سرمفتش ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان تجربه حضور ۱۵ سال گذشته ایالات متحده در افغانستان در امر بازسازی و آزمون های امنیتی را در سخنرانی در پوهنتون هاروارد پنجشنبه تشریح کرد.
جان ساپکو در سخنرانی مفصلی تحت عنوان "وضعیت خطرناک بازسازی افغانستان: درس های آموخته از پانزده سال" به آزمون های مبارزه با شورشگرایی و ملت سازی در افغانستان اشاره کرد.
او همچنین اظهارات اخیر جمیز کلپر، رئیس اداره مرکزی استخبارات امریکا سی آی ای را تکرار کرد که وی گفته بود "کابل در رسیدگی به وضعیت اقتصادی خویش یا شروع کاهش وابستگی خود به امداد خارجی به طور موثر ناتوان خواهد بود مگر اینکه نخست شورشگرایی را مهار کند."
سر مفتش ویژه ایالات متحده برای باز سازی افغانستان گفت بخش های زیادی از افغانستان به طور موثر برای دسترسی کارمندان خارجی ممنوع است چه اینکه این افراد مدیران پروژه ها باشند یا مسوولین نظارت و کارکرد آن پروژه ها باشند.
آقای ساپکو افزود که سایرعواقب ناامنی کمتر در سرخط خبرها انعکاس یافته است، اما آنها نشانه هایی شوم برای آینده آن کشور فقیر و عمدتا بی سواد است.
او برای توضیح این اظهاراتش به سخنان ماه گذشته سخنگوی وزارت معارف افغانستان اشاره کرد که گفته بود ۷۱۴ مکتب مسدود شده و بیش از ۲،۵ میلیون کودک از رفتن به مکتب عمدتا به خاطر جنگ محروم شده اند.
به گفته آقای ساپکو، بم گذاری ها، حملات، کمین ها، ماین های کنار جاده و تصرف موقتی نقاط کلیدی می تواند همه به اعتبار حکومت صدمه بزند و بر نیروهای امنیتی و روحیه مردم تاثیر بگذارد.
این مقام امریکایی در سخنرانی اش در حضور شخصیت های آکادمیک امریکا همچنین گفت که مساعی بازسازی در افغانستان در وضعیت خطرناکی قرار دارد.
او افزود افغانستان مسوولیت اصلی را برای تامین امنیت خویش طی بیش از یک سال گذشته داشته و با آزمون های شورشگرایی در چهار فصل سال، فراربالا ازصفوف و قابلیت مواجه است.
آقای ساپکو می گوید اکثر پولی را که ایالات متحده برای بازسازی در افغانستان به مصرف رسانده است در بخش امنیت مصرف شده است. او گفت حدود ۶۱ درصد یا ۶۸ میلیارد دالر از ۱۱۳ میلیارد دالر پولی که کانگرس از سال ۲۰۰۲ برای افغانستان اختصاص داده صرف تامین امنیت شده است.
او تاکید کرد که امنیت برای تشکیل حکومت با اعتبار، کارا و قانونی و همچنین برای قانع کردن شورشیانی که مستلزم مذاکره استند، جز اساسی می باشد.
اما آقای ساپکو در بخشی از سخنانش گفت که با پانزده سال کار ناتمام برای مصرف پول و جنگ، ایالات متحده باید بپرسد که اشتباه کار در کجا بود؟ او پاسخ داد که مثال هایی از ناکامی کامل یا قسمی بخشی از پاسخ به این پرسش است. آقای ساپکو گفت هیچ نواقصی نمی تواند دلیل اصلی اشتباه کار باشد.
