سازمان بین المللی مهاجرت در یک گزارش جدید در مورد شمار بیجاشدگان داخلی، عودت کنندگان، مهاجرت‌های خارجی و آسیب پذیری جوامع و نیازمند‌های افغان‌ها ارقام تازه ارایه کرده است.
بر اساس این گزارش "ارزیابی تحرک و نیازمندی‌های فوری جامعه محور" بخش پی‌گیری ارقام بیجاشدگان در افغانستان (DTM) این سازمان، از سال ۲۰۱۲ تا ماه اپریل سال ۲۰۲۲ بیش از پنج میلیون ۸۹۴ هزار نفر در سراسر افغانستان بیجا شده اند که از این میان بیش از ۱.۸ میلیون آن بین جنوری ۲۰۲۱ تا اپریل ۲۰۲۲ مجبور به ترک منازل و نقل مکان شده اند.
با آنهم در این گزارش سازمان جهانی مهاجرت گفته شده است که از سال ۲۰۱۲ به اینسو بیش از ۱۰ میلیون بیجاشدگان پیشین دوباره به ساحات زیست شان برگشته اند که از آن میان بیش از ۴.۶ میلیون از جنوری ۲۰۲۱ تا اپریل ۲۰۲۲ دوباره به ساحات اصلی برگشت کرده اند.
بر اساس ارقام ارایه شده در این مدت بیش از ۵.۶ میلیون نفر دیگر به بیرون از افغانستان مهاجرت کرده اند و بیش از ۵.۶ میلیون نفر دوباره به افغانستان عودت کرده اند.
این در حالی است که شماری از کشورها پس از تسلط دوبارهٔ طالبان بر افغانستان، زمانی که مهاجرت‌ها به بیرون از این کشور اوج گرفت، به گونهٔ منظم به اخراج اجباری مهاجرین افغان اقدام می‌کنند.
در مقایسه با سایر ولایات، ۱۰ ولایت افغانستان شاهد سرازیر شدن بیشتر بیجاشدگان داخلی در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ بوده اند. کابل بیش از ۳۴۶ هزار، قندهار بیش از ۱۷۷ هزار، بلخ بیش از ۱۴۷ هزار، هلمند بیش از ۱۲۱ هزار، هرات بیش از ۱۱۸ هزار، کندز بیش از ۸۸ هزار، زابل بیش از ۶۲ هزار، ننگرهار بیش از ۵۶ هزار و تخار و بادغیس هر کدام شاهد بیش از ۴۹ هزار بیجا شده بوده اند.
به همین گونه ۱۰ ولایتی که شاهد برگشت بیشتر بیجاشدگان بوده اند شامل کندز، قندهار، ننگرهار، بغلان، هلمند، جوزجان، بلخ، تخار، فاریاب و کاپیسا است که به ترتیب از بیش از ۵۵۹ هزار تا ۱۶۰ هزار بیجاشده به آن برگشت کرده اند.
این خانواده‌ها برای گریز یا جلوگیری از تاثیرات درگیری‌های مسلحانه، خشونت‌ها، تخطی‌های حقوق بشری، نگرانی‌های محافظتی و یا هم آفات طبیعی یا غیر طبیعی ساحات اصلی شان را ترک کرده اند.
بر اساس ارزیابی (DTM) که بر بنیاد بیش از ۸۶ هزار مصاحبه صورت گرفته، بیش از دو سوم خانواده‌های بیجا شده توان خریداری و در حدود یک چهارم آنان توان دسترسی به مواد غذایی مورد نیاز را ندارند.
در این گزارش همچنان آمده است که بیش از نصف خانواده‌ها در افغانستان هیچ منبع درآمد ندارند.
بر بنیاد ارقام ارایه شده، ۶۹ در صد خانواده‌ها توان خریداری مواد ابتدایی غذایی مورد نیاز را ندارند، ۱۶ در صد خانواده‌ها روزانه یک وقت یا کمتر از آن غذا صرف می‌کنند، ۵۵ در صد خانواده‌ها منبع درآمد ندارند و بیش از ۲.۸ میلیون خانواده در سراسر افغانستان قرضدار اند.
این بخش سازمان جهانی مهاجرت این معلومات را تا ۳۰ اپریل ۲۰۲۲ براساس ارزیابی‌ها در ۳۴ ولایت، ۴۱۰ ولسوالی و بیش از ۱۴ هزار مسکونه رهایشی و انجام بیش از ۸۶ هزار مصاحبه تهیه کرده است.