پایان سال ۲۰۱۳ میلادی مقارن است با انقضای مهلتی که برخی مقام های امریکایی برای امضای توافقنامۀ امنیتی دو جانبه میان افغانستان و ایالات متحده بر آن تاکید داشتند.
اما هنوز هم موقف حکومت افغانستان پابرجاست. مقام های امریکایی گفته اند که در صورت امضا نشدن این توافقنامه، حکومت امریکا شاید گزینۀ صفر یا خروج تمام نیرو های خود را از افغانستان مورد غور قرار دهد.
مری هارف، سخنگوی وزارت خارجۀ ایالات متحده گفت که پلانگذاری ها برای سالیان پس از ۲۰۱۴ جریان دارد که در آن هیچ سرباز امریکایی و ناتو در افغانستان حضور نخواهد داشت.
خانم هارف می گوید "پلانگذاری را نمی توان به مثابۀ تصمیمگیری تلقی کرد، رئیس جمهور (اوباما) تا کنون تصمیمی اتخاذ نکرده است. بازنگری در مورد حضور سربازان امریکایی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ جریان دارد و گزینه های متعددی زیر غور است. جر و بحث ها در این مورد روشن می سازد که به امضای بی درنگ توافقنامۀ امنیتی دو جانبه نیاز است."
حکومت افغانستان پیش از امضای توافقنامۀ امنیتی با ایالات متحده می خواهد که صلح کامل در آن کشور تامین شود، ایالات متحده از روند صلح با مخالفان مسلح حکومت افغانستان پشتیبانی عملی کند و عملیات سربازان خارجی بر خانه و روستا های افغان ها توقف یابد.
ماروین وینباوم، پژوهشگر در انستیتیوت شرق میانه می گوید که حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان بدون درک پیامد های ناگوار امضا نشدن توافقنامۀ امنیتی می خواهد که بر ایالات متحده فشار وارد کند.
وینباوم می گوید "کرزی ملاحظات کاخ سفید را که در واقع برای گزینۀ صفر آماده است، دست کم می گیرد. او فکر می کند که بر واشنگتن برای پذیرش خواسته هایش بیشتر از پیش فشار وارد کرده می تواند. او فکر می کند که بیشتر از آنچه افغانستان به ایالات متحده نیاز داشته باشد، امریکا نیازمند حضور در افغانستان است. اما این تخمین های وی نادرست است."
مقام های ناتو نیز گفته اند که توافق برای حضور نیرو های آن پیمان در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ بستگی به امضای توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن دارد.
قرار است کشور های ناتو به تاریخ شش تا هشت فبروری سال روان در بروکسل نشستی داشته باشند که به گونۀ حتمی ادامۀ حضور سربازان خارجی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ بخشی از اجندای این نشست خواهد بود.
آزمون های ناسازگاری
جیسن کمبل، تحلیلگر امور پالیسی در نهاد تحقیقاتی رند در واشنگتن دی سی می گوید که امضا نشدن توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن پیش از برگزاری این نشست، افغانستان را در موقعیت خطرناکی قرار خواهد داد.
آقای کمبل گفت "کشور های ناتو نیز می خواهند برای حضور نیرو های شان در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ ترتیبات لازم را بگیرند. آنان کم از کم خواستار درک یک محدوده از جمله شمار سربازان، پایگاه و تخصیص لازم برای آن اند که نبود توافقنامۀ امنیتی با امریکا این همه را با چالش جدی روبرو می سازد."
واشنگتن در حالی خواستار امضای توافقنامۀ امنیتی و حضور بیشتر نظامی با کابل است که یک نظرپرسی جدید عامه در ایالات متحده مخالفت ۸۲ در صد مصاحبه شوندگان امریکایی را با حضور امریکا در افغانستان بازتاب می دهد.
آقای کمبل می گوید که دلیل مخالفت امریکایی ها با ادامۀ حضور ایالات متحده در افغانستان نپرداختن درست رسانه های امریکایی به این موضوع بوده است.
کمبل گفت "رک و راست گفته شود، این موضوع به گونۀ درست از سوی حکومت مهندسی و مدیریت نشده بود. کاخ سفید به مردم امریکا درست شرح نداده است که چرا ما در آنجا حضور داریم و ادامۀ حضور ما در آنجا چرا مهم است."
رسانه های غربی همواره هشدار داده اند که در صورت امضا نشدن توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن بار دیگر فصل تازۀ جنگ های داخلی در افغانستان باز خواهد شد و آن کشور به سوی بحران خواهد رفت. اما، مقام های افغان این بیانات را بیشتر شایعه پراگنی خوانده و از ثبات اوضاع امنیتی اطمینان می دهند.
