در آستانۀ نشست ملل متحد در دوحه، پایتخت قطر، چندین سازمان بین‌المللی حقوق بشر و حقوق زنان در نامۀ سرگشاده از انتونیو گوتیرش، منشی عمومی این سازمان خواسته اند تا به شمول فعالان حقوق زن، زمینه را برای حضور نمایندگان اقوام و گروه‌های به حاشیه رانده شدۀ افغانستان در نشست دوحه فراهم کند.
در این نامه سرگشاده که ناوقت روز چهارشنبه هفتم فبروری (۱۸ دلو) نشر شد، آمده است که پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در اگست ۲۰۲۱ ، حکومت این گروه برای سلب کردن حقوق زنان در تمام عرصه‌های زندگی، ۸۰ محدودیت را اعمال کرده است.
در این نامه آمده است که این محدودیت‌ها منع آموزش، تحصیلات عالی، کار، رفت و آمد آزادانه، نحوۀ پوشش، تفریح، ورزش و مشارکت زنان در زندگی عمومی را در بر می‌گیرد.
در این نامه خطاب به گوتیرش آمده است: "کارشناسان بین‌المللی به شمول شما، این ظلم گسترده و سیستماتیک به زنان را تبعیض جنسیتی دانسته اند، علاوه بر آن، زنان افغانستان به طور مستمر نگرانی‌های خود بیان کرده اند که در بحث‌های بین‌المللی حقوق آنها و اشتراک معنادار شان به حاشیه رانده شده است."
عفو بین‌الملل، مرکز جهانی عدالت، شبکه بین‌المللی زنان صلح طلب، دیدبان حقوق بشر، مادری، اوت ریچ انترنشنل، ریفوجی انترنشنل، شبکه بین‌المللی زنان در عمل، لیگ بین‌المللی زنان برای صلح و استقلال و کمیسیون مهاجرت زنان، این نامه را به گوتیرش فرستاده اند.
قرار است که دومین نشست مشورتی سازمان ملل متحد به تاریخ ۱۸ و ۱۹ فبروری با حضور نمایندگان ویژۀ شماری از کشورها برای افغانستان، سازمان‌های بین‌المللی، نمایندگان زنان و نهادهای مدنی در دوحه پایتخت قطر برگزار شود.
ملل متحد هدف این نشست را "بحث در مورد چگونگی رویکرد افزایش مشارکت بین‌المللی با شیوۀ منسجم، هماهنگ و ساختاریافته، از جمله از طریق در نظر گرفتن توصیه‌های ارزیابی مستقل در مورد افغانستان" عنوان کرده است.
این ده سازمان بین‌المللی حقوق بشر و حقوق زنان در این نامه گفته اند که نشست آتی دوحه به شورای امنیت ملل متحد و جامعه جهانی این فرصت را می‌دهد تا یک بار دیگر تایید کنند که حقوق زنان افغانستان قابل بحث نیست.
در نامه آمده است: "به همین دلیل از شما می‌خواهیم که زمینه و فرصت کامل برای زنان افغان از گروه‌های مختلف اعم از مدافعان حقوق بشر، حامیان صلح، معترضان، نمایندگان اقوام، همجنس‌گرایان و گروه‌های به حاشیه رانده شدۀ جامعه، در دوحه و بحث‌های خارج از آن فراهم شود تا توصیه‌های آنان در نتایج رویکرد جامعه جهانی در قبال افغانستان منعکس شود."
پیشنهادات
در این نامه پیشنهاد شده است که رعایت حقوق زنان باید یکی از اهداف اصلی تعامل جامعه جهانی با افغانستان باشد و در دستور کار نشست دوحه قرار گیرد.
این سازمان‌های بین‌المللی همچنان پیشنهاد کرده اند تا از نشست دوحه به عنوان فرصتی برای مطالبه رفع عاجل و بدون قید و شرط محدودیت‌ها از زنان افغان که نقض حقوق بشری آنان است، استفاده شود.
این سازمان‌ها گفته اند که هدف قرار دادن زنان و مدافعان حقوق بشر، از جمله زنان معترض که به صورت مسالمت‌آمیز برای استفاده از حق آزادی بیان خود جلساتی برگزار می‌کنند و نیز اقدامات علیه آنها باید متوقف شود.
همچنان در این نامه، به پاسخگویی طالبان در قبال بازداشت خودسرانۀ زنان و دختران، سرکوب آنان بر اساس جنسیت و هدف قرار گرفتن زنان و دختران توسط ناقضان حقوق بشر، تاکید شده است.
این سازمان‌های حقوق بشری و حقوق زنان گفته اند: "نماینده ویژه جدید سازمان ملل متحد که منصوب خواهد شد باید دارای پیشینۀ قوی در زمینه زنان و حقوق بشر باشد. هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) باید به ماموریت خود از جمله نظارت بر وضعیت بشردوستانه ادامه دهد."
همچنان نامه به منشی عمومی ملل متحد پیشنهاد کرده است که در سخنرانی‌اش در نشست دوحه در مورد طرح جامعه جهانی جهت یافتن راه حلی برای وضعیت اسفناک زنان افغانستان معلومات بدهد.
گروه