گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد گفته است که زنان افغان نه تنها با تبعیض مواجه اند، بلکه تلاش صورت می گیرد تا آنان در جامعه کاملاََ منزوی شوند و حضور‌شان در زندگی عامه نامریی شود.
ریچارد بنیت در مصاحبهٔ اختصاصی با صدای امریکا گفت که افغانستان نه تنها با بحران حقوق بشری مواجه است، بلکه این کشور با بحران حکومتداری نیز دست و گریبان است.
او گفت: "حقوق زنان نقض می شود و سایر تخطی‌های حقوق بشر نیز وجود دارد. می خواهم متذکر شوم که ژورنالیستان قادر نیستند فعالیت کنند و رسانه های آزاد مربوط به گذشته می شود. اقلیت‌ها به ویژه شیعیان هزاره هدف قرار می گیرند... مسایل زیادی از جمله ناپدید شدن [ افراد] کشتار‌های فرا قانونی، توقیف‌های خودسرانه و ادعا‌های شکنجه را مشاهده کرده ایم. می توانم فهرست همه این مسایل را ارایه کنم."
آقای بنیت همچنین گفت که از حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم در افغانستان انکار صورت می گیرد.
این مقام ملل متحد ضمن اینکه توافق میان ایالات متحده و طالبان در دوحه را "ناقص" خواند، گفت که به نظر او جامعهٔ بین المللی افغان ها را تنها گذاشته است.
این گزارشگر ملل متحد گفت: "فکر می کنم که جامعهٔ بین المللی آنها‌ها (افغان‌ها) را تنها گذاشته و ترک کرده است. پس از همه تضمین هایی که داده شد، افغان‌ها حق دارند فکر کنند که آنان توسط جامعهٔ بین المللی تنها گذاشته شده اند. به گونهٔ که افغان ها تنها رها شدند، فکر می کنم کاملاََ تکان دهنده است."
این مقام ارشد ملل متحد گفته است که در جریان سفر ۱۱ روزه در افغانستان از ولایت‌های کابل، قندهار و بلخ بازدید کرده و در این جریان از سه مکتب، یک مسجد و زندان دیدن کرده، با اعضای جامعهٔ مدنی از جمله زنان ملاقات کرد و چشم دید و بردداشت خود را با مقام‌های طالبان از جمله اعضای کابینهٔ این گروه شریک ساخته است.
ایجاد حکومت همه شمول
پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان، جامعهٔ بین المللی همواره گفته است که رعایت حقوق بشر و ایجاد حکومت همه شمول از شرایطی عمده برای تعامل با طالبان است.
اما بنیت گفت: "فکر می کنم این کشور از [ایجاد حکومت همه شمول] بسیار دور است و شاید زمان طولانی را در بر بگیرد."
به گفتهٔ این مقام ملل متحد، تضمین حقوق زنان با ایجاد حکومت همه شمول، باز و متنوع مرتبط است، حکومتی که به گفتهٔ او، همه اقوام و زنان در آن سهم داشته باشند.
بنیت در پاسخ به سوالی که آیا طالبان به نسل جوان از جمله زنان اجازهٔ مشارکت در حکومت را خواهد داد یا خیر، گفت که طالبان " بر اساس ارزش‌های خود و تفسیری که از اسلام دارند عمل می کنند. تفسیر آنها از اسلام کاملا باریک و سخت گیرانه است."
او اضافه کرد که به نظرش بحث‌هایی در این مورد در صفوف طالبان وجود دارد و احتمالاََ فرصت پیشرفت در این زمینه نیز وجود داشته باشد، اما تاکید کرد که " من انتظار پیشرفت سریع را ندارم."
انتظار طالبان و پاسخ جامعهٔ بین المللی
به گفتهٔ این مقام ملل متحد، طالبان پس از مسلط شدن بر افغانستان به دنبال دو چیز بوده اند: از سوی جامعهٔ بین المللی به رسمیت شناخته شوند و به کمک‌های مالی دسترسی پیدا کنند و این خواست‌ها از ماه اگست سال گذشته تا حال تغییر نکرده است.
گزارش ویژۀ ملل متحد گفت که در جریان سفرش به افغانستان دریافته است که در حال حاضر امنیت، غذا، اشتغال و تحصیل مهم‌ترین چیزها برای مردم افغانستان است.
او گفت که جامعه بین المللی باید پیام واضح و با ثبات برای طالبان و مردم افغانستان داشته باشد، اما تاکید کرد که نباید انتظار داشت که همه چیز به زودی بهبود یابد.
به گفتۀ این گزارشگر با درنظرداشت وضعیت بحران بشری، نقض حقوق بشر، بحران مالی، نحوهٔ برخورد تبعیض آمیز طالبان و عملکرد سرکوبگرانهٔ این گروه، وضعیت به صورت عموم برای افغان‌ها "بسیار ترسناک" است.
اظهارات این مقام ملل متحد در مورد بحران‌های متعدد در حالی بیان شده است که پیش از این نیز سازمان‌های بین المللی از جمله ملل متحد، دیدبان حقوق بشر و سازمان عفو بین المللی از بحران بشری از جمله فقر، نقض حقوق بشر، کشتار‌های هدفمند، کشتار‌های فراقانونی، ناپدید شدن مقام‌های حکومت پیشین به خصوص قوای امنیتی گزارش داده اند.
اما مقام‌های طالبان بار‌ها این گزارش‌ها را رد کرده و گفته اند که آنان "عفو عمومی" را اعلام کرده اند و آنرا رعایت نیز کرده اند.