صندوق وجهی ملل متحد برای اطفال (یونیسف) هشدار داده است که در پاکستان در برخی موارد زیر نام حفاظت از عفت زنان، معلومات در مورد عادت ماهوار زنان پنهان نگهداشته میشود.
یونیسف در گزارش سال ۲۰۱۸ این سازمان گفته است: " این مسله تاثیرات منفی بر صحت روانی و فزیکی زنان به جا گذاشته است."
خطر استفاده از رخت
در پاکستان، زنان در جریان عادت ماهوار از پارچه های رخت (تکه یا لته) استفاده میکنند و فعالین اجتماعی میگویند که چون قاعدگی هنوز هم در پاکستان تابو است، زنان حتی نمیتوانند این پارچه ها را در هوای آزاد خشک کنند.
این زنان بی خبر از این اند که پارچههای تر و نگهداشتن آن به دور از نور آفتاب و در تاریکی، بستر مساعدی را برای رشد باکتریاها و خطر ابتلا به بیماریهای مختلف مکروبی مساعد میکند.
بر بنیاد گزارش یونیسف، در بسا موارد اعضای خانوادهها در جریان قاعدگی از عین پارچۀ رخت به گونه مشترک استفاده میکنند که این روش نیز خطر انتقال بیماریهای مکروبی جهاز بولی و تناسلی و نیز مشکلات نسایی را بیشتر میکند.
گزارش به نقل از داکتران محلی حاکی است که در برخی موارد، اگر در یک خانه سه زن و دختر بالغ زیست داشته باشند، هر سه شان از عین پارچه رخت استفاده میکنند.
آگاهی دهی
در مکاتب پاکستانی، حتی در میان زنان در خانه به ندرت در مورد آموزش های سکس صحبت میشود که این وضعیت به گونۀ خاص در مناطق شمالی پاکستان حادتر است.
گزارش حاکی است که نصف دختران پاکستانی تا زمانیکه نخستین قاعدگی خود را تجربه میکنند، در مورد عادت ماهوار هیچ نمیدانند. شماری از آنان پس از تجربۀ نخستین عادت ماهوار، فکر میکنند که شاید به سرطان و یا کدام بیماری خطرناک دیگر مبتلا شده اند.
مشکل دسترسی به کوتکس
فعالین میگویند که در شهر ها پد یا کوتکس قابل دسترس است اما خانواده ها توان خریداری آن را ندارند و اگر داشته هم باشند، برای دختران خیلی ها دشوار است که از فروشندگان مغازهها که اکثر آنان مردان اند، تقاضای خرید پد یا کوتکس کنند.
دکانداران در شهر کراچی پاکستان میگویند که برخی خانوادهها یا در ناوقت شب به خریداری کوتکس میآیند یا هم از دکانهای دور تر از منزل شان آن را خریداری میکنند.
بر اساس گزارش یونیسف، شماری زیادی از زنان به دلیل عادت ماهوار، درد های بطنی و عدم دسترسی به کوتکس از رفتن به مکتب یا وظیفه محروم شده اند.
بر اساس یک نظر سنجی، تنها در سال ۲۰۱۷، در پاکستان ۲۸ در صد زنان و دختران به همین دلیل مجبور به ترک مکتب و وظیفه شده اند.