شورای پناهندگان ناروی: آموزش کودکان و جوانان عودت‌کننده از پاکستان به منابع بیشتر نیاز دارد

شورای پناهندگان ناروی از چگونگی روند آموزش مهاجران افغان پس از بازگشت از پاکستان اظهار نگرانی کرده و گفته است که در این زمینه به منابع بیشتر نیاز است.

ین ایگلند، منشی عمومی این شورا، روز پنجشنبه چهارم اپریل (۱۶ حمل) در شبکۀ اجتماعی ایکس نگاشته است که از سپتمبر ۲۰۲۳ تا اکنون ۵۴۰هزار مهاجر افغان مجبور به بازگشت از پاکستان شده اند.

به گفتۀ ایگلند ۶۰ درصد این بازگشت‌کنندگان افغان از پاکستان، کودکان و نوجوانان استند که فشار بیشتری بر سیستم آموزش افغانستان وارد می‌کند.

منشی عمومی شورای پناهندگان ناروی گفته است: "هر کودکی سزاوار دسترسی به آموزش است. منابع اضافی فوری نیاز است تا اطمینان حاصل شود که هر کودک فرصت ادامه تحصیل را دارد."

نگرانی در مورد آموزش کودکان و نوجوانان مهاجران بازگشته از پاکستان در حالی مطرح می‌شود که به گفتۀ فعالان آموزش و حقوق کودکان در پاکستان، در حال حاضر ۸۰ درصد کودکان مهاجر افغان در آن کشور از رفتن به مکتب محروم اند که بخش اعظم آنان را دختران تشکیل می‌دهند.

در همین حال، آمار صندوق وجهی ملل متحد برای کودکان نشان می‌دهد که از میان ۱.۱ میلیون دانش‌آموز دختر در افغانستان، ۸۵۰ هزار تن آنان هم‌ اکنون از رفتن به مکتب محروم مانده اند.

پیش از این دیدبان حقوق بشر گفته بود که علاوه بر ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم توسط طالبان در افغانستان که در سطح بین‌المللی محکوم شده است، روند آموزش پسران در مکاتب نیز به دلیل کمبود آموزگاران مسلکی و دست‌کاری نصاب درسی بدتر شده است.

این سازمان در ماه دسمبر ۲۰۲۳ با نشر گزارشی گفت که وضعیت آموزشی مکاتب به شدت نگران‌کننده است. شورای پناهندگان ناروی گفته است که جامعه بین المللی به ممنوعیت آموزش دختران دورۀ متوسطه و لیسه توجه کرده، اما به تداوم روند آموزشی بی‌کیفیت در مکاتب پسرانه توجه نکرده است.

گزارش گفته است که طالبان دروس هنر، ورزش و زبان انگلیسی را از برنامه درسی مکاتب حذف کرده اند که این اقدام به آموزش با کیفیت آسیب وارد کرده است.

بر اساس این گزارش، این تغییرات نه تنها ترس از رفتن به مکاتب را در بین پسران افزایش داده است، بلکه بر میزان حضور آنان در مکاتب و انتظارات آنها از آینده نیز تاثیر گذاشته است.

سحر فطرت، یک مسوول دیدبان حقوق بشر، گفته است: "آنها [طالبان] با محروم‌کردن پسران از آموزش با کیفیت، یک نسل را با خطر از دست‌رفتن مواجه کرده اند".

به باور دیدبان حقوق بشر، چنین عملکردی نه تنها به دانش‌آموزان و خانواده‌های شان پیامد ناگوار خواهد داشت، بلکه برای آیندۀ افغانستان نیز نتایج ناگوارتر به دنبال خواهد داشت