به ادامه نشر تصاویر از سیاه‌چاله‌ها، دانشمندان روز چهارشنبه ۲۶ اپریل (ششم ثور) نخستین تصاویر از رویدادهایی را نشر کردند که در اطراف یک سیاه‌چالهٔ بزرگ رخ می‌دهد.
تصاویر جدید با استفاده از ۱۶ تلسکوپ در مکان‌های مختلف روی زمین به دست آمده و فعالیت‌ها در اطراف سیاه‌چاله‌ای را نشان می‌دهد که در مرکز کهکشانی به نام ام۸۷ قرار دارد.
درباره این سیاه‌چاله گفته شده که قطر آن ۴۰ میلیارد کیلومتر یا سه میلیون برابر قطر زمین است و حدود ۵۴ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. حجم این سیاه‌چاله برابر به ۶.۵ میلیارد حجم خورشید ما است.
یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می‌کند و آن ۹.۵ تریلیون کیلومتر است.
سیاه‌چاله ناحیه‌ای است که مقدار زیادی از یک جرم در یک فضای کوچک فشرده شده است. این فشردگی در پایان عمر یک ستاره رخ می دهد. برخی از سیاه‌چاله ها در واقع از نتیجه مرگ ستاره ها شکل می گیرند.
سیاه‌چاله جاذبۀ بی نهایت قوی داشته و همه چیز را به سمت خود می‌کشاند. نیروی گرانش در این ناحیه به قدری قوی و نیرومند است که حتا نور نمی تواند از سیاه‌چاله عبور کند و چون نور از یک سیاه‌چاله خارج نمی شود، قابل دید نیست.
نخستین تصویر از این سیاه چاله در سال ۲۰۱۹ منتشر شد که در آن تنها تاریکی سیاه‌چاله و حلقه‌ای از مواد روشن در اطراف آن را نشان می‌داد. اما تصاویر جدید که با استفاده از تلسکوپ‌های رادیویی متعدد در سراسر جهان گرفته شده، نور را با امواج بلندتر نشان می‌دهد و زمینه آن را مساعد می‌سازد تا چیزهایی را که قبلاً نامریی بودند به تصویر کشیده شود.
بیشتر کهکشان‌ها در اطراف سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم ساخته شده اند. برخی از آن‌ها نه تنها مواد اطراف خود را می‌بلعند، بلکه فواره‌های عظیم و درخشان ذرات پرانرژی را در فضا پرتاب می‌کنند، فراتر از همان کهکشانی که از آن سرچشمه می‌گیرند.
تصاویر جدید نشان می‌دهد که چگونه قاعدهٔ چنین فواره‌ها با موادی که در یک ساختار حلقه مانند در اطراف سیاه‌چاله می‌چرخند، متصل می شود.
در تصاویر جدید تمام سیستم اطراف یک سیاه‌چاله از جمله قاعدهٔ پلاسمای داغ، حلقهٔ مبهم نور از پلاسمای داغ که به درون سیاه‌چاله می‌افتد و یک ناحیه تاریک مرکزی، برای نخستین بار در تصویر ثبت شده است.
پلاسما پس از - جامد، مایع و گاز- چهارمین حالت ماده است و به قدری داغ می‌باشد که برخی یا تمام اتم‌های آن به واحدهای کوچکتر از اتم و مملو از انرژی، منقسم می‌شود.
دانشمندان به این عقیده اند که دیدن تمام صحنه در مجاورت یک سیاه‌چاله عظیم می‌تواند روشنگر بسیاری از ابهامات باشد.
تامس کریچبام، سیاره‌شناس و فزیکدان در انستیتیوت مکس پلانک آلمان می‌گوید: "این به درک بهتر فزیک پیچیده اطراف سیاه‌چاله‌ها، نحوه پرتاب و شتاب پلاسما و چگونگی ارتباط ورود ماده به سیاه‌چاله و خروج آن از سیاه چاله کمک می‌کند."
کزونوری اکیاما، ستاره‌شناس، فزیکدان و یکی از نویسندگان این مطالعه، از رصدخانه هیستک انستیتیوت تکنالوژی مسه‌چوستس گفت: "این چیزی است که ستاره شناسان و فزیکدانان بیش از نیم قرن می‌خواستند ببینند. این طلوع یک دوره جدید هیجان انگیز است".
