سرپرست وزارت خارجهٔ حکومت طالبان روز سه‌شنبه ۳۰ می (نهم جوزا) از کشور‌های غربی خواست تا روند تخلیهٔ افغان‌های تحصیل کرده و نیروی بشری ماهر آن کشور را متوقف کنند، زیرا به باور وی این اقدام به افغانستان آسیب می‌رساند.
رهبران طالبان همواره ادعا کرده اند که امنیت را در افغانستان تامین کرده اند و همه افغان‌ها به شمول کسانی که برای حکومت پیشین کار کرده اند، در سرزمین شان در امن به سر می‌برند و آزادانه می‌توانند زندگی و کار کنند.
متقی روز سه‌شنبه گفت: ''جهان نیز باید به این پیام گوش دهد که نباید پرونده‌های [مهاجرت] را برای افغان‌ها با این تصور که در اینجا جان‌‌های شان در خطر است، باز کند... نباید به استعدادهای افغانستان، کادرهای علمی افغانستان و افتخارات افغانستان آسیب برسانند و نباید آنان را از این کشور خارج کنند."
در نزدیک به دو سال گذشته، ده‌ها هزار افغان که اکثریت شان افراد تحصیل کرده بوده و با حکومت پیشین افغانستان کار می‌کردند، از ترس آزار و اذیت طالبان کشورشان را ترک کردند.
سازمان ملل متحد و سایر نهاد‌های حامی حقوق بشر طالبان را به بازداشت‌های فراقضایی، شکنجه و اعدام نیروهای امنیتی حکومت پیشین افغانستان متهم کرده اند، اتهامی که از سوی طالبان رد شده است.
پس از آنکه طالبان در اگست ۲۰۲۱ بار دیگر بر افغانستان مسلط شدند، ایالات متحده، کانادا و چندین کشور اروپایی ده‌ها هزار پناهجو و مهاجر افغان را پذیرفته اند.
پیش از این، خیرالله خیرخواه، سرپرست وزارت اطلاعات فرهنگ طالبان، ادعا کرد که استادان پوهنتون کابل دعوت‌نامه‌هایی از خارج کشور دریافت می‌کنند تا برای مهاجرت درخواست بدهند.
برخی رسانه‌ها گزارش داده اند که بیش از نیمی از استادان پوهنتون کابل که شمار آنان نزدیک به ۴۰۰ نفر می‌رسد، به دلایل متعدد از جمله نگرانی‌های امنیتی، اعمال محدودیت‌ها از سوی طالبان و سایر مسایل اجتماعی و اقتصادی از افغانستان مهاجرت کرده‌اند.
سازمان گزارشگران بدون مرز گزارش داده است که پس از مسلط شدن طالبان، صدها کارمند رسانه‌ای نیز از افغانستان خارج شده اند که منجر به ایجاد مشکلات قابل توجهی در رسانه‌های آزاد شده است.
بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲ میلادی دست‌کم ۱۶۴۵ مهاجر افغان در جریان سفر به خارج از کشورشان ناپدید شده اند و یا جان باخته اند.
بر اساس گزارش کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، میلیون‌ها افغان به حیث پناهنده و مهاجر در سرتاسر جهان پراکنده هستند و یا هم درخواست پناهندگی داده اند. پس از سوریه، ونزویلا و اوکراین؛ افغانستان در رده چهارمین کشور صادرکننده پناهندگان در جهان قرار دارد.
ناامنی، فقر، بیکاری و توقعات برای بهبود شرایط زندگی از جمله عوامل عمدهٔ مهاجرت‌ها از افغانستان به شمار می‌رود.
شماری از مقام‌های طالبان در اظهارات شان گفته اند که آنان برای آنعده از افغان‌هایی که دارای تخصص فنی در رشته‌های خاص استند، بلافاصله شرایط کاری را مهیا می‌کنند.
شهاب الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن طالبان، هفتهٔ گذشته گفت: "هرکسی که مدرک دکترا یا ماستری در رشتهٔ زمین‌شناسی، اکتشاف یا تفحص تیل داشته باشد، برایم بفرستید تا روز بعد وی را استخدام کنم."
طالبان تا حالا به طور گسترده تقاضا‌های مکرر جامعهٔ بین المللی را برای تشکیل حکومت همه شمول نپذیرفته اند و حکومت این گروه تا کنون از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است.
این گروه به طور گسترده حکومت انحصاری را تشکیل داده و از همکاری با هر گروه یا فردی غیر از طالبان در تقسیم قدرت اجتناب کرده است، به خصوص زنان از هر نقش سیاسی و سمت عالی در ادارهٔ طالبان به‌طور کامل محروم شده اند.
طالبان پس از مسلط شدن بر افغانستان، قانون اساسی این کشور را ملغی کردند؛ ، پارلمان آن کشور، سازمان‌های انتخاباتی و کمیسیون حقوق بشر افغانستان را منحل کرده و تمام قدرت را در دست رهبر نامریی خود متمرکز کرده‌اند.