حکومت میانمر میگوید که نخستین خانوادۀ مهاجر شدۀ روهینگیایی که به بنگله دیش پناهنده شده بودند،روز شنبه، به میانمر عودت داد.
گروه های حقوق بشر میگویند این یک اقدام نمایشی محسوب میشود، زیرا به نگرانی های امنیتی در برابر عودت روهینگیایی ها هنوز پرداخته نشده است.
حکومت میانمر یا برما، در یک اعلامیه گفته که یک خانوادۀ پنج عضوی از اقلیت روهینگیا، پروسۀ عودت به میانمر را طی کرده و حال به طور موقت با اقارب شان در شهرک مونگداو نزدیک سرحد بنگله دیش، بسر میبرد.
در اعلامیه آمده است که به این خانوادۀ برگشته از بنگله دیش، یک کارت هویت نیز داده شده، اما این کارت به آنان حیثیت شهروند میانمر را نمی دهد. بزرگان روهینگیایی این نوع کارت هویت را رد کرده و خواستار حقوق کامل شهروندی اند.
پس از سرازیر شدن موج از پناهجویان روهینگیایی از ایالت راخین میانمیار به بنگله دیش، ملل متحد و برخی از کشور ها به شمول ایالات متحده، خشونت علیه این اقلیت مسلمان را به مثابۀ "پاکسازی قومی" عنوان کردند، ادعای که از سوی اردوی میانمار رد شده است.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان گزارش داده است که ۶۳۰ هزار مسلمان روهینگیایی از اواخر اگست ۲۰۱۷ تا حال از ترس خشونت و سرکوب نظامیان برمایی، روستاهای شان را در ایالت راخین میانمار ترک گفته و به بنگله دیش پناه برده اند.
مشکل اصلی اقلیت روهینگیایی
ریشۀ این مشکل، امتناع حکومت اکثریت بودایی میانمار از دادن شهروندی به اقلیت مسلمان آن کشور است. بوداییان میانمار اگر با مسلمانان روهینگیایی دشمنی نداشته باشند، کم از کم با آنان همدردی نداشته و آنان را مهاجران غیر قانونی بنگله دیشی می‌پندارند.
مسلمانان روهینگیایی بیم دارند که حتا با داشتن اسناد و مدارک ضروری برای برگشت به میانمار، به آنان شهروندی داده نخواهد شد و در نهایت باز هم برای سال های سال با تبعیض و پیگرد در میانمار روبرو خواهند بود.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد از حکومت میانمار خواسته است تا به روهینگیایی‌ها شهروندی داده و آنان را از بی وطنی برهاند و در نهایت به فقر و بدبختی در ولایت راخین نقطۀ پایان بگذارد.
