امروز (١٣فبروی) مصادف با روز جهانی رادیو میباشد و از نشر اولین پیام از طریق امواج رادیویی، ۱۲۰ سال میگذرد.
در کشور چون افغانستان که سطح سواد پائین بوده و روزنامه های سرتاسری در وجود ندارد، رادیو در صدر رسانه های همگانی قرار دارد.
بر اساس آمار وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان، جواز فعالیت ۲۲۰ رادیو نزد این وزارت ثبت میباشد که از این میان حدود ۳۴ رادیو در کابل و متباقی در ولایات فعالیت دارند.
اما بر اساس یک سروی دفتر حمایت از رسانه‌های آزاد افغانستان یا 'نی' که در اخیر سال ۲۰۱۸ انجام یافته بود، آمار رادیوها در این کشور رو به کاهش است.
به گفتۀ عبدالمجیب خلوتگر، رئیس اجرایی نی، در حال حاضر ۱۹۴ رادیو در افغانستان فعالیت دارد.
آقای خلوتگر به صدای امریکا گفته است که "آخرین آمار بیشترین رادیوهای فعال در سال ۱۳۹۳ بود که تقریباً ۲۵۰ رادیوی فعال ما در افغانستان داشتیم، از سال ۹۳ به این طرف ما شاهد بسته شدن ۶۰ رادیو استیم".
محدودیت مالی، ناامنی، نبود کارمندان مسلکی و خبرنگاران زن، مشکلات عمدۀ رادیوها در افغانستان دانسته میشود.
بر بنیاد گزارش کمیتۀ مصؤنیت خبرنگاران افغان، در جریان سال گذشتۀ میلادی، ۱۲۱ قضیۀ خشونت در برابر خبرنگاران افغان ثبت شده است که از این میان ۱۷ مورد آن کشته شدن کارمندان رسانه ای و خبرنگاران بوده است.
سال ۲۰۱۹ میلادی که حدود یک ونیم ماهِ از آن میگذرد، نیز شاهد خشونت در برابر خبرنگاران افغان بوده است.
به گفتۀ وحیده فیضی، عضو کمیتۀ مصؤنیت خبرنگاران افغان، در یک و نیم ماه گذشته این کمیته "چهار قضیۀ خشونت علیه خبرنگاران" را درج کرده که دو مورد آن قضیه کشته شدن دو خبرنگار میباشد.
مقامات در وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان میگویند که این وزارت در حد صلاحیت خود با رادیوها همکاری کرده، ولی بر اساس قوانین و مقررات صدور جواز، این وزارت در بخش مالی، اجازه ندارد که رادیوها را کمک کند.
اداره حمایت از رسانه‌های آزاد افغانستان تأکید دارد که اگر روند نشرات رادیو به شکل سنتی ادامه یابد و تغییری در آن به وجود نیاید، در درازمدت، شبکه‌های اجتماعی جای رادیو را خواهد گرفت.