اما هنوز هم موقف حکومت افغانستان پابرجاست. مقام های امریکایی گفته اند که در صورت امضا نشدن این توافقنامه، حکومت امریکا شاید گزینۀ صفر یا خروج تمام نیرو های خود را از افغانستان مورد غور قرار دهد.
مری هارف، سخنگوی وزارت خارجۀ ایالات متحده گفت که پلانگذاری ها برای سالیان پس از ۲۰۱۴ جریان دارد که در آن هیچ سرباز امریکایی و ناتو در افغانستان حضور نخواهد داشت.
خانم هارف می گوید "پلانگذاری را نمی توان به مثابۀ تصمیمگیری تلقی کرد، رئیس جمهور (اوباما) تا کنون تصمیمی اتخاذ نکرده است. بازنگری در مورد حضور سربازان امریکایی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ جریان دارد و گزینه های متعددی زیر غور است. جر و بحث ها در این مورد روشن می سازد که به امضای بی درنگ توافقنامۀ امنیتی دو جانبه نیاز است."
حکومت افغانستان پیش از امضای توافقنامۀ امنیتی با ایالات متحده می خواهد که صلح کامل در آن کشور تامین شود، ایالات متحده از روند صلح با مخالفان مسلح حکومت افغانستان پشتیبانی عملی کند و عملیات سربازان خارجی بر خانه و روستا های افغان ها توقف یابد.
ماروین وینباوم، پژوهشگر در انستیتیوت شرق میانه می گوید که حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان بدون درک پیامد های ناگوار امضا نشدن توافقنامۀ امنیتی می خواهد که بر ایالات متحده فشار وارد کند.
وینباوم می گوید "کرزی ملاحظات کاخ سفید را که در واقع برای گزینۀ صفر آماده است، دست کم می گیرد. او فکر می کند که بر واشنگتن برای پذیرش خواسته هایش بیشتر از پیش فشار وارد کرده می تواند. او فکر می کند که بیشتر از آنچه افغانستان به ایالات متحده نیاز داشته باشد، امریکا نیازمند حضور در افغانستان است. اما این تخمین های وی نادرست است."
مقام های ناتو نیز گفته اند که توافق برای حضور نیرو های آن پیمان در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ بستگی به امضای توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن دارد.
قرار است کشور های ناتو به تاریخ شش تا هشت فبروری سال روان در بروکسل نشستی داشته باشند که به گونۀ حتمی ادامۀ حضور سربازان خارجی در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ بخشی از اجندای این نشست خواهد بود.
آزمون های ناسازگاری
جیسن کمبل، تحلیلگر امور پالیسی در نهاد تحقیقاتی رند در واشنگتن دی سی می گوید که امضا نشدن توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن پیش از برگزاری این نشست، افغانستان را در موقعیت خطرناکی قرار خواهد داد.
آقای کمبل گفت "کشور های ناتو نیز می خواهند برای حضور نیرو های شان در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ ترتیبات لازم را بگیرند. آنان کم از کم خواستار درک یک محدوده از جمله شمار سربازان، پایگاه و تخصیص لازم برای آن اند که نبود توافقنامۀ امنیتی با امریکا این همه را با چالش جدی روبرو می سازد."
واشنگتن در حالی خواستار امضای توافقنامۀ امنیتی و حضور بیشتر نظامی با کابل است که یک نظرپرسی جدید عامه در ایالات متحده مخالفت ۸۲ در صد مصاحبه شوندگان امریکایی را با حضور امریکا در افغانستان بازتاب می دهد.
آقای کمبل می گوید که دلیل مخالفت امریکایی ها با ادامۀ حضور ایالات متحده در افغانستان نپرداختن درست رسانه های امریکایی به این موضوع بوده است.
کمبل گفت "رک و راست گفته شود، این موضوع به گونۀ درست از سوی حکومت مهندسی و مدیریت نشده بود. کاخ سفید به مردم امریکا درست شرح نداده است که چرا ما در آنجا حضور داریم و ادامۀ حضور ما در آنجا چرا مهم است."
رسانه های غربی همواره هشدار داده اند که در صورت امضا نشدن توافقنامۀ امنیتی میان کابل و واشنگتن بار دیگر فصل تازۀ جنگ های داخلی در افغانستان باز خواهد شد و آن کشور به سوی بحران خواهد رفت. اما، مقام های افغان این بیانات را بیشتر شایعه پراگنی خوانده و از ثبات اوضاع امنیتی اطمینان می دهند.
