سفیر پیشین ایالات متحده در افغانستان می گوید که پولیس محلی درصورتی تهدید طولانی مدتی به حکومت خواهد بود که آنها غارتگر شوند یا برای ترویج عداوت بین قبایل کار بکنند.
رونالند نیومن به رادیو آشنا گفت که امریکایی ها و وزارت داخله افغانستان توجه شان را به این مبذول می کنند که چگونه منابع اداره شود و توجه به فرمانده های امنیه ولایات معطوف گردد.
این دپلومات پیشین امریکا می گوید تا زمانیکه نظارت بر عملکرد پولیس محلی ادامه یابد، فعالیت اربکی ها می تواند برنامه خوبی باشد اما در دراز مدت عدم کنترول و اداره آنها، مشکل خلق خواهد کرد.
علی اکبر قاسمی، عضو ولسی جرگه افغانستان نیز با نیومن درمورد عملکرد فعلی و نگرانی از رفتار آینده پولیس محلی هم نظر است.
قاسمی می گوید که درحال حاضر، اربکی ها (پولیس محلی) در مبارزه علیه طالبان و تامین امنیت به خوبی عمل کرده اند اما در صورت عدم توجه و کنترول حکومت واقعا آنها یک تهدید خواهند بود.
سفیر پیشین ایالات متحده در کابل همچنین گفت که متحدین امریکا در ناتو و شرکای افغان آن از تصمیم استراتژیک ایالات متحده سر درگم اند.
به نظر رونالد نیومن، اداره اوباما با تعلل در تصمیم گیری درمورد تعداد سربازان ایالات متحده که بعد از سال 2014 در افغانستان باقی خواهد ماند، این مشکلات را با آنها بدتر می سازد.
نیومن به رادیو آشنا صدای امریکا گفت: "مشکلی که من به آن اشاره کردم، مشکلاتی است که پاره ای از آن با رفتار غیر واضح اداره ایالات متحده سبب شده است."
او معتقد است که تردید ایالات متحده در خصوص حضور نیرو بعد از سال 2014 در افغانستان، به روند تسلیم دهی امنیت به افغان ها آسیب می رساند و تردیدها درمورد مقاصد ایالات متحده هرکسی را سردرگم می کند.
بعضی از متحدین ایالات متحده تمایل به نگهداشت تا 2000 سرباز در شمال و غرب افغانستان بعد از سال 2014 را نشان داده اند.
به نظر سفیر پیشین ایالات متحده، اگر شمار سربازان ایالات متحده به تناسب این نیروها بیشتر نباشد یا اگر ایالات متحده حمایت هوایی را از متحدین برای تدارکات قطع کند، آنها همین تعداد نیرو را در افغانستان حفظ نخواهند کرد.
نیومن که اکنون به حیث رئیس نهاد پژوهشی به نام آکادمی دپلوماسی امریکا کار می کند، براین باور است که کشورهای دیگر عضو ناتو پس از مشخص شدن تعداد سربازان امریکایی، تصمیم شان را اعلام خواهند کرد.
به نظر نیومن، شمار سربازانی که در افغانستان باقی خواهند ماند و مستلزم تحقق موفقیت در فعالیت های مبارزه با دهشت افگنی و مشوره به نیروهای امنیتی افغان است در حد 10 هزار سرباز امریکایی است.
رونالد نیومن می گوید مکان و تعداد نیروهای غیرنظامی ایالات متحده که بعد از سال 2014 در افغانستان باقی خواهند ماند، مستلزم شناختی از یک ساختار نظامی است - ساختاری که امنیت آن نیروها بر آن استوار خواهد بود.
نیومن معتقد است که بعضی ها بر این باورند که قبل از تصمیم نهایی درمورد تعداد سربازانی که در افغانستان باقی خواهند ماند، ایالات متحده لازم است به یک موافقتنامه امنیتی مقدماتی با کابل نایل آید که مطابق آن، وضعیت و شرایط نیروهای ایالات متحده بعد از سال 2014 مقرر شود.
رونالد نیومن می گوید: "برای ایالات متحده این آزمون اعطای مصوونیت عدلی و قضایی به سربازانی است که در افغانستان باقی می مانند و برای جانب افغانستان آنها می خواهند بدانند که به قدرکافی از این موافقتنامه دستاورد داشته باشند."
به نظر می رسد که بحث معافیت عدلی و قضای سربازان امریکایی مستقر در افغانستان پس از سال 2014 یکی از مسایل پیچیده ای است که تا اکنون امضای موافقتنامه امنیتی دوجانبه میان واشنگتن و کابل به تاخیر انداخته است.
