زنان معترض کمپاینی را تحت عنوان "جای زنان معترض و فعالین حقوق بشر در زندان نیست" راه اندازی کردند و بار دیگر خواهان رهایی فعالان از بند طالبان شدند.
آنان در این کمپاین از سازمان‌ها و کشورهای مدافع و حامی حقوق بشر می‌خواهند که طالبان را تحت فشار قرار دهند و از تعامل با این گروه بپرهیزند.
ترنم سعیدی، یکی از معترضان، گفت که ژولیا پارسی، ندا پروانی، رسول پارسی، مطیع‌الله ویسا و شماری از فعالان دیگر در زندان طالبان به سر می‌برند.
او گفت: "ما از جامعه جهانی، سازمان ملل متحد و تمام نهادهای حقوق بشری خواهان آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی استیم و امیدوارم که دادخواهی برای آنان در این بحبوحه و بحران فراموش نشود."
لیلا بسیم، عضو جنبش خودجوش زنان معترض، گفت که از سه هفته به این طرف ژولیا پارسی و پسرش در زندان طالبان به سر می‌برند و نزدیک به یک ماه از بازداشت ندا پروانی، شوهرش و پسرش توسط طالبان سپری می‌شود.
بسیم افزود: "هیچ خبری از این دو بانوی مبارز در دسترس نیست و نهادهایی که در چنین ذیدخل استند، مخصوصاً نهادهای مدافع حقوق بشر و نهادهای مدافع حقوق زن متاسفانه با یک رشته تویت مسوولیت شان را خلاصه کردند و هیچ کار عملی در قبال آزادسازی این دو بانوی مبارز انجام ندادند".
مریم (نام مستعار) یک معترض دیگر گفت که فعالان، خبرنگاران، زنان معترض و مدافعان حقوق بشر بدون هیچ جرمی در زندان طالبان به سر می‌برند.
به گفتۀ این زن معترض، در زندان طالبان "نقض هرگونه حقوق زندانیان به صورت وحشتناک" متصور است.
او افزود: "گروه سرکوب‌گر طالبان، از آزاد اندیشان می‌ترسد، ما خواهان آزادشدن هرچه عاجل‌تر ژولیا پارسی، ندا پروانی و سایر فعالان که در زندان استند، استیم."
این زنان تاکید کردند که آزادی حق طبیعی و مدنی هر انسان است و برای رهایی فعالان از زندان طالبان باید اقدامات عملی و عاجل صورت گیرد.
پیش از این نیز نهادهای مدافع حقوق بشر و مقامات برخی کشورها خواهان رهایی فعالان به ویژه زنان معترض از بند طالبان شده اند.
طالبان پس از مسلط شدن بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱ شمار زیاد فعالان زن، خبرنگاران، منتقدان و چهره‌های مخالف حکومت خود را بازداشت کرده اند که شماری از آنان به شمول مطیع‌الله ویسا، فعال آموزش دختران، ژولیا پارسی و ندا پروانی که به تازگی بازداشت شده اند، در قید طالبان به سر می‌برند.
گروه