روزنامه واشنگتن پست در شماره روز شنبه خود در حاشیه خبر سقوط یک هلیکوپتر ناتو مطلبی منتشر نموده که در آن آمده است دفتر ریاست جمهوری افغانستان می گوید که به اثر سقوط یک هلیکوپتر به روز جمعه در جریان عملیاتی علیه طالبان در نزدیکی کابل 31 عسکر ایالات متحده و هفت عسکر افغان کشته شدند.
نویسنده روزنامه به ادامه این گزارش می نویسد طالبان با گرفتن مسوولیت این حادثه اعلام نموده اند که به ده ها عسکر خارجی در ولایت میدان وردک به اثر این حادثه جان باخته اند.
از جانب دیگر سخنگوی والی این ولایت گفته است که هلیکوپتر در جریان عملیاتی علیه طالبان سقوط نموده است.
نویسنده علاوه میکند این در حالیست که یک سخنگوی ناتو می گوید که وی در مورد گزارشی مبنی بر کشته شدن ده ها عسکر ایساف و نوعیت هلیکوپتر تبصره یی نمی نماید.
مقاله نویس واشنگتن پست با اشاره به این حادثه و رویداد دیگری که در ولایت خوست اتفاق افتیده تبصره می کند این دو حادثه که در آن طیاره های ناتو و ایالات متحده در گیر بوده اند در حالی اتفاق می افتد که در ماه های اخیر طالبان حملات مرگبار بیشتری را در افغانستان انجام داده اند. گفته میشود شمار " فرود اجباری" طیاره های مربوط به ناتو در ماه های اخیر افزایش قابل ملاحظه یی یافته است.
نگارنده مضمون واشنگتن پست در جایی دیگری در مورد پس منظر عملیات نیرو های خارجی در سال گذشته، علاوه می کند نظامیان ناتو وایالات متحده در سال گذشته نواحی جنوبی کشور را از وجود طالبان پاک ساختند، اما با آنهم طالبان تا در این مناطق قادر هستند تا کمین ها و حملات انتحاری را علیه عساکر خارجی و افغان انجام دهند.
روزنامه گاردین چاپ لندن مطلبی تحت عنوان " پیشرفت در افغانستان وجود دارد ، با آنکه افغانها آنرا نمی پذیرند " به چاپ رسانیده و نوشته است در میان آزادی های بیشتر ، انکشاف و خوشبختی های نسبی ، شمار زیادی از افغانها همچنان تاکید می کنند که زندگی تا هنوز بهتر نشده است.
نویسنده مقاله گاردین با اشاره به آغاز بازسازی و انکشاف در افغانستان، پس از سال 2001 می نویسد در این کشور انکشاف، پیشرفت، آزادی وخوشبختی هایی ایجاد گردیده است اما در بخشهای از این سرزمین مردمی از تمام اقشار از قبول این نکته که حقیقتاً افغانستان در ده سال اخیر به پیشرفت های نایل آمده است، سرباز می زنند.
نویسنده مقاله که در تابستان سال روان از افغانستان دیدن نموده است، اوضاع سالهای 1980 را با شرایط و امکانات امروزی در زمینه های مختلف بررسی نموده و می نویسد در حالیکه فقط ده سال قبل انتقاد و اعتراض از رهبران دولت به قیمت جان معترض تمام میشد ، در افغانستان امروزی زنان و مردان آزادی این را دارند که مایکروفونی را بدست گرفته و در جاده ها علیه دولتمردان و رهبران رژیم به سخنرانی بپردازند.
نگارنده مقاله گاردین به ادامه اضافه می کند با وجود استفاده همگان از آزادی های سیاسی که در کشور های همجوار نذیر آن کمتر مشاهده میشود ، افغانها از اوضاع ناراضی بوده و مکرراً تاکید می کنند که شرایط خوب نیست . نویسنده می افزاید در حالیکه فقط 15 سال قبل حتی امکان گشت و گذار در کابل بدون خطر هدف یک راکت قرار گرفتن ، دور از امکان به نظر میرسید.
