به شش هزار سال می رسد و باوجود پیشرفت بی نظیر طب معاصر، هنوز هم انسان ها با رفتن به نزد حکیم ها و طبیب های یونانی به رفع مشکلات صحی خود می پردازند.
مشتریان طب سنتی
حکیم مشکور که از ۲۰ سال به این سو با استفاده از گیاه های طبیعی به تداوی بیماران می پردازد می گوید با وجود پیشرفت طب مدرن تا هنوز هم مشتریان خود را از دست نداده است.
مشکور می گوید "اکثر اشخاصی که نزد من تداوی شده اند بیشتر دوباره برگشته از نحوۀ تداوی رضایت نشان داده و از همان آغاز کار تا به حال شمار مراجعین ما رو به کاهش ننهاده است."
اکثر کشور های جهان برای طب سنتی پالیسی و مقررات ندارد. آقای سمسور می گوید که تلاش باید صورت گیرد تا طب سنتی و حکیم های موجود، در نظام صحی خلط شده و بالای آنان سرمایه گذاری شود.
حیکم مشکور می گوید "طبابت که با طبابت عصر جدید موازی باشد در عرصۀ صحت عامه مروج شده است. اگر در افغانستان تلاش صورت می گرفت تا حکیم های را که از سالیان دراز تجربه دارند و دست به حکمت و تداوی بیماران زده اند جز سیستم ساخته و بالای آنان سرمایه گذاری می شد بهتر می بود در مقایسه با افرادیکه تازه کار بوده و هیچ آشنایی با حکمت ندارند."
درحالی که تعداد بیشمار مردم به گونۀ غیر علمی بااستفاده از گیاه ها به تداوی مشکلات صحی خود می پردازند شواهد علمی نشان می دهد که باوجود موثریت شماری از دواها و روش های تداوی سنتی، مطالعات بیشتری در مورد برخی از محصولات و روش های طب سنتی نیاز است.
