موسسۀ حمایت از کودکان که این رقابت ورزشی را برگزار کرده است، تامین حقوق و رسانیدن صدای کودکان افغان را در سطح ملی و بین المللی از اهداف اساسی آن می خواند.
کم و بیش ۳۰۰ کودک که در شهر کابل در رقابت "دوش برای بقا" شرکت کرده بود از حکومت خواهان درک محرومیت های شان و فراهم آوری مراقبت های صحی و آموزشی اند.
اکثرکودکان شرکت کننده در این رقابت از وضعیت زندگی شان ناراض اند، اما امیدوار استند که صلح در کشورشان تامین شود و زمینۀ آموزش و پرورش بهتر کودکان فراهم شود.
بر اساس گزارش ها نزدیک به دو میلیون کودک در افغانستان برای نفقۀ خانواده های شان در جاده ها کار می کنند و یک میلیون و ۲۰۰ هزار کودک دیگر به خاطر وضعیت محیط کاری شان در معرض خطر جدی قرار دارد.
در همین حال ناجیه طارق معیین وزارت صحت عامۀ افغانستان می گوید که آن وزارت تلاش دارد تا از طریق افزایش کارکنان ورزیدۀ صحی و افزایش دسترسی به خدمات صحی و بهبود بخشیدن تغذیۀ کودکان، میزان مرگ و میر مادران و نوزادان را کاهش دهد.
رقابت مشابهی از سوی موسسۀ حمایت از کودکان در ولایت بامیان راه اندازی شده بود.
کودکان با کفش های پینه شده و برخی هم با چپلک های پلاستیکی، اما با اشتیاق در این رقابت دویدند تا از آن طریق خواستهای شان را به گوش مقام ها برسانند.
مریم احمدی یکی از برندگان این رقابت دوش گفت که برای رسانیدن این پیام در این مسابقه شرکت کرده بود تا خانواده ها به کودکان شان اجازۀ ورزش کردن بدهند.
با آنکه بامیان از ولایت های امن افغانستان است، مکان مناسبی برای بازی و تفریح کودکان در آن ولایت وجود ندارد و یگانه تفریحگاه کودکان، کوچه های خاک آلود شهر است.
شاهزی یکی دیگر از این کودکان می گوید که هیچ تفریحگاه و مکان بازی برای کودکان در بامیان وجود ندارد. او ازدولت می خواهد که دراین ولایت تفریحگاه ومکان های مناسب بازی برای کودکان ایجاد نماید.
بر اساس آمارها حدود ۶۴۲ هزار نفردر بامیان زندگی می کند که بیش از ۲۰ درصد آن را کودکان زیر سن پنچ سال تشکیل می دهد، کسانیکه به گفتۀ مقام های صحی محلی، مصوونیت غذایی ندارند.
