سرپرست نمایندگی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد بار دیگر از ادامۀ محدودیت‌های طالبان بر زنان و دختران افغان انتقاد کرده و گفته است که این گروه، افغانستان را به بدترین مکان جهان برای زنان تبدیل کرده اند.
نصیر احمد فایق ناوقت روز سه‌شنبه اول نومبر (۱۰ عقرب) در نشست مجمع عمومی ملل متحد که دربارۀ گزارش سالانۀ شورای حقوق بشر این سازمان برگزار شده بود، وضعیت زنان و دختران را در افغانستان "شدیداً نگران‌کننده" خوانده است.
آقای فایق با نشر متن سخنرانی خود در تویتر افزوده است: "طالبان در حال تجرید جنسیتی (جندر اپارتاید) سیستماتیک علیۀ زنان و محروم ساختن آن‌ها از حقوق بشر می‌‌باشند که نقش حیاتی زنان در جامعه به نسبت عدم دسترسی آن‌ها به تحصیلات، اشتغال و رهبری تضعیف گردیده است. با واژگون ساختن دستاوردهای دو دهۀ گذشته، طالبان افغانستان را در جهان به بدترین مکان برای زنان تبدیل کرده اند."
سرپرست نمایندگی دایمی افغانستان در ملل متحد همچنان وضع پالیسی‌های "تعصب‌آمیز و سیستماتیک" توسط طالبان برای محدودسازی حقوق و آزادی‌های اساسی زنان و دختران به شمول حق کار، حق تحصیل، آزادی حرکت و حضور در عرصه‌های اجتماعی را در مغایرت با کنوانسیون‌های بین‌المللی عنوان کرده است.
پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان در اواسط سال گذشتۀ میلادی، این گروه دروازه‌های مکاتب متوسطه و لیسه را به روی دختران مسدود نگهداشته و زنان را از کار به استثنای شمار معدودی از سکتور‌ها، منع کرده اند.
آقای فایق همچنان از نقض گستردۀ حقوق بشر توسط طالبان در بخش‌های افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است: "این وضعیت شامل بدرفتاری و نقض پیوستۀ حقوق بشر، تخطی قوانین بین‌المللی، کشتارها و اعدام‌های صحرایی، بازداشت‌های خودسرانه، کوچ اجباری...می‌باشد."
او از ملل متحد خواسته است که برای جلوگیری از نقض شدید حقوق بشر در افغانستان نیاز است تا میکانیزم‌های نظارتی و گزارش‌دهی توسط هیات معاونت این سازمان در افغانستان (یوناما) تقویت شود.
این در حالی است که اخیراً ریچارد بنیت، گزارشگر ویژهٔ ملل متحده در امور وضعیت حقوق بشر در افغانستان، گفت که پسرفت کنونی حقوق زنان و دختران افغان شاید در تاریخ این کشور بی‌سابقه باشد.
آقای بنیت به تاریخ ۲۶ اکتوبر (چهارم عقرب) در نشستی در ملل متحد گفت که در مقایسه با دست‌آورد‌های ۲۰ سال گذشته، این پسرفت بزرگتر از پسرفت‌هایی است که زنان و دختران افغان در سال ۱۹۹۶ آن را تجربه کردند - سالی که گروه طالبان برای بار نخست بر افغانستان مسلط شد.
او گفت که برعلاوهٔ اینکه مکاتب متوسطه و لیسهٔ دختران بیش از ۴۰۰ روز به این‌سو مسدود باقی مانده، زنان افغان به گونهٔ گسترده از دسترسی به کار و زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی محروم شده، اقداماتی که به گفتهٔ وی، هدف آن نامریی ساختن زنان از جامعه است.