رونالند نیومن به رادیو آشنا گفت که امریکایی ها و وزارت داخله افغانستان توجه شان را به این مبذول می کنند که چگونه منابع اداره شود و توجه به فرمانده های امنیه ولایات معطوف گردد.
این دپلومات پیشین امریکا می گوید تا زمانیکه نظارت بر عملکرد پولیس محلی ادامه یابد، فعالیت اربکی ها می تواند برنامه خوبی باشد اما در دراز مدت عدم کنترول و اداره آنها، مشکل خلق خواهد کرد.
علی اکبر قاسمی، عضو ولسی جرگه افغانستان نیز با نیومن درمورد عملکرد فعلی و نگرانی از رفتار آینده پولیس محلی هم نظر است.
قاسمی می گوید که درحال حاضر، اربکی ها (پولیس محلی) در مبارزه علیه طالبان و تامین امنیت به خوبی عمل کرده اند اما در صورت عدم توجه و کنترول حکومت واقعا آنها یک تهدید خواهند بود.
سفیر پیشین ایالات متحده در کابل همچنین گفت که متحدین امریکا در ناتو و شرکای افغان آن از تصمیم استراتژیک ایالات متحده سر درگم اند.
به نظر رونالد نیومن، اداره اوباما با تعلل در تصمیم گیری درمورد تعداد سربازان ایالات متحده که بعد از سال 2014 در افغانستان باقی خواهد ماند، این مشکلات را با آنها بدتر می سازد.
نیومن به رادیو آشنا صدای امریکا گفت: "مشکلی که من به آن اشاره کردم، مشکلاتی است که پاره ای از آن با رفتار غیر واضح اداره ایالات متحده سبب شده است."
او معتقد است که تردید ایالات متحده در خصوص حضور نیرو بعد از سال 2014 در افغانستان، به روند تسلیم دهی امنیت به افغان ها آسیب می رساند و تردیدها درمورد مقاصد ایالات متحده هرکسی را سردرگم می کند.
بعضی از متحدین ایالات متحده تمایل به نگهداشت تا 2000 سرباز در شمال و غرب افغانستان بعد از سال 2014 را نشان داده اند.
به نظر سفیر پیشین ایالات متحده، اگر شمار سربازان ایالات متحده به تناسب این نیروها بیشتر نباشد یا اگر ایالات متحده حمایت هوایی را از متحدین برای تدارکات قطع کند، آنها همین تعداد نیرو را در افغانستان حفظ نخواهند کرد.
نیومن که اکنون به حیث رئیس نهاد پژوهشی به نام آکادمی دپلوماسی امریکا کار می کند، براین باور است که کشورهای دیگر عضو ناتو پس از مشخص شدن تعداد سربازان امریکایی، تصمیم شان را اعلام خواهند کرد.
به نظر نیومن، شمار سربازانی که در افغانستان باقی خواهند ماند و مستلزم تحقق موفقیت در فعالیت های مبارزه با دهشت افگنی و مشوره به نیروهای امنیتی افغان است در حد 10 هزار سرباز امریکایی است.
رونالد نیومن می گوید مکان و تعداد نیروهای غیرنظامی ایالات متحده که بعد از سال 2014 در افغانستان باقی خواهند ماند، مستلزم شناختی از یک ساختار نظامی است - ساختاری که امنیت آن نیروها بر آن استوار خواهد بود.
نیومن معتقد است که بعضی ها بر این باورند که قبل از تصمیم نهایی درمورد تعداد سربازانی که در افغانستان باقی خواهند ماند، ایالات متحده لازم است به یک موافقتنامه امنیتی مقدماتی با کابل نایل آید که مطابق آن، وضعیت و شرایط نیروهای ایالات متحده بعد از سال 2014 مقرر شود.
رونالد نیومن می گوید: "برای ایالات متحده این آزمون اعطای مصوونیت عدلی و قضایی به سربازانی است که در افغانستان باقی می مانند و برای جانب افغانستان آنها می خواهند بدانند که به قدرکافی از این موافقتنامه دستاورد داشته باشند."
به نظر می رسد که بحث معافیت عدلی و قضای سربازان امریکایی مستقر در افغانستان پس از سال 2014 یکی از مسایل پیچیده ای است که تا اکنون امضای موافقتنامه امنیتی دوجانبه میان واشنگتن و کابل به تاخیر انداخته است.